Droom
Om half 2 komt Guus naar boven en loeit ‘grote prooi’.
Ik zeg wat bemoedigends. Dan zit hij naast mijn bed. Ik doe het licht aan, voorbereid op van alles.
Guus kijkt me aan, wil geaaid, springt op bed, loopt er aan de andere kant weer af en gaat dan botjes kraken op het overloopje.
Ik ben nu wakker. En zie en hoor het elk half uur dichter bij de ochtend komen (de muggen om mijn hoofd helpen ook niet echt) tot ik toch nog in slaap val.
Ik woon in een groot huis en het is bijna zes uur en ik moet R1J luisteren.
Alleen lopen er allemaal andere mensen rond, vrouwen die ik amper ken. Ze logeren bij me, maar ze vinden me helemaal niet aardig. Dat zeggen ze ook.
Ze praten almaar door de radio heen en als ik vraag dat niet te doen en uitleg over Fanlog maken ze kutopmerkingen.
Ook gaat alles kapot als het al niet kapot *is*.
Uit kranen komt alleen roestig water. De afstandsbediening voor de tv valt stuk (dat gebeurde een paar dagen geleden ook écht). Een arm breekt van de bank. Gordijnen komen naar beneden.
En net wanneer ik denk dat iedereen weg is en ik éindelijk nog een uurtje rustig kan luisteren en schrijven komt er weer een ploegje ontbijten.
Kingman, AZ
Flard-fantasie in combinatie met droom leidt tot…
Een dezer weken (datum is geheim) is de laatste uitzending van Rob Trip.
Opeens heb ik een flard-fantasie: stel dat er een feestelijk afscheid is en ik word uitgenodigd.
En meteen schiet me de droom te binnen van alweer maanden geleden.
Dat ik ergens ben op een bijeenkomst waar Rob Trip ook is en dat hij…. gewóón tegen me doet. Dat hij me niet negeert (zoals wanneer ik als Fanlog mails naar hem stuur). Dat hij ook niet onaardig is.
Maar me een hand geeft en “dag Zjanne” tegen me zegt.
In die droom was dat een mooi moment. Grote opluchting.
Eindelijk niet meer het gevoel dat hij me een nare wesp oid vindt.
Nu dus die flard-fantasie.
Stel dát.
Zou ik ‘ja’ zeggen omdat het de droom is die letterlijk uitkomt resp. kán komen.
Tuurlijk niet.
Ik zou ‘nee’ zeggen.
Geen twijfel mogelijk.
Papa zwaan gedraagt zich nog steeds als de man die zondags het vlees snijdt
Geschokt
Aan de kant van de weg in Graft staat een groente- en fruitstal.
Met natuurlijke producten – dacht ik lange tijd. Groente en fruit uit het seizoen.
En eieren van vrij lopende kippen.
Toen kwamen er ook sinaasappels bij – beetje vreemd. Maar, dacht ik: misschien iets dat over is van een supermarkt?
Tijdje terug viel me op dat er stempels zaten op de eieren. Okee, dus niet van een hobbyboer in de omgeving. En misschien is dat wel verplicht.
Vandaag die stempels eens bekeken (wakker geworden door de actie van Wakker Dier over de batterij-eieren op markten waar code 3 op stond).
En wat blijkt: code 3.
Gotver.
Die aardige man van het stalletje blijkt een dierenmishandelaar.
Santa Cruz in Yuma, AZ
Second opinion
Vandaag was de dag voor de Second Opinion van de VU-tandarts.
De hele ochtend zit ik te stressen en kom tot niets.
Om twaalf uur rijd ik erheen, om kwart voor 1 laat ik me door de receptionist afblaffen omdat ik geen ziekenfondskaart bij me heb (reden: ik ben niet voor tandarts verzekerd).
Dan mag ik met een pasje naar de tweede étage waar ik wacht en wacht en uitkijk op tijdschriften waar ik helemaal geen zin in heb.
Dan komt de tandarts die ik erg aantrekkelijk vind (wat altijd helpt bij een tandarts) en die na uitgebreid onderzoek met veel röntgenfoto’s die -vertelde de aardige vrouw die ze nam- me héél veel geld gingen kosten me zegt dat het advies is: niks doen.
Wat precies was wat ik wou horen.
Alleen wist ik tien minuten later de redenatie al niet meer.
Zodat ik me nu voorneem om voortaan bij gesprekken waar ik nerveus over ben écht altijd een meeluisterend persoon mee te nemen.
Opmerkelijk
Vanochtend om acht uur: geen Volkskrant.
Ik bel op en omdat ik recent ook al geklaagd heb zal de computer me doorverbinden met een mens.
Hetgeen niet geschiedt: ik word van de lijn gegooid.
Dus mail ik:
Beste Klantenservice,
Ook vandaag: geen krant.
Ik heb jullie even na acht uur gebeld en zou worden doorverbonden omdat ik recent ook had geklaagd maar na 3,5 minuut werd de verbinding verbroken.
Tja, wat kan ik hier nog over zeggen.
Dat ik er ‘genoeg van heb’ – dat lijkt me duidelijk.
Ik zou zeggen: doe er iets aan.
groet,
Jeanne Doomen
Om negen uur: daar is de krant. Dus mail ik hetzelfde mailtje nog een keer met erboven:
Aanvulling: de krant lag om negen uur in de bus.
Hij hoeft dus niet te worden nabezorgd.
Dat is het ‘goede nieuws’.
Jeanne Doomen
Om tien uur ontvang ik nav mail 1 (‘geen krant’) de gebruikelijke dooddoener:
Geachte abonnee,
Het spijt ons te vernemen dat de bezorging op uw adres weer niet goed is verlopen.
Wij hebben uw bezorgklacht door middel van een waarschuwing gemeld bij de bezorgdienst, aangezien dit niet de eerste keer is dat de bezorging problemen oplevert op uw adres.
Tevens heeft de bezorger de opdracht gekregen het gemiste exemplaar vandaag nog na te bezorgen.
We stellen het op prijs dat u ons van uw bezorgklacht op de hoogte stelt. Bezorgklachten kunt u melden op ons servicenummer 088-0561561 of per webformulier via www.volkskrant.nl/service.
Met vriendelijke groet,
Mevr. G. Nieuwenhuijzen
Klantenservice de Volkskrant.
En een kwartier later nav (‘krant te laat’):
Geachte mevrouw Doomen,
Wij hebben het bericht ontvangen waarin u ons laat weten dat de bezorging van de Volkskrant op uw adres al geruime tijd niet naar wens verloopt. Wij waarderen de moeite die u heeft genomen om ons daarover te berichten. Voor de vervelende bezorgsituatie tijdens de afgelopen periode bieden wij u onze excuses aan.
Uw eerdere klachten hebben helaas niet tot de gewenste verbetering geleid. Uw klacht is daarom nu in behandeling genomen door de afdeling Klachtenmanagement. Deze unit stelt onmiddellijk een onderzoek in naar de werkwijze op het distributiepunt bij u in de buurt en gaat voor u na hoe de oorzaak van het bezorgprobleem kan worden weggenomen. Er wordt contact met u opgenomen om de ontwikkelingen op dit gebied met u te bespreken.
Voor tussentijdse vragen of opmerkingen over de bezorging kunt u gebruik maken van het telefoonnummer 088-0561561 of via ons e-mail adres klantenservice@volkskrant.nl
Wij hopen u hiermee voorlopig voldoende te hebben geïïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Dhr. E.Pocorni
Klantenservice de Volkskrant
Zoals ik al schreef: ‘opmerkelijk’.
Mm – volgens mij gaat er iets mis met mijn pakje naar Den Bosch…
| Zending opgehaald en in sorteerproces | 30-06-2008 | De Rijp , balie postkantoren bv |
| Zending gesorteerd in sorteercentrum | 30-06-2008 | Amsterdam , intern transport pakketten |
| Zending gesorteerd in sorteercentrum | 01-07-2008 | Zwolle , intern transport pakketten |
| Zending zit in afleverroute | 01-07-2008 | Velddriel , pakkettendistributie |
Yuma, AZ
Mazzeltje voor Loglezers!
Die aanstekers dus. Ik heb vijf verschillende van Betty Boop (als type, ik heb er 40 totaal – tja, ik dácht dus dat het Gouden Handel was…). En ik heb dat ene geval van Marilyn Monroe.
Aanbod alleen voor jullie: een aansteker incl. verzendkosten voor € 2.75.
Inderdaad – dat is slechts iets meer dan de inkoopkosten. Maar zo raak ik er misschien nog een páár kwijt.
En wie weet vertellen jullie dan aan andere rokers hoe leuk ze zijn.
En wie weet etc.
In de commentjes: of je Marilyn wil, Betty Boop (deze of een andere – waarmee je jezelf laat verrassen), zelf contact opnemen en binnen een week betalen.
Verder weet ik het ook even niet.
Twee van de vijf aanstekers
Tja, dit zijn ze dan. Twee van de vijf.
Leuk, vind ik zelf.
Maar hoe ze te slijten aan klanten?
Boek
Sommige boeken zijn te groot voor de scanner.
Die leg ik beneden op de vloer. Ik probeer er zo recht mogelijk boven te gaan hangen en dan is het klik-klak.
Soms komt daar -letterlijk- ‘iets’ tussen.
Voor wie met me wil dansen
Het is me gelukt.
Ik heb op YouTube een playlist gemaakt om op te dansen.
Wel allemaal up-tempo-nummers maar ik maak het niet te gek.
Nu nog dóen en dan een steeds betere conditie krijgen én de kilo’s links en rechts van me af zien spatten.
Raar
Tijdens het zogeheten Rockin’ Park-concert, afgelopen zaterdag in het Goffertpark Nijmegen, hebben popfotografen geweigerd foto’s te maken van het optreden van zangeres Anouk. De fotografen werden geconfronteerd met een contract, waarin van de fotografen werd gevraagd foto’s pas te publiceren, nadat Anouks platenmaatschappij daarvoor toestemming geeft. Tijdens het optreden hebben de fotografen met de rug naar het podium gestaan. Van het optreden zijn dan ook geen foto’s. Fotograaf Michel Utrecht verklaart tegenover Omroep Gelderland blij te zijn met de actie, omdat popfotografie door dergelijke clausules steeds meer aan banden wordt gelegd.
(bron)
Wim de Jong in VK over de tv-uitzending Veteranendag
Boos
Ik ben een slecht mens.
Dat vindt Guus die ik terwijl hij op mijn bureau lag te slapen met gif heb bewerkt (en nog onhandig ook).
Guus heeft een vlooienallergie. Hij krijgt jeuk en wondjes op zijn achterlijfje als hij vlooien heeft. Dus moet hij geregeld druppels-in-de-nek krijgen om dat te voorkomen.
Alleen wil hij dat niet en vóelt hij me aankomen met die druppels om dan weg te sprinten.
Maar omdat ik gisteren alweer wondjes voelde moest het echt vandaag.
Dus deed ik het.
Maar de haartjes in de nek zorgvuldig spreiden en dan heel precies druppelen lukte niet.
Dus werd het worstelen en ‘zo’n beetje’ over z’n nek uitwrijven.
Wég rent Guus. Nog even omkijkend op het overloopje. Kermend. Knipperend met de ogen.
Nu is hij buiten. Boos (wat niet erg is) maar ook bang. Bang voor *mij*.
En dat is héél erg.
Yuma, AZ
Zwanen
L. maakt zich al een tijdje zorgen over de zwanen.
In onze sloot was een echtpaar met drie jongen maar de laatste weken ziet ze alleen nog moeder met de jongen. Waar is pa?
Vanochtend tijdens het varen komen we direct moe plus jongen tegen.
En honderd meter verderop aan de andere kant van de sloot: daar is ook pa.
Gelukkig, zeg ik.
Maar L. denkt dat als ze niet sámen zijn er iets grondig mis is wat ik niet zo zie want zwanen hebben geen natuurlijke vijanden behalve de mens en volgens mij loopt het allemaal wel los.
Maar wat zie ik wanneer ik de knagers ga voeren. Het gezin is herenigd.
Zomaar. Opeens.
En zwanen pleeg ik niet te voeren (eenden in de zomer ook niet).
Maar ik ben zo blij dat ik naar binnen ren en een paar sneetjes brood uit de vriezer haal en licht rooster zodat ze warm zijn en de kleine zwaantjes vinden ze heel lekker.