Vanmiddag is het mooi weer. Mijn caafjes gaan aan de wandel.
tot ze worden geconfronteerd met de Berlijnse muur
Te geef
Ik ga nu serieus mijn kamervloer leeg maken en wat niks is (=wat jullie eerder weigerden) gaat in de bananendozen voor A. (in de hoop dat die nog een keer langs komt).
Nu te geef
* Simon Carmiggelt – Speciaal voor u
Fragment: Mijn kleindochter gleed van mijn schoot en huppelde weg. Even later hoorde ik een ander klein meisje vragen aan een jongetje van haar maat: ‘Heb jij een hondje?’
‘Nee.’
‘Heb jij een poesje?’
‘Nee.’
Op een wat onthutste toon stelde ze toen deze, de kern rakende vraag: ‘Wat heb je dan om te aaien?’
* Herman Heijermans – De meid (toneelstuk)
* J.M.A. Biesheuvel – Een overtollig mens (boekenweekgeschenk 1988)
* Jan Leijten – Brullen als een nachtegaal en De verschrikkelijke eenzaamheid van de inbreker (allebei met een paar stabilo-markeringen)
Zoals gezegd: te geef. Niet eens verzendkosten.
Of je die toch betaalt laat ik aan je eigen beleefdheid over. Dat hóeft dus niet.
‘Hebbes’ in de commentjes, privé even adres doorgeven en ik verzend maandag.
Opgetogen
Nooit gedacht dat ik ooit nog eens zo opgetogen zou zijn wanneer Sammie gaat staan zeuren om het tweede ons rosbief.
Als een in haar eentje luisterende in de woestijn
Sammie is hersteld.
Hij sliep vannacht op bed, hij wou eten (ook harde brokjes) en hij kwam net zelfs naar beneden voor de rosbief – ipv me uit te testen of ik die op bed zou komen serveren.
Zelf had ik vanochtend een erg mooie radio-ervaring.
Het Filiaal met Joris van de Kerkhof.
Het ging over een vrouw die hoogzwanger was en die in een Vogelaarwijk woont.
Ze was bij de verloskundige en per vraag bleek er meer mis met haar te zijn. Boulimia, borderline, zichzelf krassen, andere kinderen -tijdelijk- uit huis geplaatst.
Ze vertelde er makkelijk over maar dat was niet wat me trof. Het was de manier waarop Joris van de Kerkhof met haar omging.
Zo ‘normaal’. Zoals hij dat ook doet met kinderen (wat misschien een merkwaardige vergelijking is). Ik bedoel iets als: hij deed niet extra omzichtig.
Ik probeerde het op Fanlog te beschrijven, wat ik er zo goed aan vond. Lukte niet.
Nu probeer ik het hier en weer lukt het niet.
Wat ik nu zo jammer vind: vrijwel niemand die ik ken (in ut echt of virtueel) luistert naar het Radio 1 Journaal.
Zodat ik niemand kan vragen: hoorde jij dat ook, begrijp je wat ik bedoel – hoe zou jij het omschrijven.
Yuma, AZ
Update Sammie
Sammie at een beetje blikvoer. Niet veel – een beetje.
Vanavond kwam hij bij me liggen toen ik House keek. Eerst op mijn buik met een beetje rampetamp. Daarna tegen mijn benen.
Nog niet zijn helemaal 100%-levendige mini-man. Maar ook niet meer het zielige onder het bed liggende ziek-mannetje.
Ik heb goeie moed.
Kletsen met Philip Freriks
Philip Freriks heeft een leuke column geschreven én (dat is nieuw) z’n commentjes op ‘aan’ gezet.
Gaat dat lezen en comment desgewenst.
‘Beter’
Sammie lijkt beter.
Niet ‘beter’ in de zin van ‘hersteld’ maar ‘beter’ als ‘beter dan de laatste dagen’.
Vanochtend (hij lag op bed) heb ik hem een paar flintertjes rosbief voorgezet.
Hij wou eerst niet, nam toen toch een hapje en had moeite het weg te krijgen.
Alsof kauwen pijn deed.
Drinken (erna) deed hij wel.
Zojuist wat rundergehakt gevoerd.
Daar at hij wat van. Niet veel, maar toch wel een eetlepel vol.
Waarna hij water dronk.
Nu ligt hij weer op bed.
Uitslag poll
You Belong in the Baby Boomer Generation |
 You fit in best with people born between 1943 and 1960. You are optimistic, rebellious, and even a little self centered. You still believe that you will change the world. You detest authority and rules. Deep down, you’re a non conformist. |
Nog steeds ziek
Ik had gehoopt op een wondertje.
Ergens in de nacht een klein rood katje in mijn armen, tevreden spinnend.
En toen ik om kwart over vijf naar beneden liep stelde ik me in op een ramp.
Wat ik heb is een nog steeds zieke kat.
Die eerst onder het tafeltje zat en nu op de vensterbank boven de verwarming ligt.
Hij eet niet en drinken zag ik hem ook niet doen (gistermiddag nog wel – drinken dus).
Sammie moet naar de dierenarts.
Alleen is hij wel erg ziek maar niet zo slap dat ik hem makkelijk in een mandje duw.
Ik heb dus hulp nodig van iemand die zich wil laten krabben.
R. is er niet.
Dus mail ik L.
En wacht nu af.
Of die bereid is.
En ik héb overwogen het toch met alleen de eigen handen te proberen. Maar als dat niet direct lukt (wat voor de hand ligt), lukt het de tweede keer zeker niet meer.
Badderen in Kingman, AZ
Viagra enzo
Afgaande op de spam (en er van uitgaande dat de zenders weten op welke zwakke plek ze inzoemen) begrijp ik dat mannen zich zorgen maken over twee dingen. Is-ie groot genoeg en hou ik’m lang genoeg omhoog.
En ik wil niet flauw doen en zeggen dat een pikje van formaat pink ook heel lief is. Dat *is* het natuurlijk wel maar vóelen doe je ‘m niet. En een man die een giga-inspanning aan voorwerk vereist om van slap tot pront te komen maakt een vrouw ook niet echt blij.
Maar wat ik zo raar vind: mannen denken (afgaand op de spam) kennelijk dat ze het helemaal maken als ze maar een grote pik hebben die stevig omhoog staat. Verder niks.
Terwijl vrouwen denken dat ze een mooi smoeltje moeten hebben en een mooi lijf. Geen rimpels, geen kwabjes.
Iets klopt hier helemaal niet.
Pond
Het Britse pond daalt tot een historisch dieptepunt, hoor ik op de radio. Zodat ik denk: ik dóe het.
De cd die ik na járen zoeken eindelijk vond en toen bestelde waarna ik -dwaze vrouw die zo graag áárdig wou zijn- ‘m kado deed aan iemand anders.
Uiteraard zonder een kopietje te branden want als ik dat wél had gedaan was het geen echt kado geweest.
Maar toen had ik hem dus niet meer.
Net nog een keer besteld. Over 6-8 dagen wordt-ie bezorgd.
Voor de tweede keer.
Maar nu hou ik ‘m.
Kadootje van mezelf vóór mezelf.
Hoera! een bestelling!
Graag de volgende artikelen 2x!!!! Lukte niet via winkelwagen: 05-2135(loot bags) 04-1340 (vlag) 03-0047 (bekers) Ivm met een verjaardag willen we de spullen graag zo snel mogelijk ontvangen. Ik maak het bedrag direkt over via internet.
Klant treft het: ik zit aan de PC en zoek de artikelen op om te ontdekken dat van 1 ik slechts 1 exemplaar heb. Dat mail ik. En nu wacht ik af.
Vervelend is dat ik morgen naar het postkantoor ga en dan pas weer op maandag. Of misschien zelfs dinsdag. Wat ‘moet kunnen’. Tenzij er dus zo’n spoedbestelling bij komt.
Waarom gaan mensen-met-haast toch pas op het laatste nippertje op zoek? 🙁
Wattu
Een woordvoerster van een ministerie legt Sven Kockelmann uit dat ze “bezig zijn een taxivisie te ontwikkelen”.
SV: “Een wattu??”
Sven Kockelmann over zichzelf in de vara-gids van volgende week: “Mijn expertise is het scherpe politieke interview.”
Oooh… dat was dus niet bót, dat was schérp.
He could have fooled me.
Ministerie van Justitie bezoekt Fanlog
| 159.46.248.234 | ministerie van justitie zoetermeer – zuid-holland  NETHERLANDS |
9 apr | 12:51 | Nederlands | http://www.google.nl/search?q=recept pasta spinazie a la creme champignons&hl=nl&start=20&sa=N |
(geen) Sammie
Vanochtend, ik sta om half zes op en om mijn benen dreint geen Sammie.
Ook geen Guus trouwens, maar die komt door het luikje binnen wanneer ik het licht aandoe in de keuken.
Om half negen nog geen Sammie en ik zie me al affiches plakken en straks een lijkje van de straat tillen.
Om negen uur: hij ligt op een vensterbank achter een stoel.
Hij is ziek en wil niet eten.
Opluchting want: ziek, kan gebeuren.
Zeker iets verkeerds gegeten.
Half elf: Sammie weer zoek.
Hij is vast buiten wandelen, praat ik mezelf aan. Lekker weer en hersteld enzo.
Kwart over elf: geen Sammie.
Alle vensterbanken geïnspecteerd, achter alle gordijnen, in kasten die vandaag even open zijn geweest.
Hersenflits. Onder het bed gekeken.
Inderdaad.
= écht ziek.
En tegelijk écht onbereikbaar mocht ik overwegen met hem naar de dierenarts te gaan (dit nog los van dat R. er niet is en de kleine man wel érg zwak moet zijn voor ik die eventjes in m’n eentje in een mandje schuif).
Gluren naar de buren in Kingman, AZ
Niets aan bewerkt
Tis echt, het Georgina-vrij-filmpje
Ja hoor, tis toch echt, het filmpje van de vrijende Georgina Verbaan. Want in de vara-gids staat een interview met Jort over héél andere dingen en in het begin zegt hij iets liefs over háár waar duidelijk op het laatste nippertje is ingevoegd dat het zijn ex is. Typies gevalletje artikel al ingeleverd en de journalist bellen: kan het nog veranderd? Nee? Zet er dan in elk geval bij dat het m’n ex is. Kijk maar:
