Lustig
R. en ik waren naar het Concertgebouw.
Naar een uitvoering van Die Lustige Witwe van het Gelders Orkest met zangers van wie we nog nooit hadden gehoord.
Het publiek was nogal oud en niet grachtengordel en beroemdheden zag ik ook al niet.
De operette was deels leuk, deels érg leuk en deels genant slecht.
De kleinere mannenrollen en de idem vrouwenrollen werden vervuld door lelijke mensen die zo van het verste Gelderse platteland leken te zijn geplukt, daarna in slecht passende kleren gehesen en vervolgens het podium op gejaagd zonder ze te waarschuwen dat er trapjes waren waarover je kon struikelen.
Dat je moest opletten hoe de dirigent de maat sloeg had ook al niemand ze verteld.
Hanna Glawari bleek Annemarie Kremer te zijn en dat wás iemand.
Graaf Danilo vond ik een lekker ding (R. zag het niet zo in hem). Hij heette Sebastian Reinthaller en hij maakte ooit een cd (Vogelhändler) en verder vind ik niet veel op google.
Ergens onderweg
Wil je me kwijt als Hyves-vriend en durf je me niet te dumpen? Stuur me dit:
Hoi Jeanne,
José vindt dat jij een cadeautje verdient!
Weleda geeft 40.000 GRATIS crèmes cadeau!
Het enige dat je hoeft te doen om één van de 40.000 gratis duo
Weleda Amandel Crèmes (t.w.v. € 7,90) te ontvangen, is je
gegevens in te vullen. Wees snel, want op is op!
Ik geef mijn huid Weleda cadeau
Groetjes van José en het Weleda team
Verstoppen
Twee, mogelijk drie, leggende hennen en geen eitjes.
Geen eitjes in het leghok, geen eitjes in het alternatieve huisje.
Wél gisteren nog een eitje stiekem gelegd in het zand naast het huis. Tussen de planten.
Wanneer ik de deur van de schuur laat openstaan zie ik 1 van de tutjes op een plank waar wat kranten liggen kuiltjes draaien.
Ik overweeg er wat hooi neer te leggen zodat ze een lekker zacht bedje kan maken.
Dan kan ik misschien heel af en toe nog 1 eitje rapen.
Ik denk het wel te snappen.
Die ervaring waar egel haar van haar eitje af ramde moet traumatisch zijn geweest.
Voor die tut dus geen leghok meer.
Femke snap ik óók.
Die wou toen de tutjes er net waren nog wel leggen (denk ik) maar het leghok was niet privé genoeg.
Ik dénk dat ze toen is gaan verstoppen. Daarna werd ze ziek.
Geen idee of Femke nu legt.
En al helemaal geen idee waar ik zou moeten beginnen met zoeken.
Droom
Ik ga door de slurf van het vliegtuig.
Ik loop de cabine in en het zijn geen rijen maar een soort bioscoopzaal.
Mijn plaats is ergens in het midden.
Ik besluit te gaan rennen. Joggen. Ik wurm me naar het eind van de rij en zet er een lekker sprintje in.
Langs de rijen van de bioscoopzaal.
En dan loop ik beneden in een straat, een met verlichting verlichte donkere straat.
Jog-jog. Ren-ren.
Gaat lekker.
(en gaat extra lekker als je je realiseert dat ik al jaren niet meer heb gerend)
Dan ren-ren kom ik bij de achterdeur van het vliegtuig en stap naar binnen en hol nog even wat *uit* en denk:
LEKKER!
Pas veel later (vele uren na ‘wakker’) denk ik: dat kan toch helemaal niet? In een vliegtuig rennen en dan ook uit het vliegtuig rennen en dan weer erin?
Kingman, AZ
Sammie op Guus z’n stoel
Plusmarkt
Al een paar weken hangen er posters in de Plusmarkt in De Rijp: er komen verbouwingen en dat zal een ietsepietsje overlast opleveren maar natuurlijk alleen om ons, de klant, nóg beter van dienst te zijn.
Vorige week begon het.
Schappen waren uitgeruimd, spullen waren verplaatst, andere (mijn favoriet: Kaasvlinders) waren helemaal niet te koop.
Vandaag gaan ze echt los.
Er is geen vlees te krijgen
en ook geen vis
en evenmin wijn (neem dat maar van me aan, die hoek was zo’n grote chaos dat ik er geen zin in had daar ook nog te fotograferen).
Ik vraag de aardige caissière Marja hoe lang dit duurt.
Op 10 september is het klaar. Is haar verzekerd.
En als het góed is, komen 1 dezer dagen vlees en wijn weer terug. Althans: een beetje.
Laura en de zgn. deskundige (ook verschenen op Fanlog)
Laura is 13 en ze wil in twee jaar om de wereld zeilen. Met haar hond Spot.
Dus (..) vraagt de Raad voor de Kinderbescherming vandaag de Kinderrechter om haar ouders die dit plan steunen uit het ouderlijk gezag te zetten.
“Zou u haar laten gaan als het uw dochter was” vraagt Catrien Straatman aan hoogleraar pedagogiek Micha de Winter.
“Absoluut niet,” zegt die.
“Een kind van 13 is zich op zoveel punten aan het ontwikkelen en daar zijn volwassenen bij nodig en leeftijdgenoten aan wie je je kunt spiegelen.”
“Kinderen van 13 zijn nu verder dan 20, 30 jaar geleden” weet Catrien Straatman.
De Winter ontkent ook niet dat Laura “klinkt als een heel verstandig meisje” maar: “Ze kan absoluut niet overzien wat het is om twee jaar in je eentje op een boot te zitten.” En: “Het is ontzettend mooi dat een kind dromen heeft maar een kind hoort naar school te gaan en te leren en met vriendjes en vriendinnetjes te spelen.”
Maar “wat leert zo’n kind niet allemaal in twee jaar op zee, dat is toch geweldig” zegt de presentatrice waarna De Winter een erg rare en nare draai maakt door te wijzen op kinderen van 12 in Afrika die voor hele gezinnen zorgen: “Je moet je afvragen of je dat soort ervaringen voor een kind wil” en “laat ze eens beginnen met een weekje op het IJsselmeer”.
CS: “Maar dat heeft ze al gedaan! Ze is het Kanaal al overgevaren!”
Zodat ik De Winter helemaal niet meer serieus neem als ‘deskundige’ aangezien hij zich blijkbaar niet in de concrete Laura heeft verdiept maar meent zonder dat te doen wat algemene uitspraken te kunnen ventileren.
Laura wil uitvaren op 1 september. Als de Kinderrechter de Raad voor de Kinderbescherming in het gelijk stelt kan dat niet.
Ik zou zeggen “you go, girl!”
Volgens mij waait de wind vandaag precies goed.
Kingman, AZ
Wikipedia
Een paar jaar geleden werd ik gegrepen door Wikipedia.
Ik zette er enkele tientallen portretjes op van mensen van het Radio 1 Journaal en voegde informatie toe bij weer ándere portretjes. Kostte een hoop tijd en moeite maar ik vond het wel wat.
Daarna liep mijn enthousiasme terug.
He-le-maal niet leuk was het toen 1 of andere idioot een portretje van mij verwijderde om er een naamgenoot van die journalist neer te zetten die ‘beroemd was omdat hij in de klas had gezeten bij….’ deze idioot.
Dat werd teruggedraaid door een beroep op een moderator.
Toen veranderde een ándere idioot de naam van een portretje.
Gert Klück zou volgens hem geen Klück heten maar Kluck.
Ik deed tot 2x toe een beroep op een moderator, stuurde bewijsmateriaal maar: ze lieten het zo staan.
Nu wordt een foto verwijderd bij een stukje van mij. Tenzij ik reageer.
Dat doe ik. En word verwezen naar een voor mij volstrekt cryptische brei van woorden.
Weet je wat: haal die foto maar weg. En noem Gert Klück wat mij betreft KlukKluk of PietjePuk of ‘de man die beroemd werd omdat hij in de klas zat bij….’
Wat een naar bureaucratisch gedrocht is Wikipedia (geworden?).
En dan te bedenken dat ik weken zo niet máánden niet eens heb gekeken wat ze nu weer aan mijn stukjes hebben vernield 🙁
Inpakken en…
Vandaag pak ik twee pakjes in.
Een engel-speldje en zes magneetjes – de laatste voor een Belgische klant.
Een returning customer.
Die ik erop had gewezen dat als ze voor 3 Euro méér bestelde ik gratis zou verzenden (kwam neer op een winst van € 6.50 – voor háár).
Ze reageerde niet en maakte het bedrag over (met die € 6.50 verzendkosten).
Misschien legde ik het niet goed uit. Misschien vermoedde ze een hinderlaag. Misschien wou ze gewoon precies *die* zes magneetjes en kon ze werkelijk niet bedenken wat ze uit het totaalaanbod van ongeveer tienduizend artikelen nog méér zou willen hebben.
De laatste anderhalve maand heb ik weer veel artikelen aan die 9-10-duizend toegevoegd.
Woensdagochtend komen de Kadotips en verschijnt de Nieuwsbrief.
Wie nu al reuze benieuwd is: opgetild tipje van de sluier.
All Creatures Great and Small
Alberdine’s honden
De updates over de ontvoerde honden van Alberdine staan hier.
Leghok – 2
Zondag is de enige dag van de week waarop ik uitslaap.
Tot wel acht uur.
Terwijl ik op zaterdagavond soms pas tegen middernacht naar bed ga.
Luxe!!
Vannacht lig ik om half zes (wanneer ik ‘normaal’ opsta) in zo’n bodemloze slaap dat het een tijdje duurt voor tot me doordringt dat buiten iemand hard staat te schreeuwen. Een tuttebol.
Ik ren naar het raam en daar staan al mijn kipjes. Twee staan wat verweesd te stáán in het nog bijna-donker.
Eén krijst zich de longetjes uit het lijf.
Terug naar bed en om zeven uur maar opgestaan.
Dieren gevoerd en gekeken in het leghok. Waar een totaal verbrijzeld leeggeslurpt eitje ligt.
Wat een gruwelijke ervaring moet tutje hebben gehad. Een egel die als een stormram haar schattige slapende lijfje heeft bewerkt om toegang te krijgen tot wat waarin zij een lief kuikentje had gehoopt.
Dat was natuurlijk onzin, van dat kuikentje. Maar dat weet je niet wanneer je besluit tot broeden.
Yuma, AZ
Leghok
En nét wanneer ik denk dat ik het leven kwa dieren even mooi op de rails heb.
Eind middag is er maar 1 tuttebol en die doet leuke dingen met Femke. En al vaker denk ik: zolang Femke mij maar niet ziet (in de tuin of achter een raam) trekt ze heel gezellig op met de tankjes met de o-beentjes en de gierenkopjes.
Ziet ze mij wél dan gaat ze naar tegen ze doen.
Ik denk: tuttebol 2 is nú dat ei aan het leggen dat ze gisteren al wou leggen toen ik haar stoorde (al snap ik niet goed hoe dat werkt – ‘ei moeten leggen’ is toch net zoiets als ‘naar de wc moeten’? dat houd je toch niet een etmaal óp?).
Om kwart voor negen (kipjes al drie kwartier op stok) kijk ik voorzichtig in het leghok.
Want ik vind egel een lieverd maar dát eitje óók nog slurpen vind ik niet nodig.
Ik zie tutje 2.
Zittend in het leghok.
Wat nu. Ik laat haar zitten.
Morgen verder.
“Ik log overal in als Sandra67” maar dan anders….
En nóg een plant
Deze is al weken (misschien zelfs maanden) bezig zich zo’n 5-6 plekjes te veroveren.
Eerst was hij een centimeter of 40, toen 60, toen een meter.
Met knoppen die -mij- deden vermoeden dat er een soort seringen zouden verschijnen.
(de witte vlekken: vogelpoep)
Sinds enkele dagen reiken ze richting hemel. Twee meter en méér.
En ze dijen ook in de breedte alle kanten op.
De knoppen bieden iets héél anders dan ik had verwacht.
(foto is slecht gelukt – geen zin het nog een keer te proberen voor ‘mooi’, beeld komt duidelijk over denk ik)
