Jeanne's Weblog

Ik heb een idee voor een poll maar niet met genoeg opties.

Het idee: door wiens haren zou je graag willen woelen (dit nav Jeroen Overbeek met die heerlijke weelderige woelbare krullenbol in het NOS Journaal en de chat).

Rik van de Westelaken lijkt me ook lekker woelbaar, maar (raar misschien) Jeroen Tjepkema alweer minder. Herman van der Zandt? Ikke niet!
Philip Freriks? Eh… nee…

Matthijs van Nieuwkerk? Zelf geen trek in maar in een poll past-ie denk ik wel.
En verder? Geef ze me door, jouw woelbare mannenhoofden en ik zet de poll er morgen eind ochtend of ergens in de middag op.

7.10 uur: een goed begin dus (en dit outfit is veel beter dan gisteren maar het allermooist is-ie toch in het rood – ‘anchor in red’…..)

8.10 “nog een Fijne Dag verder” 🙂
9.10 “nog een Mooie Dag”
10.08 “goeiemorgen”
11.08 “nog een Fijne Dag verder”

Wel kondigt hij aan dat Laïla Abid om 12 uur presenteert. Dat wordt lachen als die ook de Chat moet doen. Maar ik gok erop dat ze dan Rik van de Westelaken of Jeroen Overbeek inzetten.
Als ze slim zijn. Wat wel zál.

De telefoon gaat.
Wat raar is aangezien R. een week in het buitenland is en die belt alleen bij reizen van meer dan drie weken.
“Met mevrouw Van de Brink van Vrij Nederland. Komt het gelegen?”
“Dit soort gesprekjes komen nooit gelegen, maar dat weet u natuurlijk ook wel.”
Schaterlach aan de andere kant van de lijn.

Ze kan me een mooi aanbod doen, zegt ze. Omdat ik nu een proefabonnement heb.
Ik wil niet, zeg ik. Want ik kom er niet toe ‘m te lezen.
“Ach, wat zónde,” klinkt het oprecht.
Waarna ze niet aanhoudt, we nog wat babbelen en hártelijk afscheid nemen.

Interessant: mevrouw Van de Brink klonk middelbaar.
Misschien zijn dat gewoon leukere call center medewerkers dan ongeïnteresseerde jonge meiden en streberige eveneens ongeïnteresseerde jonge mannen.

(overigens best treurig dat een gesprek met een call center vrouw blijkbaar zo’n Gebeurtenis in mijn leven is dat ik erover schrijf – maar je weet nooit, misschien leid ik in feite een spannend Echt Leven en is dit log 1 grote maskerade)

Tijdens het Radio 1 Journaal maak ik een boodschappenlijstje.
Voor een zalmmaaltijdsalade.
Eenmaal in de Plusmarkt denk ik: wat een onzin, ik maak ‘m toch niet.

Wat ik wel doe (aan verstandig zijn) is fruit eten.
Dat is sinds kort. Sinds ik mezelf toesta er een hoop geld aan uit te geven.
Appels vind ik nl niets aan maar frambozen en bosbessen wel.
Die deze week in de Plusmarkt in de aanbieding zijn.
Wat iets anders is dan ‘aanwezig’.
Bosbessen wil een meisje nog wel voor me halen – achter.
De frambozen zijn er de hele week nog niet geweest en komen ook niet.

Ik hoop op een mail die niet komt zodat ik alsmaar check-mail doe waardoor die mail niet wél komt maar een andere wel.
Waarin mijn puppycursus les 2 wordt afgezegd. De docente heeft een andere afspraak gemaakt. Ze kan wel morgen of zaterdag, maar dan is Radio 1 Journaal.
Zodat we er zondag over een week van maken. Dat is heel ver weg.

Mij overvalt ‘depri’.
Hoewel – depri ‘overvalt’ natuurlijk niet. Daar zakt een vrouw in weg.
En daar trekt ze zichzelf bij de haren ook hárd weer uit.
Au! Dat was de ruk aan de haren.

Jeroen Tjepkema (met kort haar, ietsje minder mooi gekleed dan gisteren -ik vind dat jasje niet mooi- maar never mind, want:)

7.10 uur “nog een Mooie Dag”

8.10 uur “goeiemorgen” 🙁

11.10 uur “een prettige dag”

(9.00 en 10 uur heb ik gemist)

Ik gebruik als adresstickers voor mijn Winkel al vele jaren stickers van Ampro.
Af en toe ook wel eens van Vista maar Ampro is mijn merk.

Drie weken geleden merk ik dat ik aan nieuwe toe ben, wil bestellen via hun site en zie dat ze op vakantie zijn maar halverwege de maand weer paraat.
Vind ik al wat kneuterig eerlijk gezegd. Maar vooruit.

Ik plaats mijn bestelling en zit te zwoegen op het formaat.
Ik meet na wat ik heb maar vind dat niet terug in het aanbod. En kies dan maar voor wat het waarschijnlijk is.
Maandag vielen de stickers in de bus: monsterlijk.
Raar formaat, lelijke dunne lettertjes, logo raar geplaatst, slecht uitgelijnd.

Shit dacht ik. En betaalde knarsetandend 36 Euro.
Waarna ik Ampro een mail stuurde over dat ik teleurgesteld was. En dat ik niet uitsloot dat ik zelf het verkeerde formaat had gekozen en zodoende.
Dat ik wél had betaald maar de stickers direct in de vuilnisbak had gemikt.
En dat tenzij zij me konden vertellen hoe ik het oude formaat weer kon bestellen (plaatjes bijgesloten) ik nooit meer iets bij ze zou bestellen.

Waarna ik twee dagen wacht in spanning.
Tevergeefs.
Zodat ik nu hier het verhaaltje maar op het wereldwijde web knal.

[update: ik heb zonder bijbetaling nieuwe stickers gekregen en hoef de door mij afgekeurde niet terug te sturen]

Wanneer iemand zegt dat ze blij is met mijn tuin omdat de hare dáár altijd nog fraai bij afsteekt is het ook mij duidelijk dat er (in de ogen van anderen) iets mis is.
Dat iets heet verwildering en overwoekering en onkruid.

Dus zeg ik gisteren tegen mijn werkster – die twee weken geleden al zei dat er nodig iets aan de tuin moest worden gedaan – dat ze wat mij betreft morgen (dan komt ze) een deel van de tijd de brandnetels en zo te lijf kan.
Maar ze was moe want ze had elders al hard gewerkt en haar rug deed pijn en haar nek was stijf en nog zowat. Dus besluit ik vanmiddag (ik had toch geen zin in Betty Boop en het was dát of Tour-hangen) mij met het eigen onkruid te bemoeien.

Mn dat wat hier op de foto in het midden staat. Lange stengel, kleine gele bloempjes. Betrekkelijk makkelijk met wortels en al uit te rukken.

Leuk is dat. Ruk – ruk. Met aan mijn voeten Femke die enthousiast wormpjes pikt waar ik de aarde heb omgewoeld. Eindelijk ben ik de haan die ze altijd al in me gezien heeft.

Na een uur is er best veel uitgeroeid en bedenk ik dat ik een Before-foto had moeten maken om nu eer in te leggen met het After.
Wel jeuken allebei mijn onderarmen en heb ik mn op de rechter een raar soort uitslag.
Omdat ik in mijn enthousiasme niet eens op het idee ben gekomen tuinhandschoenen aan te trekken.

Ik dénk nu dat ik het hartstikke leuk vind, werken in de tuin. En dat ik het vanaf nu elke dag een uur ga doen. Totdat tuin en ik geheel in harmonie zijn.
Maar als ik het echt zo leuk vond had ik dat natuurlijk al wel eerder gedaan.

Het 7 uur NOS-Journaal met … Jeroen Tjepkema!
In prachtig knalrood overhemd met donkerblauw jasje (mooie combinatie).

Afsluitend met ‘een Mooie Dag’.
Nu maar hopen dat hij dat er deze ochtend *in* houdt.

8.00 uur: hij begint wat hijgerig, alsof hij net is komen aanhollen.
En eindigt (ah – wat jámmer!) met ‘goeiemorgen’. Wel vriendelijk lachend, maar toch: ‘goeiemorgen’.
Wat me verder opvalt: ietsje borsthaar.

9.00 uur én 10 uur: “nog een Mooie Dag” 😀