Voornemen en te doen en gedaan
Voornemens die ik had: vandaag dat borstkankeronderzoek uitstellen maar op de 1 of andere manier verstrijkt de tijd en dan opeens is het ‘buiten kantooruren’.
Ander voornemen: VU bellen voor second opinion over m’n gebit – dat vergeet/verdring ik en staat nu op de lijst voor dinsdag (of woensdag).
Echt voornemen: dit weekend een boek lezen.
Te doen: de gescande magneetjes bewerken en in de Winkel zetten. ’s Gaan nadenken over m’n aangifte BTW.
Gedaan: het interview met Andy Houtkamp klaar gezet voor publikatie a.s. zondagnacht om vijf over twaalf.
Er ontbreekt iets. Een ‘mooi gevoel’ ofzo.
Zandbad
Nieuw
En daar is ze, Laïla Abid, het nieuwe presentatietalentje van het NOS-Journaal.
Als een verschrikt konijn kijkt ze in de lens, haar handen gebaren mee (ze heeft zwarte nagellak valt me op) en ze pulkt maar aan de roze papieren voor zich. Tot overmaat van ramp gaat het meteen mis: het eerste filmpje zet niet in.
Maar ook als alles wél goed gaat, zit ze er net naast. Ze wacht niet af tot het filmpje start, ze kijkt meteen naar beneden op haar papieren hoe het vólgende onderwerp ook weer gaat. En maar friemelen aan d’r paperassen.
Mooi is ze wel. Laten we hopen dat ze niet alleen dáárom is uitgekozen.
Boulder City, NV
Hek
Vanochtend half negen.
Tevreden heb ik zodra het licht werd (= twee uur tevoren) vastgesteld dat Bella Donna niet alleen heeft bedacht dat het leuk is in holen te duiken maar dat ze nu weet hoe ze kan graven.
Bergen zand komen er uit het hol, dan duikt het kleine fanatieke lijfje op en duwt de berg met de voorpootjes wat verder weg om ruimte te maken voor nóg meer zand.
Fijn denk ik: nu heeft ze een project en zal de caven met rust laten.
Maar half negen dus.
Ik luister Radio 1 Journaal en bewonder Joris van de Kerkhof die zelfs Hugo Claus die me niet interesseert boeiend weet te maken.
Wanneer ik uit mijn ooghoek herrie in de tent zie.
Bella D jaagt op een caaf en die probeert zich in veiligheid te brengen in een hok maar BD duikt er achteraan en de andere caven stuiven in paniek alle kanten op en zo gaat het minutenlang door.
O got denk ik: dadelijk maakt ze ze allemaal hartstikke dood.
Ik snel naar buiten en doe iets volstrekt zinloos: ik praat met het konijn. En ook met de caven die nu ook voor *mij* wegschieten. Totaal in de stress.
Een half uur later staat er een hek.
BD graaft een nieuw hol. De caven lijken iets relaxter.
Nu ik nog.
Dilemma
Ik krijg een oproep voor het tweejaarlijkse borstkankeronderzoek.
Op 1 april (jawel) moet ik me melden. Waarna ik twee weken later de uitslag krijg.
Terwijl ik weer een week dáárna naar Amerika ga.
Ik wil dit niet, denk ik. Vanwege de stress.
En: stel je voor dat ze iets vinden. Dan kan ik niet op reis.
Dus besluit ik ze op te bellen om een andere datum te regelen.
Ik zal dan wel een stukje moeten rijden maar autorijden vind ik best leuk en zo zie ik nog eens iets van mijn provincie.
Dit bedacht ik maandag. En elke dag neem ik me voor de vólgende dag te bellen.
Alleen zie ik als een berg op tegen dit telefoontje.
Door mijn normale telefoonangst. En omdat ik bang ben dat zij op mijn angstgevoel gaan spelen: ‘stel eens voor dat u kanker hebt en het had twee maanden eerder ontdekt kunnen zijn wat door dit uitstel niet zo zal zijn en dan gaat u vast dood of op z’n minst moet uw borst eraf terwijl anders met een biopsie had kunnen worden volstaan’.
Dilemma noemen ze dat.
En ook wel: klem tussen twee (of eigenlijk drie) vrezen.
Over Rik
Vandaag weer Rik van de Westelaken en ik weet nu waarom het minder leuk is een Rik-watcher te zijn dan een Tjep-watcher.
Rik is altijd mooi. Werkelijk álles staat ‘m goed. Vandaag een erg mooi gestreept overhemd, casual maar toch ook niet echt. Hij blijft sjiek. En zelfs -zoals laatst- in zwart met wit (overhemd) en grijze das waarin iedereen eruit zou zien als een saaie dweil: prachtig. Waarmee hij een lust voor het oog is (‘eye candy’ zoals Femke dat noemt). Maar erover filosoferen (wat staat wel, wat niet, hoe zit z’n haar -bij Rik altijd goed-, kijkt-ie slaperig -Rik nooit-) dat lukt toch beter bij Jeroen Tjepkema.
Verder: lees dit leuke verhaal over z’n bezoek aan de première van Zomerhitte en scroll even door naar het laatste commentje van mijn Hyves-vriend Jordi die verwijst naar een filmpje ervan – Rik zit erg in het begin, dus je ziet ‘m zo.
Yuma Foothills, AZ
Klant
Klant bestelt gisteravond stickers voor 4 Euro.
Ze krijgt de nieuwe(!) bevestiging over de ‘binnen 2 werkdagen verzenden’ en mailt me nu:
Hoi Jeanne,
Ik heb zojuist het geld overgemaakt vanaf girorekening 55xxxxxx. Als het goed is zou dit meteen op je rekening zichtbaar moeten worden (volgens de postbank). Zou het mogelijk zijn dat ik de stickers voor aankomende zaterdag in huis heb? Als dit mogelijk is, dan ben ik je heel dankbaar.
Met vriendelijke groet,
(naam)
Waardoor ik me weer geheel klem voel.
Update drama queen Bella Donna
Ik weet dat je de dag niet mag prijzen etc maar het Bella Donna-konijn waarover de caven en ik bange vrezen hadden en waarvan we allemaal hebben wakker gelegen gedraagt zich vandaag voorbeeldig.
Eén kleine grom bij het ontbijt. Maar toen ik net de middagsnack aanbood (smakelijke grote hap in het konijnendeel van de ren, andere hap bij de caven) at ze méé met de caven zonder iemand in mekaar te slaan.
Stel dat haar probleem zit bij het eten.
Zou zomaar kunnen. Je weet niet wat haar jeugd was. Behalve dat ze als jonge blom van zes maanden een nestje van acht jongen heeft geworpen en groot gebracht.
Het is niet ondenkbaar dat toen de kids groter werden die hongerig op de gemeenschappelijke maaltijd aanvielen. En dat ze dat geen leuke ervaring vond.
De cavia’s zijn gewend te snaaien. Daarom bied ik véél aan zodat iedereen een stukje wortel, een blaadje lof, een stukje appel kan grijpen om het in de rust van het hok op te peuzelen.
Ze zijn ook gewend dat andere cavia’s het eten vlak voor hun neus weggraaien. Of uit hun lieve mondje.
Daar lijken ze sinds gisteren bij BD voorzichtiger mee.
En net zit ik dit optimistische stukje te tikken of het loeder jaagt op Moppie – zo te zien enkel en alleen omdat ze rondloopt; en niet op het konijnengebied, maar waar de caven wonen.
Een half uur later: rust. Dwz: 1 aanval en dat was het.
Tot nu toe.
Morgenochtend hak ik de knoop door: een Grootschermerse muur ja/nee.
Plan
Ik wil vandaag nog het vieze beddegoed wassen zodat de werkster er morgen mijn bed mee kan verschonen. En ik wil de vaatwasser aan het werk zetten.
Beide tegelijk kan niet omdat dan mijn riool wordt overbelast weet ik na een giga overstroming in het kruipgat.
Eerst de was, besluit ik. Dan is die zeker vanavond klaar. En dan straks na het eten de afwas.
Helaas.
Prachtig in paars weer
Vanochtend op tv: Jeroen Tjepkema.
Een beetje slaperig maar das wel lief, vind ik.
Kan iemand alsjeblieft de foto-taak van me overnemen. Doodzonde om dit niet vast te leggen voor láter als-ie niet meer Mooie Jongen maar Mooie Man is.
Shit
Opeens bevangt het me: ik ga hem écht missen, Rob Trip.
De vertrouwde stem in de ochtend.
Yuma, AZ
Grootschermer, we hebben een probleem
De situatie was: een grote ren met twee konijnen en tien caven en alles liep door elkaar heen en at samen uit drie gevarieerd-gevulde bakken en van een berg vers hooi.
Toen ging Tjibbe dood en kwam een week geleden Bella Donna: beeldschoon wit met donkere vlekjes. Intussen innig bevriend met Potter.
Maar.
Vorige week zag ik 1x hoe Bella Donna opeens op caven joeg.
1x.
Gisterochtend lag het voordeksel uit cavenhok 1 (waar ze vooral wonen). Ik zag het toen het licht werd en ik zag ook dat Bella en Potter maar vooral *zij* er fanatiek in en uit sprongen.
Ze maakten het tot hun domein.
Hok dichtgemaakt, afgeleid met een berg hooi en ander voedsel maar sindsdien is het mis.
BD terroriseert de caven.
Rust is er alleen als mevrouw zit te dutten in het konijnendeel (achterin) van de ren. Maar wanneer een cavia daar rondstruint (was tot zij kwam heel normaal) sprint ze er achteraan en ze is veel sneller en ze sluit de cavia in en iedereen raakt in paniek en de caaf vlucht in een hok en BD er achteraan.
Ik zoek op internet.
En vind verklaringen. Zoals dat dit konijn kan schrikken van de nieuwe situatie (ruime ren, nieuwe geluiden). En wellicht heeft ze een jeugdtrauma.
Misschien, denk ik, mbt het eten.
Dus probeer ik haar apart te voeren. Wat het probleem even lijkt op te lossen maar dan kijkt ze over haar schouder en ziet de caven en daar gaat ze weer.
Ook jaagt ze Gerda in een hol en duikt er achterna.
Ik probeer te bedenken wat mijn mogelijkheden zijn.
* het aanzien en hopen dat ze met elkaar een modus vinden
* de ren in twee delen splitsen maar zo is het leven hier niet bedoeld
* het konijn terugbrengen wegens ‘onhandelbaar’ en ‘territoriaal’ en ‘dominant’
Bij invallende duisternis zie ik BD vanaf de waterkant richting cavenhokken lopen.
Gelukkig – ze keert om.
Ze weet het niet maar ze is maar een paar meppen verwijderd van optie drie.
In de serie ‘balen’ ivm dom (3x)
De aanleiding (1 ervan) tot het reorganiseren van mijn al te klantvriendelijke winkel: een kleine bestelling die niet was aangekomen waarna ik ‘m nogmaals maar nu als pakje verzond zodat hij met Track&Trace kon worden gevolgd.
(kosten uiteraard voor mij)
Net een mail van de klant: vandaag is het pakje aangekomen en óók de envelop. Wat een wonder. En: wat fijn.
Geen aanbod om wat ik nu aan onkosten heb gederfd te vergoeden. Ik aarzel: zal ik het vragen. Ik zie er vanaf. Want ergernis en gedoe heeft het de klant natuurlijk wel opgeleverd. Dus laat ik maar sjiek zijn.
En in stilte (nou ja – op hier na dan) balen.
Van het weblog van Rik van de Westelaken
Over de première van Zomerhitte waarin hij een nieuwslezer speelt:
“Hoe vond je de acteurs?” vraagt een verslaggever van RTL Boulevard. “Ik vond Waldemar heel goed, Sophie ook, maar soms had ik het gevoel dat ze elk moment ‘spuiten en slikken’ kon roepen,” brul ik spontaan. De verslaggever giert het uit. Met een beetje pech wordt die uitspraak straks uitgezonden, terwijl ik ook best wel zinnige dingen te melden had.
Lees hier de hele column.
(btw hij is vanmiddag op tv met die mooie glanzende lichtblauwe das)
Dom (3x) – 3
Het geeft inderdaad wat ruimte, het niet meer meteen naar de brievenbus hoeven hollen.
Helemaal ervan genieten kan ik nog niet omdat er nog een paar bestellingen lopen die zijn bevestigd met het ‘ik hól’.
Maar nieuwe bestellers krijgen een mailtje met ‘zodra je betaald hebt slenter ik binnen een werkdag of twee (zo om en nabij, pin me er niet op vast) richting brievenbus’.
Waarmee de ergernissen de wereld nog niet uit zijn.
Gisteren bestelt een nieuwe klant voor € 2,50 stickers met erbij het verzoek hem ‘even op te bellen’.
Kom op, zeg! Ik ben als contactgestoorde met telefoonangst niet voor niets webwinkelier geworden.
Dus stuur ik een mail.
Die gebouncet terug komt met ‘user unknown’.
Pech gehad. En: nou, dan niet. Denk ik.
Maar het voelt niet goed.
Dus zoek ik dat adres op. Het is een bedrijf. Het bestaat dus.
Mogelijk heeft de besteller zijn eigen naam fout gespeld. En hebben ze geen catch-all.
Wat niet mijn probleem is.
Vind ik dat ik moet denken.
Beneden de 10 Euro moet ik zelfs helemáál niet denken tenzij de klant betaalt of errug vriendelijke vraagmailtjes stuurt.
Tja enzo.
Yuma Foothills, AZ
