Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Vrijdag de Dertiende treft Koe

Ik kijk naar buiten en zie een koe in de sloot.
De koe ploetert een beetje naar rechts en dan naar links maar aan geen van de kanten kan ze op de wal klimmen.

Ik heb geen idee van wie ze is dus bel ik buurvrouw L. (de koe hoort nl op het weiland direct achter haar huis).
L. zal de boer bellen. Ze belt mij terug: boer zal er iets aan doen.
Waarna het nog ruim een half uur duurt voor de Cavallerie opduikt.
Dan is het snel gebeurd en kruipt meisje koe weer haar weiland op.

 

 

Moederhart

Mijn moederhart is dolblij als mijn dieren een paar weken *niet* naar de dierenarts hoeven.
En mijn verstandige verstand zegt: houen zo. Concreet: neem er geen nieuwe bij.

Mbt de konijnen is er geen keus.
Die floreren als paartje. Daar kun je niet een andere bij zetten of meerdere andere zonder dat het een matpartij wordt.

De kippen – zou kunnen.
Maar die wil ik wel van een vertrouwd adres. Niet omdat het zo nodig móet.
Ze komen wel op mijn pad.

Katten? Ik zóu wel een kitten willen.
Ik zou zelfs wel een derde volwassen kat willen indien die ergens weg moet (dus: zielig is).
Daaraan staan geen wetten in de weg maar wel praktische bezwaren in de vorm van Sammie. Lief, maar jaloers kreng dat-ie is.

Cavia’s dan.
Ik heb er nu zeven.
Als meeste had ik er ooit twaalf.
Daar is ruimte voor.
En eigenlijk had ik verwacht dat die zich in de zomer bij het Knaagdierencentrum bij tientallen zouden aandienen.
Dames natuurlijk. Want mijn verder zoete haremhouder Kopan vindt een extra man geen goed idee.

Alleen: er worden alleen herencaven bij de Opvang afgeleverd.
En: die worden zelfs vrij snel weer opgehaald.

Ik weet dat ik het niet moet doen maar ik kijk toch op marktplaats.
Of er caven zijn die iemand in een straal van 15 km gratis kwijt wil.
Die zijn er. Maar er zijn ook (zo opent die pagina) 2 beeldschone lichtzwarte kittens in Purmerend en er zijn drie ongelooflijk snoezige kittens in Grootschermer.
Gelukkig zijn die gereserveerd.

Service

In Yuma is een Barnes & Noble waar ik graag winkel.
Er is ook een online B & N.
Zodat ik dacht: zou het mogelijk zijn online iets te bestellen dat ik dan ophaal in die winkel?

Ik zoek op hun site, kan het niet vinden dus stuur ik ze een mail met deze eenvoudige vraag.
Vandaag (drie dagen later, nog best snel) het antwoord:

Dear Valued Customer:
We are in receipt of your email and appreciate your patience. Due to
increased volume, we are experiencing a delay in responding to your
email inquiry.
If you still need our assistance, please contact our Customer Service
Department at 1-800-843-2665. International customers may reach us at
201-559-3882.
We apologize for any inconvenience this may have caused and we thank you
for your patience.

Sincerely,
Customer Service
BarnesandNoble.com

Volgens mij staat hier (behalve dat ze m’n klandizie op prijs stellen): dat ze blij zijn met m’n mail en met m’n geduld en dat ze het druk hebben en zodoende wat laat reageren op mijn vraag. Ok, denk ik: dan wacht ik nóg een paar dagen.
Maar dan. Dan staat er “if you still need our assistance” moet ik ze maar bellen.
Wat is dat nou voor een rare non-service?

Met Lisa

De telefoon gaat wéér.

“Met Jeanne Doomen.”
Geroezemoes van een call center op de achtergrond.
Ik herhaal: “Met Jeanne Doomen.”
Korte stilte. Dan:
“Met Lisa van Unicef.”

Yeah – right! Met Lisa of Moniek of Trudy of Willemijn of Monica of hupsefluts van het call center zul je bedoelen!
“Bel ik gelegen?”
Nee.
“Dan zal ik een andere keer terugbellen.
Ik: “U belt nooit gelegen.”
Zij: “O. Dan zal ik dat noteren.”

Wat is het toch met die Bel-me-niet dat niet lijkt door te dringen tot de goede doelen???

Bellen

Vanochtend bel ik uitgebreid met R.
Wanneer we ophangen zegt die: en nu allebei nog 1 vervelend telefoontje deze dag.
Allebei? zeg ik.
Want ik hád er 1 willen plegen maar zag er van af toen ik merkte dat Delta Airlines vandaag geen NL-sprekende telefonisten heeft.
Verder kan ik geen telefoontje bedenken.

Dat wordt anders wanneer de dag vordert en iemand die zóu komen om een klus te doen niet komt.
Ik heb geen zin in ‘gedoe’ en bel niet.
Dan gaat om kwart voor acht de telefoon. Ik neem op. Stilte.
Ik kijk welk nummer me heeft gebeld en bel dat nummer.
“Ik *wist* dat ik iets vergeten had!” roept iemand opgewekt aan de andere kant. Zonder de eigen naam te noemen of te wachten op de mijne.
Volgt een verhaal over wat er allemaal in haar leven was gepasseerd en daarom vergeten en tjonge en nog zo wat.

“Maar wat nú” zeg ik zakelijk.
“Morgen” luidt het antwoord.
“Wanneer morgen” zeur ik door.
“Tussen vier en vijf” (na nog wat omtrekkende bewegingen).
“Fijn!” zeg ik. “Tot morgen!”

R. had dus gelijk mbt dat vervelende telefoontje.

Marktplaats

Gisteren een stel van die hartstikke leuke Panini ‘Love is…’-kaartjes op Marktplaats gezet.
Omdat je maar nooit weet.

Zojuist de weer teruggevonden telelens ook te koop gezet.
Ook: omdat je maar nooit weet.
Binnen een kwartier een bod: 100 Euro.

Asjemenou.

Gemeld muisje

Op aanraden van Hippo meldde ik laatst dit muisje bij de Zoogdierenvereniging.
Ik hoorde er niets meer van maar weet nu (ook weer via Hippo) dat het is herkend als ‘bosmuisje‘.

Ook via Hippo: Via http://www.zoogdieratlas.nl/Provincies/tabid/61/Default.aspx kun je voor Nederland per soort bekijken wat er gemeld is, via http://www.zoogdieratlas.nl/Provincies/NoordHolland/tabid/69/Default.aspx voor Noord-Holland.

Hippo had zelf trouwens ook een gevonden prooi (die kwa smerigheid dat lieve muisje verre overstijgt)…

Verre kranten met bijzonder nieuws

Sinds dit weekend heb ik een RSS op nieuws uit Yuma en Kingman.
Het eerste dat ik las: in Golden Valley (bij Kingman) zijn uit de plaatselijke gevangenis drie moordenaars ontsnapt. De woede is groot want toen de gevangenis kwam is gezegd dat die alleen voor kleine criminelen zou zijn zoals dronken rijders en winkeldieven.
Zelf wist ik niet eens dat er een gevangenis wás.

In de Yuma Sun lees ik vandaag dat een sex offender is verhuisd. Met zijn adres, een foto, en de toezegging dat in zijn nieuwe buurt pamfletten zullen worden uitgedeeld. Heel fijn.

Beter nieuws in de Daily Miner (= Kingman). Er is een workshop Bighorn Sheep geweest en daarbij zijn 40 van die dieren gezien.
En 1 van de boeven is gevangen in Wyoming in de buurt van Yellowstone.

Knock-knock, who’s there?

Ik zit achter mijn bureau en tegen het huis ter hoogte van de slaapkamer (=naast me) wordt geklopt.
Hard.
Ik hád mijn hulp verwacht die een klusje zou komen doen. Vandaag of anders morgen.
Maar die pleegt het huis via de (open) schuur binnen te wandelen en dan hard mijn naam te roepen.
Ik loop naar de slaapkamer: de specht vliegt weg.

Tien minuten later: weer het geklop.
Helaas gaat nu de bel en wég is weer de specht.
Wat ik zie wanneer ik opsta van achter mijn bureau wat ook een van mijn vlaamse gaaien die op het dakje van de schuur zat verschrikt doet wegvluchten.

Sorry! wil ik ze toeroepen.
Maar dat zou ze alleen nog maar angstiger maken.

Verhalen achter en onder de stenen

Mijn ‘Mijn begraafplaatsen & cemeteries‘-weblog bestaat vandaag twee maanden.
Ik begon eraan met een strakke opmaak in gedachten: algemene indruk, aantal bijzondere stenen of monumenten die mijn aandacht trokken, inzoomen op enkele gevallen waar vermoedelijk een verhaal achter zit en dat dan hopelijk ook vinden.

Dat laatste valt tegen.
Over ‘gewone mensen’ (en dat zijn degenen die mij intrigeren) geeft google niet veel prijs.
Zodat ik de laatste tijd wel zóek maar niet eens meer durf te hopen op een mooi verhaal.

Vandaag google ik Amancio Corrales.
En google weet niet van ophouden en tracteert me op de ene vindplaats na de andere en ook op een hoop foto’s.

Lees over het levensverhaal en het tragisch einde van deze jongen die amper 23 werd.
Nee, wacht: kijk eerst eens goed naar deze steen. Vraag je af wat hij zou kunnen betekenen en lees dán over Amancio Corrales (1981-2005).

Mooi goed doel

Een sympathiek goed doel vind ik Stichting De Leemweg.

Ze vangen koeien op en geven ze een fijne oude dag. Dat kan omdat een boer er afstand van doet. En (meer spectaculair) omdat de koe er op weg naar (of soms al in) het slachthuis vandoor gaat en zo een warm plekje in ons aller hart krijgt. Er is plaats voor ruim veertig dieren. Die je (deels) kunt adopteren. Voor € 150 p.m. of € 50 als ‘deeladoptie’.

Je kunt ook gewoon donateur worden (zoals ik).
Dan krijg je een nieuwsbrief. Van papier als je dat per se wil. Maar elke cent die niet aan de donateurs wordt besteed kan naar de dieren, dus kiest een fatsoenlijk mens natuurlijk voor de nieuwsbrief via mail.
In die van vanochtend lees ik dat op de site alle bewoners mét hun geschiedenis zijn te bewonderen. Leuke, vaak ontroerende, verhaaltjes zijn dat.

In de nieuwsbrief o.a. het verhaal van Hindi:
Hindi werd de nieuwe moeder van Thea de geit, toen die in de winter van 2010 als jonkie naar De Leemweg kwam. Als Thea bang is springt ze op Hindi. Als het regent kruipt ze eronder. Als ze wil slapen dan ligt ze op Hindi’s rug. Behalve koe is Hindi dus ook hoeder van geiten. Hindi is een Franse vleeskoe maar werd gekocht door iemand die haar als hobbykoe hield. Toen de eigenaresse Hindi niet meer zelf kon verzorgen verhuisde ze naar Bert.

Hier vind je alle verhalen.
En voor die nieuwsbrief hoef je niet eens donateur te zijn, je kunt je er ook ‘gewoon’ voor aanmelden.

Political Humor

“A federal judge struck down California’s gay marriage ban.
In West Hollywood, gay men were dancing in the streets with rainbow flags and playing techno music, and then they heard about the ruling and they went crazy.” -Craig Ferguson

“People are trying to understand the judge’s thinking on this.
Well, I think it’s pretty clear. After seeing straight couples like Bristol and Levi, Larry King and his wives, Charlie Sheen and his wives, gays couldn’t screw it up any worse than that, right?
So what the heck, go for it.” -Jay Leno

“A California judge has overruled California’s ban on gay marriage.
Finally gay men can marry someone other than Liza Minelli.” -Jay Leno