Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

totnutoe-2

Ik word om zes uur wakker (macht der gewoonte) maar mag tot half zeven uitslapen (=in bed liggen) maar om kwart over zes staat Sammie te loeien voor de slaapkamerdeur.
Shit.
Als ik nu naar buiten kom lijkt het of ik doe wat hij wil.
Dus mezelf gedwongen zo lang in bed te blijven tot het geloei een paar minuten is opgehouden.
Dan Guus (die er ook staat) hartelijk begroet en gedaan wat ik doen moest.

Ergens in de ochtend zie ik Sammie tegen Eebje aanliggen.
Jaja, denk ik. Die heeft dus bedacht dat ik geen rol meer speel in zijn leven en heeft vervangende aandacht gezocht en gevonden.

Dan, begin middag: de kleine man op het bureau. Aarzelend zoekt hij contact. Mag hij op schoot? Zal ik aaien?
Nou en of hij mag en nou en of ik zal!
Wel tien minuten geef ik liefde en accepteert hij die.
Allebei een beetje tentatief.
Dan meer van harte.

Na die tien minuten springt Guus op het bureau. Sammie maakt zich van me los en wil dat Guus hem écht lekker knuffelt – wat normaal Sammie-gedrag is.
Maar Guus wil niet.

Daarna moet ik me ontzettend inhouden om niet steeds zélf contact te zoeken met de kleine man.
Ik doe het niet.
Want er zijn nog twaalf opvoeddagen te gaan.
En juist nu ik weet dat er verandering/verbetering mogelijk is moet ik het niet door mijn eigen zwakke optreden verpesten.

Nieuwe lay-out

Dit log heeft een nieuwe lay-out.

Je mag er wat van vinden (en de ondertitel had ik altijd al, zo sta ik overal aangemeld) alleen staat hij nu ook hier.

Opruimend

De plank is nu tweederde leeg

tweederde.JPG

maar deze plank die leeg wás, is nu weer vol

was-leeg.JPG

en met de inhoud van deze doos moet nog van alles gebeuren

witte-doos.JPG                

Het wil niet erg, vandaag.                                                                                                                                                                                                                                                                                                      �

Gevonden

gevonden.JPG

drie brillen die niet van *mij* zijn.

Als de eigenaar zich meldt, stuur ik gratis toe (terug). Anders gaan ze in de grijze bak.

Te doen

Het Radio 1 Journaal van zeven uur viel tegen.
Dadelijk begint de middaguitzending van zeseneenhalf uur.
Er zijn veel dingen die móeten en die allemaal te maken hebben met opruimen.

nieuwe-plank.JPG

Ik begin hiermee.
Goede kans dat ik het 1 en ander aantref dat in de aanbieding kan.
Die andere aanbiedingen van een goeie week geleden gelden trouwens ook nog (voor zover niet door iemand geclaimd).

Maar morgenavond haal ik ze eraf.

totnutoe

De slaapkamerdeur blijft hermetisch gesloten.
Guus vindt dat erg. Heel erg. Hij wil mee. Hij ligt er achter wanneer ik er weer uitkom. Hij begroet me dan alsof ik weken ben weg geweest.
Eebje snapt het niet en heeft de bank als nieuwe vertoef/slaapplaats. En onder de verwarming in de keuken. Just in case ik rosbief verdeel.

Sammie heeft vannacht en ook vanmiddag (uitgeputte power nap) aan de deur staan krabben en ook staan loeien maar niet lang.
Onze verhouding is uitermate koel.
Eten is welkom. Daar wil hij ook om zeuren. Verder kan ik wat hem betreft de boom in, door de plee getrokken of wat ook de kattenekwivalenten daarvan zijn.

Globaal: hij negeert me.
Dat is goed, mailt buurvrouw L. Want dan reageert hij dus op je.
Zo had ik het nog niet bekeken.
Interessant.

Zelf weet ik nog niet goed hoe mijn houding te bepalen.
Guus is lief en zoekt me en laat zich beminnen (Guus is mijn Grote Liefde).
Eebje lijkt zich totaal af te keren nu op het bed tegen mijn hoofd liggen geen optie meer is.
Sammie doet zoals ik beschreef.
En soms negeer ik terug.
En soms praat ik toch tegen hem (kan het niet laten).
Wat ik niet meer doe: rosbief op een schoteltje aanreiken wanneer hij het vertikt die zelf te komen halen.
Ik wil (tbv het hoger doel) zijn bediende niet meer zijn.

Mijn angst: hij houdt nu helemaal op met van me houden.

Fanloggen

De ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal was meer dan gebruikelijk boeiend. Hij spetterde uit de speakers. Zodat ik pagina’s vol schreef met aantekeningen.

g-aant.JPG

Alleen ging Guus net toen ik het verhaal over de Amerikaanse verkiezingen wou schrijven heerlijk op m’n blaadjes papier liggen slapen. Zodat er niets anders op zat dan het zo’n beetje uit mijn hoofd te doen.

Zieke site

We’ll all have a date with our maker someday, but Amy Winehouse just can’t seem to wait. She can write and sing a beautiful tune, but for some reason Amy has landed in a self-destruction derby. It is even rumoured that Amy and Pete are keeping the Colombian economy going. She simply looks like a cat’s asshole before it’s been dewormed. Amy is on her way out and as the world is profiting from this decline we thought it only fair that you should profit from it too. Guess her final breath and be crowned Mr. Or Mrs. Death. Winner will be rewarded with a iPod Touch.

(bron)

Had dan…

Je hebt lieve handelbare theemuts-katten.
Die pak je op en stopt ze in een mandje waar ze zoet gaan afwachten wat voor leuks je voor ze in petto hebt.
Je hebt Guus die zich desnoods doodvecht. Je hebt Sammie die dat nét niet doet maar die zich verdedigt tot hij niet meer kan.

‘Had dan eerst het kattenluikje dicht gedaan’ schrijft een commenter. En natuurlijk hád ik dat gedaan. Anders hadden we Sammie helemaal nooit te pakken gekregen want dan was hij de tuin in gevlucht.
‘Had dan een lekker hapje in het mandje gelegd’ – nog zo’n comment.
Maar Sammie en Guus worden al panisch als ze het mandje zien. Vorige week nog bv: toen ik het te voorschijn haalde voor de cavia’s.

R. en ik hebben het geprobeerd met rosbief. En dan snel oppakken. Maar toen Sammie doorhad wat de bedoeling was (na een halve minuut) werd het vluchten en achtervolgen en ‘had dan de deur dichtgedaan’ (die ben ik maar even voor) is ook wat lastig bij een huis met een open kamer en open keuken en open trap naar boven waar alleen de slaapkamer en badkamer een deur hebben.

Waren er nog meer ‘had dan dit, had dan dat’s?
Ik zal straks álle commentjes nog even nalopen dan krijgen ook die aardige ‘mee’denkers uitgebreid antwoord.

Stand van zaken

Om kwart voor 1 kwam ik met R. het huis binnen.
We hadden een list verzonnen: hij zou rosbief meebrengen en dat zouden we in de bakjes doen en dan zou hij Sammie grijpen.

Guus geloofde er meteen al niets van en sprintte het huis uit.
Sammie wou eerst wel wat rosbief maar holde naar boven toen hij door kreeg dat R. en ik niet zomaar ‘vriendelijk’ waren.
Volgde een mens- en dieronterend opjagen met het vangen (door R.) van Sammie in de bijkeuken. In het kooitje geduwd waar hij zich een keer of tien woest tegen de wanden wierp en toen in een soort shock raakte.

De wachtkamer bij de dierenarts was eng (veel nare blaffende honden). De behandeling door de dierenarts was óók eng. Terug in het mandje was niet veel beter.
Eenmaal thuis, mandje open, kroop de kleine man direct onder de bank.
Daar zit hij nu – tweeëneenhalf uur later – nog.
En ondanks de gure oostenwind is Guus ook nog niet binnen.

Eebje ligt beneden boven een verwarming. Slapend.
Sort of.

Therapie

De dierenarts zegt dat Sammie’s kopje opeens heeft bedacht dat hij mij de baas is.
Dat hij een kick krijgt uit me slaan (doet me erg denken aan meppende mannen).
En dat elke keer wanneer hij dat wéér doet en ik weer reageer met wakker schrikken het gedrag méér wordt ingeprent zodat de kans dat hij het *blijft* doen steeds groter wordt.

Zijn gedrag kán terug-veranderd. Althans, dat kunnen we proberen. Tenzij ik liever….NEE!!
Dus kreeg Sammie een anti-mannelijk-hormoon-injectie. En heb ik een verdamper mee zodat de woonkamer nu volloopt met een stofje dat volgens de bijsluiter de kat “gelukkig” maakt.

Maar nu.
Nu mag hij zeker 14 dagen niet in de slaapkamer. Het beste zou zijn: opsluiten in een aparte kamer of een bench en die dan weer in een aparte kamer. Waar hij ook de andere katten niet kan zien.
Maar die aparte kamer heb ik niet en ik zie me hem ook niet elke dag in die bench hóuden.
Ik bedoel: die kat vecht zich bij de eerste keer ‘luikje open’ naar buiten.

Alles afwegend met R. en dokter Theo en assistente Petra (die voor kattentherapeute heeft doorgeleerd): Sammie mag 14 dagen niet meer in de slaapkamer. Niet ‘s nachts en niet overdag. Hij moet leren dat de slaapkamer *mijn* domein is.
En omdat ik niet 1 kat buiten kan houden mag nu geen enkele kat meer in de slaapkamer.

Deze therapie zal vooral mij zwaar vallen. En Eebje en Guus die het ook niet kunnen helpen.

Stemmen

Je kunt nu ook een stemwijzer invullen voor Amerika.

Gedaan en waar kom ik uit: bij John Edwards. Met daarna Barack Obama. En pas daarna Hillary Clinton.

Mm.

Met John Edwards kan ik leven. Z’n vrouw – die mag ik ook wel.

Maar Obama staat me tegen. Vind het gewoon geen leuke gozer. En die vrouw is zo super mooi super rijk: puke.

Hoop ik dat Hillary wint. Jawel. Maar niet meer zo heftig als een tijdje geleden. John Edwards mag wat mij betreft ook.

Alleen verliest die vrees ik van een Republikein (welke dan ook).

Ik haat strategisch denken.

Jeroen en Rik

Vanochtend presenteert Jeroen Tjepkema (in ‘pretty in blauw’-truitje) het NOS-Journaal.
Ik denk dat twee snoezige truitjes – hoe snoezig ook – toch wel wat weinig is omdat je als kijker al snel denkt: zal-ie in blauw zijn of in beige.
Maar hij oogt beeldschoon en ik denk het al een tijdje en nu schrijf ik het ook maar eens op: volgens mij heeft hij zijn ooglid dat wat lager hing laten liften.
Zelf vond ik dat a-symmetrische wel charmant, maar nu – symmetrisch – is hij bepaald mooier.

Vanavond, 8 uur Journaal: Rik van de Westelaken.
Whoa-mooi. En goed ook. Want heel persoonlijk (nl lachend) na het item van Eelco Bosch van Rosenthal zgn kleumend lopend door de Iowa sneeuw wat ik zelf ook wel geestig vond na het lopen van Rik zélf door het 2007 jaaroverzicht.

Ik denk wel eens: zou hij het vervelend vinden dat we (degenen die dat vinden, dus) hem zo móói vinden.
Zou hij denken: ik ben niet alleen maar een pretty face, verdómme.

Hem niet kennend maar hem inschattend denk ik: hij reageert hierop volwassen.
Hij accepteert het ‘ik word mooi gevonden’ als een gegeven, waardeert het misschien zelfs, wordt er *niet* verwaand van en weet dat wij die hem prachtig vinden tegelijk wel degelijk zien dat-ie goed is in zijn vak.