Jeanne's Weblog

We maken kennis met de met een zwaar Surinaams accent sprekende ‘Kenneth Meerman’: “U kunt mij boeken als Sinterklaas. Nu ook met zomerkorting.”

“Nou, succes” zegt een man cynisch. Terecht natuurlijk. Want hoe politiek correct en multi-culti we ook willen zijn, bij Sinterklaas denken we niet aan een Surinaamse man en al helemaal niet aan 1 die zo stom is dat-ie ons zichzelf wil aansmeren “met zomerkorting”.

Maar dan. “Zorg dat je adverteert in de Telefoongids en Gouden Gids dan heb je dat deel vast voor elkaar.”
En later: wie iemand wil zoeken voor een evenement zit óók helemaal goed in die Telefoongids en Gouden Gids.

Er zijn een paar variaties op deze radioreclame. Allemaal laten ze iemand horen van wie je direct weet: die is dus zéér ongeschikt voor waar hij zichzelf voor aanprijst. Dat weet je omdat je het hóórt.

Wanneer die iemand een advertentie in de Gouden Gids had gezet met “te boeken als Sinterklaas” had je geen idee gehad dat het een Surinaamse oetlul was. Dan had je ‘m -o gruwel- misschien wel geboekt. Of je was er achter gekomen toen je hem belde.
Wat weer extra moeite-voor-niks zou zijn geweest.

Maar misschien begrijp ik het wel verkeerd.

Mieke van der Wey is weer ‘goed’ bezig vanochtend.

Van Catrien ‘zeg maar’ Straatman die het vanochtend ook nog eens had over ‘geen zin aan‘ werd ik bij het beluisteren van het Radio 1 Journaal evenmin blij. Dus schreef ik een erg nijdig stuk en gooide dat daarna weer weg.
Op Fanlog hield ik het op ‘best leuke uitzending’.
Vraag me niet waarom. Of vraag het wel, ik weet alleen het antwoord niet.

Naast me ligt een volgekalkt vel met ongeveer 25 dingen die ik dit weekend écht moet doen.
Dat is moedeloosmakend.
Ik moet er eerst maar eens orde in aanbrengen.
Hoe doen andere mensen dat toch – die ‘orde’.

Tegen het eind van dat gruwelijke “ja of nee!”-“ik stel u een vraag!”-programma van Sven Kockelmann zit de column ‘Het Ochtendhumeur’ die bijna altijd leuk is.

Vandaag is hij érg leuk dankzij Bert Vuijsje. Hij heeft het over taalgebruik bij het NOS-Journaal. Zoals dat irritante “zeg maar”. En “zich irriteren”. En “aankomende zondag” ipv “komende”. En nog wat vb-en.

Ook noemt hij “aangeven”. Dat is een woord dat mij ook al erg lang stoort. En waarvan ik vroeger altijd iets zéi als iemand het gebruikte in de zin van “hij gaf aan dat hij daar wel zin in had” oid. Maar intussen lijkt iedereen dat te zeggen en je kunt wel blijven zeuren (wat ik ook graag dóe)  maar wanneer men je dan collectief glazig aankijkt met ‘hoezo’ in de lege blik wordt het zinloos.

Bert Vuijsje geeft nu een leuk voorbeeld van hoe hij het uitlegt (bv aan zijn studenten). ‘Aangeven’ doe je alleen een kopje thee óf een misdrijf bij de politie. Alle andere keren dat je in de verleiding komt het woord te gebruiken moet je gewoon even ietsje dieper nadenken en je afvragen wat je ermee bedóelt. (dat laatste zei hij niet, dat zeg ik)

Toen ik vanochtend opstond dacht ik: ik doe het niet meer. Om half zes m’n bed uit om te schrijven over een radioprogramma dat ik steeds minder leuk vind. Hoewel dat ‘leuk vinden’ maar ten dele het probleem is: het is vooral het wérk. Het kost teveel tijd. Allemaal in m’n eentje (in de ochtend dus – in de avond is Hansje er).
Dan, een paar uur later: een nieuwe Fanlogger.
Hoe en wat en concreet moet nog ingevuld. Maar er doet een nieuw iemand mee.

Ook vandaag reken ik uit wat ik vorig jaar heb verdiend – opdat mijn belastingman het kan melden voor de omzetbelasting omdat ik op tilt ga bij de gedachte aan electronisch aangifte doen. Dan liever een paar tientjes investeren en het hém laten doen.
De berekening stemde me niet vrolijk.
‘Wanhopig’ is zo’n groot woord. Maar op een schaal van diep-droef tot hemelhoog-juichend zit ik toch meer aan de linkerkant.
Zodat het wachten nu is op de omslag die dáár op gaat volgen.
Liefst ook nog vandaag als het kan.

Hallo,

Groeten,

Helaas is *hem* de komende tijd niet bereikbaar.

In een dag van mij zitten minder uren dan in dagen van anderen denk ik vaak.
Ik maak een plan, ik houd me daar redelijk aan, ik dóe ook een hoop maar ik krijg bij benadering niet af wat ik van plan was.

Intussen die ik de tijd dringen.
Morgen over vijf weken vlieg ik weg.
Ik probeer de maand voor ik wegga te besteden aan ordenen van mijn huis, de Winkel-troep en mijn hoofd. Die maand begint over vijf dagen.

Ik zie me in die dagen niet én Engelse literatuur afronden én Coca-Cola toevoegen = een hoop foto’s maken.
En gegevens verzamelen voor aangifte Omzetbelasting.
En nog zowat.

Het is al tien uur ik ben al 4 en een half uur op en ik heb behalve Fanlog nog niets gedaan.
En ik heb getwitterd. Wat me erg afleidt en nu even uit staat.
Om die reden.

Ik moet teveel teveel teveel.
Zodat ik vandaag slechts 2 dingen ga doen (neem ik me voor)
* Engelse literatuur invoeren in de Winkel
* pakket Coca-Cola-artikelen inpakken (morgen verzenden)
(indien tijd over of totaal stuk-lopend: twee reli-pins te koop zetten voor de reli-klanten)

Links naast mijn hand op nog geen 10 cm met geloken ogen: Guus.
Waar ik nou niet de hele tijd aan moet frutsen omdat ik dan nóg niet aan het werk kom.