Andy Devine Parade, Kingman, AZ
Dying
Ik vond dat mijn PC wat veel geluid maakte en vroeg E. om langs te komen om ‘m schoon te maken.
Aangezien ik dat zelf niet durf. Kast open, stofzuiger – brr.
Het stof in de kast viel mee. Maar: er lekt iets. Waardoor de PC niet vandaag kapot gaat en ook niet morgen maar wel tussen over twee maanden en een jaar. Aangezien ik over zes weken weg ben en R. over twee maanden hier is en op de Winkel past moet er dus snel een nieuwe komen.
Daarmee was ik deze middag bezig. Zodat ik niet de knagers om drie uur hun middagsnack geef maar pas om half zeven hun avondeten.
Dan zie ik dat een donker caafje op haar zij ligt te spartelen. Ik denk: omgevallen en kan niet rechtop komen. Wat raar zou zijn want een caaf is geen schaap.
Ik zet haar rechtop maar ze valt weer om. En de anderen, tuk op eten, lopen over haar heen.
Ik leg Roberta Alexander, want zij is het, met wat hooi in een bord. Ik neem haar mee naar binnen.
En eerst trapt ze nog best behoorlijk maar al snel zo weinig dat ik steeds denk: ze is dood.
Haar oogjes hebben ook al die waas. Maar ze is niet dood. En af en toe beweegt nog een pootje.
Zodat we nu samen wachten op het einde.
Ook op de voorpagina van het huis-aan-huisblad
Onbegrijpelijk bericht op voorpagina huis-aan-huisblad
Tips van Paay
Patricia Paay gebruikt twee producten om zich relatief jong te blijven voelen. En het werkt: “Ik ben 60 maar voel me tussen de 35 en 40 jaar.”
La Paay vertelt in Grazia dat ze zich elke dag van top tot teen insmeert met olijfolie. Ook eet ze zoveel mogelijk zalm.
Daarnaast vindt de blonde diva het belangrijk om jong van geest te blijven. “Ik blijf jong denken en ik omring me niet met te veel oude mensen.”
(bron)
Kingman, AZ
Bol.com en De Rijp
Als prille bol.com-verkoper wil je natuurlijk geen slechte ranking.
Zodat ik als het even kan na een bestelling direct naar de brievenbus hol. En voor de broodnodige variatie soms naar een brievenbus rijd.
Die in De Rijp.
Hopend onderweg op z’n minst scholeksters te zien en liefst (ook) grutto’s.
Helaas. Wel die ene leuke sjok-hond die altijd tientallen meters achter zijn bazinnetje aanloopt. Ik houd dan altijd even in. Niet dat het hoeft want hij blijft keurig in de berm. Maar zo kan ik hem beter zien. En even zwaaien naar het bazinnetje.
Als ’toerist in naburig dorp’ maakte ik deze foto. Gezien vanaf de bewuste brievenbus.
Voor alle zekerheid: De Rijp heeft ook meer pittoreske plekjes.
Yuma, AZ
Paniek
Ik weet niet of het de lente is of de verwarring tussen binnen en buiten nu er soms wel en soms geen sneeuw is.
Bij wel sneeuw zitten Femke en de tuttebolletjes in de schuur. Bij niet-sneeuw een deel van de dag ook, maar ze scharrelen ook buiten rond.
Soms raken ze een beetje los van elkaar (enkele meters, maar toch). En dan gaat een tuttebolletje roepen. Hard. Ze zijn de laatste dagen sowieso vocaler dan anders. Vandaar dat: zou het de lente zijn.
Vanavond om half zeven paniek achter het huis. Bolletje krijst en krijst en rent rond en wil de schuur in. Wat mág (de deur is open). Alleen zijn Femke en Tut daar niet. Ik probeer haar richting hok te leiden maar ze is écht in paniek.
De schuur dan maar? Ik vind het geen goed idee, zo in haar eentje. En misschien is ze dat met me eens wanneer ze dat zelf ook ziet, dat ze dan alleen is.
Klopt. Dús weer naar buiten. Hollen en krijsen maar.
Ik kan nu nog maar 1 ding bedenken: ik doe het deurtje van het kippenhok open.
Het échte deurtje. Waarachter de stok is. Zodat Bolletje kan zien waar haar vriendinnen zijn.
Vanuit een hoek kijkt ze. Ziet ze het goed? Ze nadert. En ja! naar binnen. En naar ik aanneem op stok.
Waarbij voor mijzelf het leukst was te zien dat Femke en Tut intussen ferm tegen elkaar zitten als het bedtijd is. Wat ik wel kon afleiden uit de poepjes onder de stok maar de laatste keer dat ik echt kéék (het is nogal wat, een slaapkamerdeur ruw openrukken) zat Femke aan het uiteinde links en de tutjes zaten aan het uiteinde rechts.
Voor de volledigheid: de tutjes zijn naar Femke gekropen. Niet andersom.
Muisje
Binnenkort maak ik voor R. een lijst met wat ik graag ‘gedaan’ zie tijdens mijn vakantie.
Draden die zinloos door het huis hangen wegwerken enzo.
Ik wou daar wat dingen aan toevoegen over muisachtigen.
Zoals: dat ze op zolder zitten. De mannen die laatst de verwarmingsketel schoonmaakten klaagden erover. Rátten, zeiden ze. Ik bagatelliseerde en zei dat het volgens mij muizen waren maar ik heb eerlijk gezegd geen idee.
Het zou hoe dan ook fijn zijn als ze verhuisden.
Dit huis heeft boven en beneden een wc.
Zelf gebruik ik die beneden vrijwel nooit. Mijn werkster maakt ‘m alleen schoon als ik daar nadrukkelijk om vraag. Omdat ze de allereerste keer dat ze hier schoonmaakte die deur niet heeft opengedaan en dus niet wist dat die wc bij de taak hoorde en toen ik het de tweede keer vertelde is dat niet blijven hangen als ‘vaste klus’.
Laatst maakte ik zelf die deur open.
Ik zag het meteen. O got. Daarboven in het plafond is een nestje.
Eigenlijk wist ik het wel. Niet van dat nestje. Maar in de keuken zie ik af en toe een muisje lopen.
Erg lief erg klein snoezig muisje. Soms uit mijn ooghoek over het aanrecht. Soms via de muur over een plank langs de glazen.
Het is *bijna* een huisdiertje. Al zou ik hem wel hebben vermeld op het lijstje voor R. ‘fijn als hij verhuisde’.
Dezer dagen ben ik druk met kratten met boeken ordenen. Voor bol.com, voor mijn Winkel, voor wég.
Vandaag pak ik een nieuw krat. Bovenop ligt een krant. O got. Nog zacht en soepel. Maar hartstikke dood.
Bol.com forum
Voor wie net als ik verkoopt via bol.com en daarover met anderen ervaringen wil uitwisselen, advies vragen en raad geven: er is nu een forum.
We zijn net begonnen dus er staat nog niet veel op maar het is er en je bent welkom.
Parker, AZ
Toerist in eigen dorp
Vroeger liep ik nog wel eens met Tashi en L. een rondje Middenweg. Onderweg fotografeerde ik vooral Tashi maar soms ook wat polder. Misschien komt dat er wel weer eens van.
Als ik niet hóef, loop ik niet.
Erg, héél erg (ik weet het). Zeker omdat ik de laatste keer in Amerika bedacht dat er een aantal korte trails zijn rond mijn favoriete steden die het leuk zou zijn te lopen. Al was het maar omdat ik zo weer eens iets anders meemaak dan rondrijden en shoppen.
Maar in 42 dagen raak ik niet in shape dus het zal er dit keer niet van komen.
Het enige dat ik doe is (bijna) elke zondag naar de brievenbus lopen. Wat ongeveer 150 meter verderop is.
Om dat niet al te suf te laten lijken heb ik mezelf als opdracht gegeven op die route nieuwe foto’s te ontdekken.
Vandaag liep ik het parkeerterreintje op dat tegenover de Troefmarkt ligt.
Vanaf die plek kun je kijken in de tuin van ‘het huis van Kosto’ wat al erg lang niet meer het huis van Kosto is, maar ja.
Dat beeld (zie hieronder) staat in die tuin. Wanneer je lángs de tuin kijkt zie je bomen. En als je ongegeneerd alsof je een toerist bent een stukje vóórtuin kiekt, zie je een enge steen. Daar hebben ze er twee van. Maar die staan zover van elkaar dat ze niet op 1 foto kunnen.
Misschien een late verdedigingslinie tegen de Rode Jeugd.
Ergens in Grootschermer
Sociaal
Ik ga naar de brievenbus met twee via bol.com verkochte boeken.
Eerst babbel ik met de overbuurvrouw. Over de zieke buurman en over haar kat Ginny die eerst van ‘Wortel’ was maar die is verhuisd en Ginny is achtergebleven. Ginny is een grappige kat. Laatst zat ze opeens bij mij in de kamer. Sammie en Guus deden of ze haar niet zagen. Ginny keek dwars door mij heen (ik heb een foto – zal straks eens kijken of ik die kan vinden).
Op de terugweg van de brievenbus maak ik foto’s.
Vlak bij huis kom ik buurvrouw en buurman van schuin tegenover tegen.
Ik groet. Zij zegt: “Heb je mooie foto’s gemaakt.”
Ik hád kunnen zeggen: Ja! of: dat ga ik nu bekijken.
Maar wat zeg ik? “Nee, hoor, niets bijzonders.”
Op een toon van ‘ik stel sowieso niks voor’.
Wat jammer nou. Dat eerste buurgesprek ging zó goed. Alsof ik een sociaal persoon ben.
Wat, denk ik, komt omdat de onderwerpen voorspelbaar waren en de manier van ze bespreken ook.
Die foto-vraag, die overviel me.
Dan duik ik weg en val door de mand.
De foto’s zijn trouwens best leuk.
Quiz
Om langzaam mee wakker te worden, doe de quiz ‘What kind of Liberal are you’ – je kunt ook testen wat voor conservatief je bent.
My Liberal Identity
You are a Reality-Based Intellectualist, also known as the liberal elite. You are a proud member of what’s known as the reality-based community, where science, reason, and non-Jesus-based thought reign supreme.
Take the quiz at
About.com Political Humor
Kingman, AZ
Bellen
Soms, zo rond dit tijdstip, denk ik: ik zou wel wat menselijk contact willen.
Dan doe ik Ctrl-M en nog eens Ctrl-M en heel soms is er dan mail waar ik iets mee wil en dat is dan leuk.
Vaak is die mail er niet en een enkele keer zoek ik dan zelf per mail contact en nog meer enkele keer komt er dan binnen een paar minuten respons.
Wat ik ook wel doe is kijken op twitter.
Is daar een tweet waarop ik kan/wil reageren.
Zal ik zelf iets in de groep gooien?
Vandaag niet.
Noch het 1, noch het ander.
Ik denk: heel vroeger, toen ik een grotere kring om mezelf had, belde ik dan iemand? Hoe ging dat dan? ‘Hoi, hoe is het met jou?’ En werd het dan gezellig babbelen?
Wat zegt het over mij dat ik het me niet eens meer kan herinneren.
1 week
Een week geleden stopte ik met Fanlog.
Ik viel niet in een zwart gat.
Ik sliep trouwens ook niet uit.
Wat ik had voorgenomen niet te doen, doe ik toch: kijken wat mijn opvolgers ervan bakken.
En soms heb ik al mijn 62 kilo’s nodig om te zitten op mijn handen om te voorkomen dat die ook úiten wat ik vind.
Zou misschien niet moeten maar is moeilijk te voorkomen.
(ik bedoel niet het zitten maar het vinden)
Verder vul ik mijn tijd vooral met opruimen. Opruimen van boeken (naar bol.com óf naar Klavertje5), opruimen ook van geschenken die ik ooit kocht voor de Winkel en die er toch nooit in terecht zullen komen omdat ze best leuk/mooi zijn maar omdat vergelijkbare artikelen al jaren werken aan hun status als winkeldochter. Ook die gaan naar Klavertje, voor een goed doel dat me is ontschoten.
Over zes weken en een paar dagen ga ik naar Amerika.
Te snel, te snel, denk ik nu.
Vliegende tijd enzo.