Jeanne's Weblog

Ik wil geen aanbiedingsfolders ontvangen – dat heb ik ook meteen bij mijn eerste bestelling (die ik retourneerde wegens ‘slechte kwaliteit’) aangegeven, maar jullie blijven maar zenden.
Stop daar aub mee, ik koop toch niet, het kost jullie alleen maar geld en de natuur bomen.

“Zet je boodschappen maar op de band.
Mmm – is dat je dagelijkse portie fair trade?
Hagelslag! Dat is ook mijn favoriet!”

Ben ik nou de enige die bij die reclame denkt: waar bemoeit die kassatrut zich mee?

Het korte koppie van Jeroen Tjepkema ziet er vandaag opeens een stuk leuker uit.
Dat is 1 – kwa wennen. Maar misschien heeft hij er ook nog wat éxtra de schaar in gezet. Die indruk heb ik tenminste.
Het is nu een beetje Coupe Caesar.
Staat ‘m wel. Vind ik (beetje bij nader inzien).

Verder: ik zette de wekker op kwart voor zes en drukte die uit wegens ‘geen zin in duopresentatie in Radio 1 Journaal’. Om om drie voor zes natuurlijk toch maar op te staan wegens ‘plichtsbesef en nu-toch-wakker’.

Ik zat me niet zo te ergeren als anders.
Ik was zelfs bereid te denken dat Catrien Straatman door de redactie werd opgejaagd waardoor ze te kort-door-de-bocht (domme) vragen stelde en dat ze dat niet deed omdat ze zelf dom was.
Dat schreef ik ook op.

Het zal toch niet zo zijn dat ik aan de duopresentatie en de duopresentatoren begin te wennen.
Nee, denk het niet.
Dit was gewoon een voorbijgaande milde bui.

* niet te lang nadenken over die rare droom van vannacht (waarin nog het minst rare was dat ik elke dag tien kilometer hard liep – kun je nagaan hoe raar de rest moet zijn geweest)
* foto’s uit Fanlog slopen
* Fanloggen
* muizen in de Winkel zetten
* niet zo piekeren omdat iemand die ik drie kadootjes stuurde verzuimde het derde uit de doos te vissen zodat dat nu mogelijk zoek is (zou jammer zijn maar niets aan te doen – mm, dit gaat me niet goed af)
* proberen voor ergens dezer dagen mezelf niet ‘gek te laten maken’ misschien zelfs een boek lezen (grapje)

Mij slepend door de dag pleeg ik om half acht DWDD te kijken wat ik soms wel en soms niet-zo leuk vind.
Vandaag is er geen DWDD (want: voetbal) zodat ik mij verdiep in vliegen-naar-Phoenix en terug.

Ik pleeg te vliegen met Delta = zo gegroeid.
Maar Delta heeft miv nu de vluchten van Phoenix naar Cincinnati geschrapt wat betekent dat als ik wil terugvliegen naar Amsterdam ik om vier uur op moet. Alsof die terugvliegdag al niet lang genoeg is.
Maar: via KLM kan het wél op normale tijden (zoek ik nu op, wegens toch niets te doen want geen DWDD). Maar: Northwest is opgekocht door Delta. Dus: wat nu?

Gewoonlijk bel ik dan Delta maar om eens iets anders te doen bel ik Mariska bij KLM.
Die wil graag dat ik nu direct boek, dat is goedkoop.
Maar geld speelt niet zo’n grote rol, zeg ik.
Ik wil weten hoe het zit met die vluchten – gaan die in april nog door.
En hoe zit het met stoelen aan exit rows reserveren.
En wat is hun blue flight programma.
“Dat staat op de site” zegt Mariska die doorheeft dat er vanavond geen ticket wordt gekocht.
Maar ik heb haar nu tóch aan de telefoon, zeg ik, dus kan ze het uitleggen?
Nou, vooruit.

Waarna we nog wat zinloos babbelen en zij zegt dat ze hoopt dat ik de volgende keer met KLM/Northwest zal vliegen en ik zeg dat dat bést wel eens zou kunnen en we elkaar een fijne avond wensen.

Op naar het NOS journaal.

Dit is de Nationale Uitrustweek.
Ik las het op maandag en dacht: uitrusten, dat lijkt me wel wat, ik meld me aan.
Ik bleek laat te zijn want als ik het een week eerder had gedaan had ik al allerlei opdrachten kunnen doen.
‘Opdrachten’. Daar word ik nooit blij van.
Die associeer ik ook niet met ‘uitrusten’.

Direct na het aanmelden een mail.
Ze vinden het leuk dat ik me heb aangemeld en nu moet ik iets aanklikken.
Dan vind ik opdrachten.
Voor het uitrusten.
Zoals dat ik élke dag 30 minuten moet bewegen.
En dat ik afspraken moet afzeggen.
Drie gezonde maaltijden eten per dag.
Acht uur slaap per nacht.

Het zijn me véél te veel dingen die ik móet en waarvan ik bij voorbaat ook al moe word en helemaal niet uitgerust.
En ik kan het ook niet helpen dat uitgerekend nu de Winkel goed loopt en ik die bestellingen dan ook moet verzenden.
En de mondhygiëniste afzeggen met “sorry hoor, ik moet uitrusten” en de dierenarts en R. idem – ik vind het tegennatuurlijk en ráár.

Doe mij maar gewoon opdrachten om iets te dóen.
Die ik op lijstjes schrijf. Of op velletjes papier. Waarna ik ze aan het magnetisch bord hecht.
Met vrolijke kleine magneetjes.
Leuke Winkeltip lijkt me dat!

Zou Jeroen Tjepkema

* een nieuwe kapper hebben

* ruzie hebben met zijn kapper

* hebben gezegd (al dan niet op voorstel van de kapper): doe mij maar een érg kort koppie?

Ik schrijf elke dag op Fanlog Radio 1 Journaal wat ik vind van het Radio 1 Journaal.
Meestal positief. Hoewel de laatste tijd ook steeds vaker negatief.
Omdat ik vind dat de wijzigingen miv 25/8 het programma geen goed hebben gedaan.

De laatste dagen maakte ik me boos over de verslaggevers en presentatoren die er alsmaar niet in slagen de naam van de nieuwe president van de Verenigde Staten goed uit te spreken.
Berrek Obemma. Berrek Obama. Barak Obemma en nog wat varianten.

Ik schrijf dat op.
Een boze NOS-ser reageert.
Ik reageer erop en stuur het rond naar de collega-Fanloggers.

“Ze lezen ons dus!!” reageert er 1 wild-enthousiast.
Dat weet ik, reageer ik terug – ik was alleen benieuwd of iemand van jullie wou meedoen aan de discussie.

Wishing and hoping….

Bugs en Snuf hebben een degelijk winterhok.
Maar ze zitten liever in het prieeltje. Waar Bugs vroeger met Ginny zat.
Alleen vinden R. en ik dat in de kille herfst niet zo’n goed idee.

Dus bestelden we een bouwpakket van een nieuw huisje.

We trokken er ruim een uur voor uit waarin R. het in elkaar zou zetten.
Maar hij was in een half uur klaar.

Toen zette hij het in de ren, mooi waterpas.
Hij groef de aarde wat uit. Duwde er een paar stenen onder.

R. legde ook de loopplank uit.
En wees ons op het hartje boven de ingang.

Enkele uren later zitten de konijntjes naast het hok.
Bugs likt het kopje van Snuf en houdt dan zijn eigen kopje voor háár.
Zij doet of ze niet door heeft wat hij bedoelt.

Aan het nieuwe huisje ruiken ze af en toe.

Vanochtend om negen uur gaat de telefoon.
De mondhygiëniste.
Ik juich van binnen: ze is ziek! ze zegt de afspraak af! ze heeft pas over twee maanden tijd!

Maar ze belt om te vragen of ik eerder kan komen want er is iemand uitgevallen.
Ik kan, ik ben een kwartier nóg vroeger dan zij wou maar ik denk: niet erg, want in deze wachtkamer liggen altijd Donald Ducks.
Nou – die lágen er.
Nu alleen nog onduidelijke stylish glossy’s en de Libelle.
En 1 nummer van Jan, Jans en de Kinderen dat ik noodgedwongen helemaal spel om de tijd te doden.

De mondhygiëniste is niet tevreden over me. Ze is zelfs ontevreden. Ik heb, zegt ze, weer verkeerd gepoetst.
Ik moet laten zien hoe ik poets. Fout!
Ze doet voor hoe het wél moet.
Ik beloof beterschap.

Ze maakt mijn gebit schoon, het doet pijn, ik maak een nieuwe afspraak voor over twee maanden.
So far dus.

Over een paar weken komt er een nieuwe Categorie in de Winkel: Muizen.
Met o.a. Muizen-boekjes. Die zet ik nu al in de Winkel. De meeste nog verstopt, een paar al zichtbaar (en te bestellen).

Om een beetje snel te kunnen werken probeer ik de samenvattingen op het net te vinden (meestal heeft Amazon ze wel).
Bij een Disney-tekeningenboekje lukte het niet. Dus las ik het zelf.

Het gaat over een jongetje in Australië dat op verzoek van een kangoeroe de eagle (adelaar? arend) Marachute redt uit het net van een stroper.
Later redt het jongetje een muis en ze vallen in een kuil van de stroper en het jongetje wordt gevangen en de muis stuurt een telegram naar hulptroepen in New York.
Die gaan naar Down Under en het wordt reuze spannend en alles loopt goed af.

Erg lief boekje, vond ik.
Misschien niet hoogstaand, misschien niet op Niveau (ik heb ‘betere’ maar die komen dus pas over een paar weken in de Winkel).
Maar erg lief.

Ik word even wakker om half zes en weer om kwart voor zes en denk: nee.
Dus slaap ik weer in, voeg nog een nachtmerrie toe aan de eerdere nare dromen en ontwaak om half zeven opnieuw. Ik sta op.
Ik zet Radio 1 aan. Ik maak ontbijt. Ik zit érg langzaam wakker te worden.

Ik hol niet om half acht naar buiten om de knagers te voeren. Ik dénk er niet eens aan.
Ik schrijf 1 stukje over -alweer- een mooie reportage van Joris van de Kerkhof.
Ik suf verder zo’n beetje door de uitzending heen.
Bevestig bestellingen, check betalingen.
Controleer Fanlog op zonder toestemming geplaatste foto’s en sloop die er uit.
(dit is een onaangename zeer tijdrovende klus)

Dan bel ik een half uur met R. en stel vast dat ik geheel ontregeld ben.
Knagers moeten nog steeds gevoerd en het is al tien uur.
Ik moet nog douchen (doe ik anders tijdens het nieuws van acht uur).
Ik ga naar Plusmarkt en postkantoor.

Om half twaalf ben ik weer thuis en mijn ochtend is ongemerkt in rook verdwenen.
Omdat ik een uur later ben opgestaan.
En echt uitgerust en opgewekt voel ik me ook al niet.