Jeanne's Weblog

Andy Houtkamp heeft mijn artikel goedgekeurd.

Dat is goed nieuws. Maar omdat hij niet schreef dat het artikel briljant was en een waanzinnig mooi verhaal enzo denk ik dat het dus niet zo goed is.

Eeuwige, gruwelijke onzekerheid.

Ik luisterde – met dank aan Eric – het gesprekje terug en ik hoorde een érg vrolijke Rob Trip die volgens mij de dagen zit af te tellen dat hij niet meer om vier uur ’s ochtends hoeft op te staan.

Ik vroeg me af: vind ik het erg dat hij vertrekt. Antw: ja. Want R1J in de ochtend *is* Rob Trip.

Waarna ik al snel dacht: wie zou hem opvolgen. Wat ik via via mijn NOS-contacten niet te weten kom en volgens mij weten zij het echt niet.

Op Fanlog staat nu een poll over hoe erg het is dat Rob weggaat en wie hem moet opvolgen.

Hier zet ik voor wie daar niet komt een poll die alleen gaat over hoe erg het is dat Rob weg gaat.

Je kunt als Fanlog nog zo enthousiast en toegewijd het Radio 1 Journaal volgen, op de verzendlijst van de NOS-persberichten komen is er niet bij – hoe vaak ik dat nu ook al heb gevraagd.

Zodat ik via iemand die MM-magazine luisterde moet horen dat Rop Trip daar heeft verteld dat hij stopt met de radio. Miv augustus, voor een jaar (dat staat op de site van dat programma).

Gezocht via google nieuws: niks. Op de site van de NOS: niks. MM-magazine terugluisteren: is nog niet mogelijk.

Iemand anders bij de NOS gemaild die het vast wéét maar de vraag is of die het me zal vertellen.

De laatste versie (tot nu toe) is een stuk beter dan de vorige. Opeens zag ik ‘licht’. Als het laatste stuk spannender was dan wat ervoor zat maar dat moest wel ervóór dan moest dat dus korter.

Opeen zag ik ook waar ik wat ik niet kwijt kon toch kwijt kon (deels). Ik werd bijna blij.

Erna slaagde ik erin met iemand ruzie te krijgen maar iemand die ik op Twitter wou volgen heeft me -na weken- toegelaten als volger dus das wel weer leuk en sowieso denk ik: 57 – stel dat ik nog 15 jaar leef.

Is dit dan alles dat er is?

De kromste taaldingetjes heb ik eruit gehaald en een buitengewoon stupide bruggetje.

Ik ben nog steeds ontevreden. Nog erger ontevreden zelfs.

Ik doe dit nooit meer.

Waarom zeggen en schrijven wij Peking en niet Beijing? Je moet het wel weten als nieuwslezer. Gelukkig is er de NOS-taalcommissie die uitkomst biedt. Als lid van deze groep taalpuristen zal ik gaan bloggen over het wikken en wegen van vreemde namen.

Lees hier verder en beluister er ook een stukje Tjep-Radiojournaal van gisteren.

Op ‘m reageren kan daar ook maar ik vermoed dat-ie de “o, wat een leuk truitje had je laatst aan”- commentjes niet doorlaat. Aan de andere kant: je weet nooit.

Versie 1 van het interview is af en ik ben niet tevreden.

Van de onderwerpen die er écht in moesten is 1 vervallen omdat het er zelfs met hangen en wurgen niet in paste. Andere onderwerpen die in de eerste opzet logisch ‘pasten’ zijn gesneuveld omdat het met die logica vies tegenviel. En wéér andere onderwerpen waarvan ik had gedacht dat ik ze makkelijk en passant erin kon wurmen bleken onwurmbaar.

Ik haat interviews, ik haat schrijven en ik doe het nooit meer.

(= goed voornemen)

Ik heb een mail-interview gedaan met Andy Houtkamp.

Vanochtend heb ik eerst de onderwerpen genoteerd. Toen maakte ik een soort opzet waarbij ik (logisch opbouwend) vier onderwerpen over heb waarvan ik er drie echt kwijt wil.

Met 1 ervan (de persoon AH die we opeens veel beter leren kennen, mooi stukje tragiek) kan ik eindigen. Fijne uitsmijter. 1 kan ik desnoods laten vallen als het teveel hangen en wurgen wordt. Zodat ik er 2 overhou waarvan ik echt niet weet hoe ze in te passen.

Hoe deed ik dat vroeger ook weer? Op dit soort momenten wreekt zich dat elk interview telkens opnieuw een bevalling is. Wat het vroeger óók was (ik heb nooit ‘gemakkelijk’ geschreven), maar toen was er in elk geval een routine die ik nu mis.

Vroeger stond ik nog wel eens spontaan of betrekkelijk spontaan op foto’s.
Sinds ik alleen nog in mijn eigen gezelschap verkeer lukt dat niet meer.
En die enkele foto wanneer ik ben met R. en hem een camera in de hand duw met “klik svp” kan ook moeilijk doorgaan voor ‘kijk, nu ben ik mezelf’. Waarbij ik even voorbij ga aan de filosofische discussie wat ‘mezelf’ wel en niet kan zijn.

Zojuist.
Ik kijk de september-foto’s door op zoek naar een foto om te bewerken voor morgenochtend op dit log en stuit op deze.

Bewust geposeerd. Ook omdat ik benieuwd was hoe ik eruit zou zien met de ogen neergeslagen, de blik naar beneden.
En aangezien mijn schouders tegenwoordig mijn enige fraaie stukje lichaam zijn daarvan er 1 ontbloot en vooruit – ook maar een stuk borst dat door de arm eronder steviger lijkt dan het *is*.

Dat had ik allemaal bedacht.
Maar *niet* dat bij mijn andere arm onder de biceps genadeloos een theezakje zou hangen.

(over houdbaarheidsdata die voorbij zijn)

De plank is opgeruimd en de troep op de vloer ook, al moet ik toegeven dat de troep deels is verplaatst.

Positief: ik vond m’n aangiftebiljet Omzetbelasting (had totaal verdrongen dat ik die ook nog moest doen).

Nu de aanbiedingen. Twee buttons met Thought Criminal die licht beschadigd zijn (wat niet stoort als je ze dráágt). Een horloge van Buffy the Vampire Slayer: batterij leeg, dof plekje ter hoogte van ‘Buffy’ (de naam) en een paar witte haartjes -hoe zou dat nou komen- op het bandje.

De buttons (zie op het plaatje van de opruiming of zie anders hier) mag je hebben voor € 1,75 p.s. of € 2,75 samen (=verzendkosten, daar hadden we het laatst nog over).

Het horloge mag je ook hebben voor verzendkosten maar dat moet ook nog in een plastic doosje -om het te beschermen- behalve in die bubbelenvelop dus verzendkosten 2 Euro lijkt me niet onredelijk.

‘Hebbes’ in de commentjes.

* VK bladeren (Magazine en eerste twee katernen en dat was nieuws genoeg)

* plank naast me en vloer rechts van me opruimen (zo’n beetje gedaan = zo goed als me nu lukt wat niet imposant oogt, ik weet het)

* pinguins opbergen

* deel van de ingevoerde boeken opbergen

* playlist op Fanlog bijwerken

* opzet bedenken voor artikel/interview Andy Houtkamp (uitgesteld tot morgen)

(dit moet het maar zijn voor vandaag)