Jeanne's Weblog

Ik heb pakjes weggebracht.
Vijf pakjes.
De klanten heb ik gemaild dat de pakjes zijn verzonden maar dat het kertsdrukte is zodat ze wellicht niet al morgen arriveren en dat ze zich dus niet meteen zorgen moeten maken.
Dit ivm de zeurkousen van vorige week. Die overigens wél meldden dat het bestelde er niet direct was maar *niet* dat het toch nog is aangekomen en hun stoutste verwachtingen overtrof.

Ook deed ik inkopen voor t/m zondag.
Acht ons rosbief, runderpoulet. Zakjes strooikaas. Andijvie, boerenkool, witlof, yoghurt, eieren, mandarijnen en toch maar niet een fles champagne.
Oudjaar/nieuwjaar voelt vaak wat sip maar om dan alleen voor mezelf een fles champagne te laten knallen voelt nóg triester.

Nu ligt Guus op mijn rechterhand. Zacht spint-ie.
Ik ben tamelijk gelukkig.

Vanochtend om acht uur, nee, misschien een kwartiertje later. Uiteraard: onbewerkt.

Nu, twee uur later, is de zon op, zijn de weilanden iets groener. Maar de reiger staat er nog steeds.

Op Fanlog staat nl aflevering vier van de serie ‘Hoogtepunten’.
Met een fraaie analyse van Jeroen Wielaert over wat er dit jaar in Hilversum is aangericht met de ‘kort-kort-kort’-manie.
En een intens treurig stemmende analyse van wat er mis is in Afrika door correspondent Koert Lindijer. Hij zat er dit jaar 25 jaar en schrijft dat het dus een feestjaar had moeten zijn maar: integendeel.

Arno Vermeulen (van ‘de sport’) is trots op wat de NOS aan Sport deed maar ook op Obama. Terwijl Joris van de Kerkhof, voor de NOS bij McCain, de euforie van Obama van gepaste afstand bekeek.
Hij beschrijft hoe vervreemdend het was, de volgende dag in Phoenix.

En dan, ja! daar is-ie weer! Nieuwslezer Gert Klück met een typisch eigen stijl-stukje.

Lees álles op Fanlog, vindt er wat van en zet er daar een commentje bij.

Een combi-droom met twee van mijn terugkerende nachtmerries in 1.
1) ik ben nooit afgestudeerd en moet nu in elk geval ‘Duits’ nog halen, misschien meer. Ik zie er erg tegenop en krijg dan een briefje van de hoogleraar dat hij mij en nog iemand privé-les zal geven, reuze gezellig: eerst uitgebreid dineren en dan les.
Dit is voor mij erger dan in een collegezaal zitten met 300 anonieme anderen.
Zo erg dat ik denk: dan maar nooit afstuderen.

2) Tijdens dit gedoe woon ik in een huis waar steeds meer mensen binnenkomen die elkaar kennen en die allemaal erg populair zijn en er wordt veel gedronken en gegeten en het is reuze gezellig. Vinden zij.
Eerst doe ik niet mee. En denk daardoor duidelijk te maken dat ik dit niet leuk vind.
Dan, na uren, beslis ik ‘if you can’t beat them etc.’ en vraag iemand die bij de koelkast staat om een glas witte wijn. De witte wijn is op.
Later, bij de tweede koelkast (in het echt heb ik er maar 1, een kleintje): witte wijn! Alleen: hier zijn geen glazen. Dus vraag ik iemand om een glas voor me te halen.
Hij negeert me en loopt weg, drukpratend met andere bezoekers die ik niet eens ken.

Tijdens het schaatsen is het goed boeken ordenen en opruimen.
Er zijn boeken bij die ik herken. Ik heb ze eerder in handen gehad en kon toen niet beslissen wat ermee te doen.
Een deel daarvan gaat opnieuw in een ‘later over beslissen’-doos.
Andere (‘leuke handel maar niet voor mij’) gaan in bananendozen voor A.
Weer andere (thrillers e.d.) in een doos voor P.

Er zijn ook boeken die me helemaal niets zeggen. Die zoek ik op tijdens de minder-boeiende ritten.
Sommige zijn wat waard, sommige zijn niets waard en enkele zijn bijzonder.
In 1 van die boeken tref ik deze foto.
Ooit gemaakt door mij. Van iemand die ik interviewde voor -meen ik- Opzij.
Leuk.

Op dagen als deze (feest- en weekend-) zit ik meestal voor mezelf, de NOS en de kat d’r kontje te Fanloggen.
Nauwelijks lezers.
Op zondag indien series of interview met een topper iets méér (met dank aan Medialog dat dan naar ons verwijst).

Vandaag: érg veel bezoek.
Eindelijk erkenning, hoop ik natuurlijk.
Maar helaas.
Men googlet zich gek op ‘Jerney Kaagman’ en die werd vanochtend geïnterviewd door Bert van Slooten en daar schreef ik over.

En als ‘men’ nou nog onder dat stukje zette: wat een leuk verslagje van dat gesprek.
Of desnoods: mm, niet zo’n leuk verslagje van dat gesprek.
Maar dat doet men niet.

Half zes op voor Radio 1 Journaal.
Ondanks veel herhalingen en plaatjes best een leuke uitzending.
Met een intens treurige serie van Marc-Robin V. over eenzame oude vrouwen die samen kerstdineren. Omdat ik er rekening mee houd dat ze Fanlog kunnen vinden door te googlen op R1J (maar dan voluit) schrijf ik een niet-zielig verhaaltje.

Dan volle kracht vooruit met het zondagverhaal omdat zodra de oostenwind nog meer aantrekt (=voorspeld) het op mijn kamer niet meer te harden is van de kou. Ik zit nu al met handschoentjes met afgeknipte vingers te tikken.
Ergens om twee uur is de tekst klaar en vraag ik Hansje die te lezen op tikfouten, terwijl ik zelf fotootjes erbij ga zoeken.
Hansje mailt dat ze wat kleinigheden eruit heeft gehaald maar ze mailt *niet* dat ze het een mooi verhaal vindt.
Zodat ik denk: als ik het nu vráág hoor ik misschien ‘nee, waar-de-loos’. Of: ja hoor.
Ik neem geen risico.

Nu, half 5, zijn ook de fotootjes erin gezet.
Ik heb tussendoor 3 kwartier power nap gedaan en ben een paar keer dieren gaan voeren.
Ik ben best tevreden.
Nu de top-2000 aan.
En lekker verder lezen in het boek van Peter ter Velde.
Kwart over zes: ER. Half acht Matthijs van N. en professor Blokhuis.
Yes.