Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Afscheid van Diddle

Morgen haal ik Diddle op bij R. en breng hem naar het Knaagdierencentrum in Heiloo waar Inge hem overneemt.
Dan gaat Diddle gelukkig worden.

Op 2 januari maakte ik kennis met Diddle. Hij had een zware castratie wegens nog niet ingedaald balletje en werd op 25 januari toegetakeld door Bella Donna die zijn lieve vriendin had moeten zijn. Toen werd het angst en vrees en niet-eten en even wél eten en dan weer niet.

Morgen zit Diddle vier weken bij R. waar hij het beter doet dan hij het bij mij deed. Ik ken hem nu alleen nog uit verhalen en van foto’s.
Ik ben érg blij dat hij naar Inge gaat. Al was het maar omdat ik het volstrekt irrationele (maar toch) gevoel heb dat hem in mijn ‘sfeer’ alleen maar slechts overkomt.
Maar ik zal hem missen. Ook irrationeel als je nagaat hoe weinig ik hem eigenlijk zelf heb meegemaakt en hoe weinig lol we samen hebben gehad.
Op mijn verzoek maakte R. net nog een foto. Wat is het toch een schatje.

17-3

Selectief

Ik krijg een berichtje van twitter dat iemand die vroeger aan Fanlog meewerkte me volgt.
Zelf heeft hij nog geen enkele tweet en ook nog geen volgers en ik ben nooit te beroerd om een beginner in Twitterland op weg te helpen dus volg ik hem terug. Hoewel – terug?
Terwijl ik op ‘follow’ druk zie ik dat hij mij niet -meer- volgt. Wel Claudia de Breij, Sylvia Witteman, Dolf Jansen, Lara Rense, Frits Wester, Mariette Hamer, Wilfried de Jong en nog 13 andere BN´ers. Blijkbaar ben ik niet BN genoeg. Wat natuurlijk waar is.

Unfollow dus maar weer.
En bekijk het maar in Twitterland. Jij groupie.

Papier

Ik had de Volkskrant opgezegd omdat ik hem toch vrijwel nooit las. Een online abonnement zou voldoende zijn en dan op zaterdag een stapel papier.
Gisteren kreeg ik dus geen krant. En vandaag ook niet.
‘Ontheemd’ beschrijft mijn toestand. De krant hoort op mijn mat te liggen. Waarna ik ‘m zéér globaal doorkijk. Maar zonder dat doorkijken kan ik niet.
Donderdag komt-ie weer.

Ben ik de enige met deze problematiek vraag ik de aardige mevrouw aan de Volkskrant-telefoon die dit voor me regelt.
Ze hoort het ‘een enkele keer’ zegt ze. Mn bij oude mensen zegt ze nog net niet.
Maar ze brengt me in herinnering dat ik al vanaf 1975 off en on maar meer on abonnée ben.
Dat is lang.

Diddle

R. brengt nog steeds dagelijks verslag uit over Diddle.
Het komt erop neer dat het goed gaat. Diddle eet gretig. Diddles vacht groeit mooi aan waar hij zo lelijk door Bella Donna is gebeten.
Diddle wordt ook enkele grammetjes zwaarder (R. weegt hem regelmatig).

Maar, dachten wij allebei, Diddle moet zich te pletter vervelen.
Dus zette R. hem buiten de kooi om de (grote) etage in de grachtengordel te verkennen.
Maar Diddle wou alleen maar terug in z’n kooi.

Zodat we bedachten: een plankje.
Als hij wil kan hij zo uit zijn kooi de wijde wereld in en ook uit die wijde wereld weer terug.
Niks.
Lekker hapje op het plankje dan om Diddle erop attent te maken?
Geen sjoege.

Een paar uur zo laten staan?
Geen verandering.

Ergens deep down in Diddle zit vast een avontuurlijke man die een vrouw als Bugsy erg gelukkig kan maken.plankje

Nieuwe website

Ik stopte met Fanlog en dacht erna: wat zou het leuk zijn over radio te schrijven zonder de druk over elke uitzending een bepaald aantal stukjes te schrijven resp. die te dóen schrijven door anderen.
Zo ontstond de nieuwe website waarop ik alleen als ik zin heb en me iets opvalt iets schrijf.
Ik klooi maar wat aan. Dit ter verklaring van de naam van die site.

kkkalkoen

Mail

I’m writing this with tears in my eyes,We came down here to
London,England for a short vacation and i was mugged at gun point last
night,at the park of the hotel where we lodged all cash,creditcards
and cell were stolen off me, thank God we have our life and passport.

I’ve been to the embassy and the Police here but they’re not helping
issues at all,they asked us to wait for 3weeks but we can’t wait till
then.

Our flight leaves in less than 3hrs from now and we are having
problems settling the hotel bills.

The hotel manager won’t let us leave until we settle the hotel bills.
you can speak with him through this number +447024074948,we are
freaked out at the moment

you can wire the money to me through westernunion all you need is Name
on my passport and location below.

Name:Gillian Fischer
Location:31 Great Queen Street,London WC2B 5AZ United Kingdom
Amount: 2,450

I’ll def refund your cash as soon as i get home.

Het zal wel geen toeval zijn dat de afzender van deze mail zich ‘Delirium’ noemt.

Kipjes

Ik beken: ik héb wel eens geklaagd deze winter. Omdat de kipjes alleen maar in de (kleine) schuur *niets* wouen zitten doen ipv lekker door de (grote) tuin te banjeren. En niet alleen wanneer er sneeuw lag -dat snap ik- naar echt altijd. Zodat daar nu standaard kranten op de vloer liggen tegen de poep. En in een weeë bui heb ik er ook wel eens stro bij gelegd. Om op te zitten. Om de pootjes doorheen te halen.

Nu het weer beter is, laat ik ze nog wel binnen ontbijten. Omdat de wilde vogels anders hun eten afpakken.
Dus doe ik de schuurdeur op een haak en zet eten en drinken neer. Het betekent wel dat ik nog steeds vroeg op moet, maar nou ja.

Gisteren sliep ik uit tot kwart over zeven (toemaar).
Femke zat naar binnen te kijken op de stapel stenen die voor het raam ligt.
Sorry-sorry roepend rende ik naar de schuur om die open te doen.
“Kipjes, kipjes” roepend hing ik een half uur later uit het raam voor ons ritueel: een zacht geroosterde in flintertjes gescheurde beboterde snee maisbrood uit het slaapkamerraam gooien. Dan komen zij opgewonden aanhollen. Maar gisteren niet. Ze keken even op vanuit de achtertuin en ik zág ze denken: “je bekijkt het maar.”

Vanochtend was ik op tijd. En toen ik om 7 uur uit het raam hing kwamen ze wél.
Maar langzamer dan anders. Meer alsof ze dachten: als jij het zo graag wil, vooruit dan maar.
Hun eigen buitenleventje is weer begonnen.
En ik mis de tuttelenindeschuur-tijd.

Nieuwe site

Weggaan bij Fanlog heeft niet geleid tot zwelgend wenen in een zwart gat.

Ik ben blij dat ik niet meer elke ochtend voor de radio idioot vroeg op moet (nu hoef ik dat alleen nog voor mijn dieren).bezoekers
Ik ben óók erg blij dat ik van het regelwerk af ben, het achter de rok en mn de broek zitten van sommige collega’s.

Er is op Fanlog zélf en in privé-mails en op twitter hartelijk afscheid van me genomen.
Eén Radio1Journaal-verslaggever reageerde: ik ga geen afscheid van je nemen want ik geloof er niets van dat jij stopt.
Hij kreeg half gelijk. Half omdat ik niet verder ga op Fanlog. Half omdat ik wel elders over radio schrijf. Wat totnutoe een goed bewaard geheim is wat te zien is aan het overweldigende aantal bezoekers.

Ik daag jullie bij deze uit. Waar schrijf ik over radio?
En de twee loglezers die weten welke site ik bedoel mogen natuurlijk niet meedoen in de strijd om de eer.

Tekst van een schaatscommentator

“Zij was 1e in Erfurt. Dat was op een zondag.
Dit is ook een zondag.
Is zij weer een zondagskind.”

Is dat nou een rare tekst of moet je ‘m daarvoor gehóórd hebben.

Onegin

De Amerikaanse televisie heeft erg veel commerciële zenders en 1 PBS.
Geen reclame. Verantwoorde beschouwingen. Verantwoorde muziek.

Zo hoorde en zag ik een paar jaar geleden een live performance (opgenomen, maar wel van een echte voorstelling) van Eugen Onegin. Met Renee Fleming.
Prachtig was het. Ik leefde helemaal mee met Tatjana die als 16-jarige verliefd wordt op Onegin en door hem wordt afgepoeierd en dan later, wanneer zij getrouwd is met een oudere, machtige man, vinden ze elkaar weer. Zij is nog steeds (of: weer) verliefd op Onegin en hij nu opeens ook op haar (jaja) en hij wil dat ze met hem wegloopt maar dat doet zij niet.
De slotscène waarin dat wordt uitgesproken (uitgezongen) is wonderbaarlijk mooi en emotioneel.

Ik zie dus op tv de scène waarin ze elkaar weer tegenkomen op het bal en dan valt het doek en gaat het weer op voor de slotscène en dan: niks.
Want op PBS waren twee uur uitgetrokken voor deze opera en hij duurt een half uur langer. Dus: snap! En over tot de orde van de dag. Iets over dieren of een stam in een ver land ofzo.

Vanavond zit ik op YouTube te zoeken naar die slotscène. Ik vind ‘m, maar ondertiteld in het Frans.
Ik vind ook interviews met de hoofdrolspelers met mijn idool Beverly Sills (de linkjes geef ik door aan R.) en dan vind ik een concert-versie die in het Engels is ondertiteld en zeker voor een concertversie knap geacteerd.

Onbetrouwbare commerciëlen!

Vele jaren was mijn enige lekker-laat-tv-kijken-avond de zaterdag.
Ik begon om half acht met Law@Order, dan The Closer, dan (soms) Cold Case en als ik echt wild doortrek ook nog Without a Trace.
Mijn ietsje-later-naar-bed-avond is al een tijdje de vrijdag. Omdat het Radio 1 Journaal op zaterdag pas om 7 uur begint en niet om 6 uur. Zodat ik wel eens The Good Wife meepikte na SVU.

Een aantal weken geleden installeerde ik mij voor de zaterdag en ontdekte dat L@O was vervangen door de herhaling van The Good Wife van vrijdag. Zodat ik die niet meer op vrijdag keek maar op zaterdag.
Nu, vanavond, opeens: een dubbele aflevering van Monk. Niks The Good Wife.

Een mail op poten overweeg ik niet eens – die stuurde ik een maand geleden al toen The Guardian van de ene dag op de andere midden in de serie verdween. ‘Kan gebeuren’ was het standaardantwoord.

In het zonnetje

‘Lente’ is een groot woord voor het weer op dit moment. Maar af en toe is er een bleek zonnetje waarvan de tuttebolletjes genieten.

tutjes13-3twee 

tutjes13-3

En omdat  ik ze zo lief en mooi vind zoem ik ook weer even op ze in.

13-3

13-3dut

Overbuurman

eveanVanochtend stopt een vrachtwagen voor mijn deur. Het is de thuiszorgwinkel.
Ik denk: ze komen voor de overbuurman die een week geleden door de ambulance is opgehaald. Ze komen spullen ophalen die hij had gehuurd. En die niet meer nodig zijn want hij komt niet meer terug. Arme man.

Een man stapt uit en loopt naar de overkant. Hij belt aan en wacht. Er wordt niet opengedaan.
Hij heeft een stoel bij zich.
Dat kan een goed teken zijn. Dat hij die moet afleveren en misschien nog meer spullen zodat de overbuurman nog een tijdje in zijn eigen huis kan wonen.stoel12-3
Aan de andere kant: de afgelopen week heb ik zeker 3x iemand van de thuiszorg tevergeefs zien aanbellen omdat ze niet was doorgegeven dat meneer Kieft in het ziekenhuis ligt.

Na een paar minuten loopt de Evean-man met de stoel terug naar de vrachtwagen en rijdt weg.
Wanneer ik zondag naar de brievenbus ga zal ik érg langzaam lopen.
Misschien ontmoet ik een dorpsbewoner die weet hoe het met overbuurman gaat.

Doen en gedaan

Wanneer ik niet creatief ben (=best vaak), werk ik mijn lijstje praktische te-doen-dingen af.
‘Boeken van vloer kamer opruimen’ staat er bv op. Is nuttig want: dan staan die boeken meteen in een database en zijn dus vindbaar móchten ze worden besteld.
Verder staat er (bv): ’troep rechts naast bureau’. Opruimen dus. Dat moest al woensdagochtend omdat E. toen kwam voor de PC.
Een beetje deed ik het ook. De rest verplaatste ik naar de slaapkamer.

Wat ik wel helemaal deed: ‘btw regelen en uitstel IB’.
Dat stond voor: uitrekenen wat ik vorig jaar heb verkocht en gekocht, uitprinten voor belastingman en opsturen met briefje ‘doe jij weer mijn aangifte omzetbelasting en vraag je uitstel IB tot september’.

Ook dit jaar was het optellen en aftrekken eh.. geen ‘feest’.
Zodat het op z’n minst raar voelde om gisteravond een nieuwe PC te bestellen. Met twee harde schijven die elkaar steeds kopiëren zodat mócht de ene het voor gezien houden de ander naadloos doorgaat. Aangezien ik een Bedrijf heb dat steeds Bereikbaar moet zijn.
Hihi. Haha. Hoho.