Jeanne's Weblog

Lang, lang geleden (mijn man leefde nog) gingen we op vakantie en pasten er mensen op ons huis.
Toen we terug waren zette ik de computer aan en alles bleek anders ingedeeld.
Ik belde die mensen op. Zij gaf de telefoon door aan hém en ik vertelde wat me verwarde en hij herhaalde ritmisch “ik begrijp niet wat je bedoelt”.
Wat het knap lastig maakte want leg maar eens aan mensen uit wat er raar op een scherm staat als die de hakken al ferm in het zand hebben geplant omdat ze niet willen begrijpen wat je bedoelt.

Nu heb ik met iemand een inhoudelijke ruzie.
Zodat ik met inhoudelijke argumenten kan zeggen wat ik bedoel.
Waarop die ander inhoudelijk kan terug reageren.
Maar ook deze ander kiest voor “ik begrijp niet wat je bedoelt” en “ik neem je kwalijk dat je mij iets kwalijk neemt”.
Dat, zegt men wel eufemistisch, ‘schiet niet op’.

In elk geval:
I need a hug.
Meer dan 1 hug.
Ik wil dat mensen die me nauwelijks kennen zeggen ‘die Jeanne lijkt me lief, die zal ik koesteren’.
En geloof me: als jij koestert, koester ik terug.
‘Beautiful people’ (Melanie).

“But congratulations to Hillary Clinton, our new secretary of state, who was sworn in holding the Clinton family Bible. And it’s a special edition, because Bill had removed four Commandments.” –David Letterman

“Hillary Clinton’s replacement in the Senate, Kirsten Gillibrand, showed up to their joint press conference sporting a Hillary hairstyle and a nearly identical pantsuit, which explains why Bill Clinton was heard screaming, ‘Good Lord, there’s two of them!'” –Conan O’Brien

“Caroline Kennedy withdrew her bid to fill New York’s vacant Senate seat. You heard about this? According to some reports, she dropped out because of marital problems. How bad is your marriage when it keeps you from replacing Hillary?” –Jay Leno

A cow with a name produces more milk than one without, scientists at Newcastle University have found.

Drs Catherine Douglas and Peter Rowlinson have shown that by giving a cow a name and treating her as an individual, farmers can increase their annual milk yield by almost 500 pints.

The study, published online today in the academic journal Anthrozoos, found that on farms where each cow was called by her name the overall milk yield was higher than on farms where the cattle were herded as a group.

“Just as people respond better to the personal touch, cows also feel happier and more relaxed if they are given a bit more one-to-one attention,” explains Dr Douglas, who works in the School of Agriculture, Food and Rural Development at Newcastle University.

“What our study shows is what many good, caring farmers have long since believed.

“By placing more importance on the individual, such as calling a cow by her name or interacting with the animal more as it grows up, we can not only improve the animal’s welfare and her perception of humans, but also increase milk production.”

Dairy farmer Dennis Gibb, who co-owns Eachwick Red House Farm outside Newcastle, Northern England, with his brother Richard, says he believes treating every cow as an individual is “vitally important”.

“They aren’t just our livelihood – they’re part of the family,” says Dennis. “We love our cows here at Eachwick and every one of them has a name. Collectively we refer to them as ‘our ladies’ but we know every one of them and each one has her own personality.”

(bron)

Dus oefen ik met een foto van 1 van mijn leesbrillen op een boek

De eerste weinig inlevende niet goed lezende rap oordelende …. (term verwijderd) zette al een afkattend commentje onder het stukje hieronder.
Dat commentje is verwijderd aangezien ik al schreef dat ik daarop geen prijs stelde en dan kun je wel denken “ik doe het lekker tóch” maar ja – tis wel *mijn* log, hè?

Nu ga ik slapen – wánt morgen weer vroeg op en denk jij nou: dan kan ik lekker tot diep in de nacht venijnig betweterig van alles commenten?
Ja, dat kán.
Aangezien ik de commentjes pas morgenochtend tegen zes uur zie.
Daarna sloop ik ze eruit en ga jij op de spammerslijst.

Dus: eet je hart uit als je me wil berispen, betweteren, beter wil weten dán etc.
Je hebt tot morgenochtend zes uur.
Daarna kom je er hier niet meer in.

Ciao.

Sinds het Radio 1 Journaal op 25/8 overging op kwek-kwek-duopresentatie met twee absolute lichtgewichtjes (= understatement) luister ik met ‘niet zoveel plezier’ (wat is de overtreffendste trap van understatement?).

Toch sta ik nog steeds om half zes op en luister en schrijf op Fanlog.
Soms denk ik: no more.
En dan gebeurt er iets en denk ik: toch nog maar even *more*.

De afgelopen week ben ik weer in no-more-modus.
Ik erger me gek aan Michiel Breedveld die nog geen twee zinnen zonder verhaspelen uit z’n bek krijgt, die alles keft en bijt en blaft. Ik erger me niet ‘gek’ maar wel heel érg aan Catrien Straatman met d’r “zeg maar” (NL-equivalent van ‘like, you know’) en “strakjes” (ipv ‘straks’) en haar ongelooflijk stupide interviewtjes zodra die gaan over iets juridisch.

Vanavond kijk ik House.
Aansluitend begint The Mentalist.
Beeld: zo’n road op de grens van Nevada en Californië zoals ik die ken en bemin.
Ik wil kijken! Maar ik moet naar boven en snel naar bed want: morgen om zes uur is daar weer het Radio 1 Journaal.

Ik baal, ik denk: waar doe ik het voor.
En (zie kop boven dit stukje): ik heb *niets* aan ‘nou, dan doe je het toch gewoon niet‘?
Aangezien Radio 1 Journaal mijn radioliefde wás en Fanlog nog steeds mijn kindje *is*.
Maar ik aarzel en twijfel en weifel en denk.
Want R1J-nieuwe stijl is nu 5 maanden (waarvan ik er 1 op vakantie was) en het aantal uitzendingen dat ik me écht amuseerde was misschien iets meer dan op 1 hand te tellen maar erg veel méér was het niet.

… dan vlieg ik naar Amerika.

En die vliegdag is zelden relaxed maar als het goed is, is het eind van de middag al ‘goed’.
Aangenomen dat ik een mooie auto heb en dat ik in mijn zeer mwah motel (maar ik weet daar geen beter) wél mijn favoriete kamer heb gekregen.
Waarna ik met behulp van de NeverLost (=TomTom) bij de supermarkt wijn en water en cola en frambozen en chips en ander lekkers heb gehaald en dan me installeer op m’n kingsize bed voor de tv met groot scherm en ongeveer 100 kanalen.
Zonder handleiding helaas (bij de kanalen) aangezien het een mwah-motel is maar met wat zappen enzo kom ik terecht waar ik wezen wil waarna het een kwestie is van proberen wakker te blijven om te voorkomen dat ik anders om 2-3 uur in hun nacht alweer wakker wórd.

Daarna begint het paradijs.
Als het begint.
En als het goed is duurt het paradijs.

Tot ik weer terug kom – dan is het voorbij.
Zodat het meest kloterige is als het paradijs er daar *niet* is. Omdat het paradijs er hier helemaal *nooit* is.
Dat zou natuurlijk anders moeten zijn.

Sinds ik in mijn Winkel bij bestellingen vanaf 45 Euro geen verzendkosten reken zie ik inderdaad mensen het winkelwagentje vullen tot nét over die grens. Mooi zo.

Soms blijft iemand er net onder.
Ze bestelt bv voor 40 Euro (of voor 37) terwijl de verzendkosten € 6.95 zullen zijn.
Dan mail ik of ze zich heeft gerealiseerd dat ze tóch op of boven of bijna 45 Euro moet betalen en of ze niet liever voor dat geld nog iets leuks erbij uitzoekt.

1x negeerde iemand die mail (de trut) en betaalde 40 Euro – nou, zelf weten dan.
Meestal reageren mensen heel aardig. Dat ik zo attent ben enzo (wat ik natuurlijk ook ben).
En ik denk: goodwill! Die klant komt vast wel (nou ja: hopelijk) terug.
Soms ook zoeken ze inderdaad iets moois uit en zeggen iets als ‘doe dat er dan ook nog maar bij’.
Op zo’n achteloos toontje. Alsof het een voetbalplaatje is ofzo.

Dan denk ik dat ik eigenlijk gekke Zjennie ben want waarom zo’n klant niet gewoon zélf de verzendkosten laten betalen?