Jeanne's Weblog

Dit weblog ziet er al heel lang hetzelfde uit.
Best ok, vond ik.

Maar opeens erger ik me er wild aan.
Die rare lichtblauwe flanken links en rechts, bijna zo groot als het middenstuk.
Erger: samen groter dan het middenstuk.

Ik mail mijn webmistress.
Het kan anders, zegt die. Maar de foto in de header – het is maar de vraag hoe die kan worden opgerekt. Niet heel erg, vermoedt ze.
En ‘blèh’ denk ik. Omdat ik het dus echt geen gezicht vind. Maar een geheel nieuw ontwerp, inspiratie daarvoor wil me niet direct overvallen.

Heeft iemand een idee?
Anders dan ‘maak het oranje en paars en versier het met opgetuigde olifanten’ oid.

In Yuma kocht ik een notebook.
Nóg een impulsaankoop (net als de Coolpix).
Ook hierop direct verliefd.
(Op de foto in de Best Western in Kingman.)

Geen idee wat ik er hier mee kan. Ergens moet ik nog een router hebben – maar waar? En hoe werkte dat ook weer.
Vaag staat me iets bij over ‘zomaar’ kunnen inloggen. Op netwerken van anderen die onbeschermd zijn.
Verdomd – dat lukt.

Maar: op wie ben ik nu ingelogd? op mijn eigen netwerk?
Op dat van de buren? Op dat van McDonalds in Alkmaar?
Nog iets anders? Hoe kom ik daar achter?

Ik zet R. om vijf voor twaalf in Amsterdam af en kom pas twee uur later in Grootschermer aan.
Wegomlegging. Of meer: weeraflegging. Wie richting Alkmaar wil *moet* afrit 3 van de afgezette A8 nemen en aan het eind van de afrit staan er alleen borden naar Zaanlinks en Zaanrechts. Zodat ik verdwaal in Zaan, geen idee meer heb waar ik ben en wanneer ik dat idee weer wel heb kan aansluiten in de file van dagjesmensen.
Gelukkig zijn mijn dieren blij dat ik er ben en ben ik ook blij dat ik er ben.

Ik kijk snel wat achtergelaten berichten van R. door en nog amper mailberichten en al helemaal geen brievenpostberichten.
Ik zoek op de radio naar Radio 1 en hoor op een ander station over een 15-jarige jongen die met vrienden is uit geweest en zich coma had gezopen en door die ‘vrienden’ op straat is achtergelaten. Dat gebeurde in De Rijp – waar gelukkig burtbewoners de politie belden.
Thuis.

Ja, een kerk.

Verborgen onder het patatkraam-aluminium zit de ex-Martin-Luther-King-kapel. Het is het uitzicht vanuit mijn woning te Amsterdam als ik schuins naar beneden kijk.
Ik ben dus weer terug, gegroet.

Gezien in Alkmaar-Overdie

reikend naar het hoogste blad.

Haar bewonderaar zit, net buiten beeld, naar de gymnaste te kijken.

De dartele Belladonna is dood, een week geleden. ’s Ochtends komt ze nog op het hooi aanstormen, twee uur later ligt ze dood in haar hok. Hartaanval, hersenbloeding? Volstrekt niet leuk.
Uitgaand van haar maatje Thomas, was een nieuwe vriendin meteen aan de orde. En, ik hou dit bericht kort, dat is de mooie Sally. Kleur: donkerbruin extra bittere chocola, oren:heel lang en slank. Gedrag: ontspannen en ondernemend en uiterst vriendelijk. Tussen haar en Thomas is geen mep gevallen en ook niet gereden, vanaf het eerste moment was er een aardige sociale omgang die intussen naar vriendschappelijkheid is uitgegroeid. Verdere ontwikkeling is zeker niet uitgesloten.

Ook de cavia’s vinden het best.

Hieronder vast een foto van het nieuwe stel, gemaakt toen ze na een autorit, nog in de kooi, aankwamen bij hun ruime woning.

Eergisteren heb ik een uitstapje gemaakt ver buiten de polder. Daarom vandaag, exclusief voor Jeanne’s Weblog, de St Marienkirche in Wuppertal.

Het echte wonder van Wuppertal moet er dan ook bij: de Schwebebahn, hoog boven de auto’s en de Wupper vliegt de tram.