Nieuw
Ooit stond ik om half zes op omdat ik geen minuut wou missen van het Radio 1 Journaal.
Eerst omdat Rob Trip presenteerde. Toen omdat ik op Fanlog erover verslag deed.
In die tijd luisterde ik ook elke werkdag tussen 12 en 13 uur naar Radio 1 (R1J) en tussen half 5 en half 7.
De laatste jaren was er geen lunchuitzending meer, maar de rest moest worden beluisterd.
Eerst nog steeds voor Fanlog. Nadat ik daar in maart 2010 mee was gestopt vaak tóch nog – uit een soort macht der gewoonte resp plicht.
Pas de laatste weken denk ik: het hóeft natuurlijk niet.
Dus slaap ik uit. Soms. En áls ik het doe bevalt dat me heel goed.
De avonduitzending beluister ik vaak nog wel.
Uit waardering voor Lucella Carasso.
Maar vanavond hoor ik een journaliste aan wie ik de pest heb (laat ik haar naam maar niet noemen, ze kan het ook niet helpen) en ik druk de radio uit en ga beneden een boek lezen.
Dat bevalt érg goed.
Volgens mij is er een nieuwe wereld aan het opengaan.
Welkom nieuwe wereld resp. welkom nieuwe ik.
Droom
Ik droom dat iemand die ik erg leuk vind me ten huwelijk vraagt.
Met ringen en alles erop en eraan. En bij hem intrekken in zijn huis dat veel groter en mooier is dan het mijne.
“Ja, ik wil!” roep ik bijna.
Dan denk ik na.
“Kan ik niet gewoon je vriendinnetje zijn?” vraag ik.
En in mijn eigen huis blijven wonen.
Half-wakker denk ik: wat verstandig!
(je kunt natuurlijk ook zeggen: wat weinig spontaan, wat slap om niet in het romantische diepe te durven duiken)
De rest van de droom is minder verstandig.
Ik beloof aan nóg een man en dan ook nog aan een vrouw mijn liefde.
Dat is wat slordig en ook gecompliceerd.
Ik besluit iedereen bij elkaar te roepen en uit te leggen dat die tweede man en de vrouw een vergissing waren want dat ik alleen nummer 1 echt wil hebben.
Ik word wakker met de huwelijksaanzoek voor in mijn bewustzijn.
Die probeer ik vast te houden.
Vanwege het warme gevoel.
Yuma, AZ
Joechei!
Obama
Yuma, AZ
Cartoon
Klant
Op 10 oktober begin middag kom ik terug uit Amerika. Even na middernacht plaatst een klant een bestelling en beklaagt zich erover dat ze niet naar hartelust haar karretje kan volgoien met hetzelfde artikel (waarom dit niet kan staat in de Leveringsvoorwaarden, maar die leest natuurlijk niemand).
De volgende ochtend vroeg schrijf ik een mail om dit uit te leggen, bied aan direct te kijken hoeveel ik heb van wat ze wil hebben en …. maak een tikfout in haar naam 🙁
Op die tikfout reageert ze woest (“ik had mijn naam duidelijk ingevuld”) en alles gaat in “u” en wanneer ik het in orde heb gemaakt léést ze het verkeerd in de bevestiging (ze denkt dat ik het fout heb gedaan) en tenslotte zegt ze toe over te maken.
Dat is twee weken geleden en ze heeft niet betaald.
Intussen mailt iemand anders me over 1 van de bestelde artikelen of ik die nog heb. Ja en nee dus: ze zijn gereserveerd maar (nog) niet betaald.
Om niet star te zijn mail ik gisteren de eerste klant: de reservering vervalt want u hebt niet betaald.
Geen reactie.
Nu zóu ik kunnen denken/doen: jammer dan, wég met die bestelling en de andere belangstellende (ook geen vaste klant overigens) mailen dat ze het artikel kan kopen.
Maar ik denk: misschien heeft ze wel herfstvakantie. En zoek op wanneer die in haar regio valt. Inderdaad: deze week = herfstvakantie.
Dan zal ze mijn mail van gisteren ook wel niet hebben gehad.
Maar: ze had natuurlijk wel twee weken om te betalen. Wat in mijn bevestigingsmail stond. En in de Leveringsvoorwaarden maar… etc.
Wat te doen.
Nb het gaat om een goedkoop artikel, een pin.
Wel een zéér gewilde pin die hierna is uitverkocht.
Ik wou weer eens dat ik meneer bol.com was.
Een machine.
Mohave Valley, AZ
Southern Nevada Veterans Memorial Cemetery
Wil je meer zien en lezen wat achter die poort is?
Laat dan je dieren en je drankje en de luide muziek achter en treed binnen.
Yuma, AZ
Petities
Er circuleren een hoop petities en voordat je nu enthousiast als ik direct van alles gaat tekenen moet je je bewust zijn dat als je toestaat dat je naam erop verschijnt een (toekomstige) werkgever het je misschien moeilijk gaat maken.
Dat staat er -bijna- altijd bij en ik herhaal het maar even.
Zelf teken ik altijd met naam en woonplaats en als ik denk dat het ertoe doet zet ik er wel eens iets méér bij.
Vroeger was ‘journalist’ wel leuk omdat je dan hoopt dat degene tegen wie de petitie is gericht ervan gaat bibberen van angst.
(lees in dat verband de column van Youp van ’t Hek van vandaag)
Nu laat ik de toevoeging meestal achterwege omdat ik me geen gebibber kan voorstellen bij webwinkelier of (b)logger of tweep oid.
Twee petities die ik deze week ondertekende:
Clairy Polak moet Zomergasten presenteren (met dank aan Jojanneke voor de tip)
Petitie Actie Overvecht om tuincentrum te doen stoppen met de verkoop van konijnen
Beide petities kunnen nog wel wat namen erbij gebruiken.
De tweede heeft er pas 48, de eerste 171 (en dat kunnen er écht makkelijk veel meer worden als iedereen even tekent en het ook nog doorgeeft aan anderen).
Bullhead City, AZ
Foto’s bewerken
Ik ken mensen die veel uitgekiender fotograferen dan ik.
Spelen met sluitertijd en die dingen. Wat ik heel vroeger toen ik nog een spiegelreflex had ook wel deed. Nu houd ik het bijna altijd op ‘Auto’.
Ik moet het hebben van het ‘zien’ van een leuk object of moment. Dan thuis ietsje uitsnijden, misschien wat verscherpen en dat-moet-het-maar-zijn.
In Amerika wen ik me noodgedwongen een ietsje Picasa aan.
Dat heeft 1 ding dat mijn 11 jaar oude ACDSee 3.1 niet heeft: ‘rechtzetten’.
Wat mij zéér van pas komt zeker wanneer ik iets heb gekiekt door het toestel rechtop te houden (wat dus meestal niet écht rechtop blijkt te zijn).
Weer thuis download ik Picasa alleen voor dat ‘rechtzetten’.
Wat ik in Picasa niet kan vinden is hoe je een soort trapezium recht(er) maakt. Ik heb het dan over graven die ik heb gefotografeerd (geen zin nu een vb te zoeken, maar je begrijpt het denk ik wel). ShiftN 3.5 wordt me aangeraden. Dat werkt.
Zodat ik nu in Picasa rechtzet, dan in ShiftN de kromme lijn rechter maak en tenslotte in ACDSee 3.1 verder bewerk.
Dat moet minder omslachtig kunnen, denk ik, dus download een proefversie van ACDSee Photo Manager 12. Waarmee ik niet uit de voeten kan.
Wat nu? vraag ik op een lijst. Waar Paint Shop Pro en Gimp en Faststone worden genoemd. Met als toelichting: die gebruik ik en vind ik fijn.
Wat me niet verder helpt.
Nu denk ik: zou hier iets staan? http://www.oldapps.com/acdsee.php
Dat zijn oudere versies van ACDSee. Misschien zit de voor mij ideale versie ergens tussen 3.1 en nu.
Anders blijf ik het maar doen zoals ik het doe.
Als een driestapsraketje.
Andy Devine Parade in Kingman, AZ
Ouderen
In het nieuws een bericht: kinderen van 9 en 10 mishandelen een vrouw van 90 die haar hondje uitliet.
Het blijkt geen eenmalige actie. De kinderen (twee meisjes, een jongen) stalen ook al eens een scootmobiel van een 85-jarige vrouw, drongen met smoezen huizen van bejaarden binnen om hun slag te slaan.
Waaróm – behalve omdat het makkelijk is.
Maar als het om meppen gaat zijn kleinere kinderen ook een makkelijk doelwit. Dus: waarom oude mensen als slachtoffer kiezen?
Associatie: twintigers die wijze mannen en vrouwen van 65+ wegzetten als ‘mastodonten’ die hun stomme ouwe bek moeten houden.
Is er verband? Nee natuurlijk. Die kinderen van 10 volgen heus niet de discussie in het CDA om dan te beslissen dat ze een oudje dat haar hondje uitlaat in mekaar gaan slaan.
Is er iets goed mis met deze maatschappij.
Ja.
Zal ik het zeggen? Normen en waarden. Respect.
En fatsoen dat je moet dóen.
*zucht*
Kingman, AZ
Knagers
Sally wás een beetje een enge grommerd maar het gaat een stuk beter intussen.
Wat mogelijk komt door mij (ik ben wat kordater) of door haar (zij weet dat het wel goed zit) of door alles door mekaar waarbij niet te vergeten de caafjes.
Een paar dagen geleden verkocht ze Ukkie die iets voor haar neus weggriste en wegzeulde nog een tik.
Ukkie haalde alles uit de kast kwa drama (kermen! gillen! hard wegrennen! zich verstoppen!) maar een nieuw stukje boerenkool vlak voor het hok bracht haar een paar seconden later alweer naar buiten en knabbel-knabbel (drama queen dat deze mini-caaf is).
Deze foto maakte ik vanochtend.
Twee schaaltjes graan en wat brood (na eerder een berg hooi).
Ukkie is de caaf in de verte met de witte streep over haar neus.
Everybody happy is het thema.
Hans Beerekamp in NRC Handelsblad over Clairy Polak
Hoe gaan die dingen? Polak zei dat de redactie en zij er samen niet goed uit waren gekomen. Eerst werd de afgesproken lengte teruggebracht van tien naar zes minuten. Hard nieuws ging altijd voor en bovendien begonnen de vaste presentatoren Twan Huys en Mariëlle Tweebeeke te steigeren, omdat ze de gesprekspartners van Polak liever zelf in de studio onder handen namen. Een laatste poging om haar dan maar buitenlanders te laten interviewen, liep stuk op productieproblemen: „Het kwam neer op zes minuten per maand en dat werd me te gek.”
En zo is de beste interviewer van de publieke omroep gereduceerd tot eens per week op de radio Met het oog op morgen en eens in de drie weken Buitenhof.