Raak
Vroeger had ik een bevriende kennis die haar kat liet inslapen omdat die haar opeens aanviel. Ze zat op de bank tv te kijken en opeens hing er een kat met al d’r nagels in haar achterhoofd.
Ik dacht: wat gemeen (van haar). En: het ligt vast aan háár. Ze is te weinig thuis. Of ze gedraagt zich anderszins ongewenst in de ogen van de kat.
De laatste maanden valt Sammie mij soms aan. Altijd ‘s nachts wanneer ik lig te slapen.
Opeens krijg ik een haaltje over mijn gezicht. Met nageltjes.
Niet leuk maar nou ja.
Vannacht is het weer raak, maar nu dus écht raak.
Ik voel een harde klap op mijn oog, ik voel bloed, ik ben bang dat ik niets meer zie.
Dat laatste valt mee. Ik ben niet blind.
Verder weet ik het ook even niet meer.
Boodschappen
Alleen jij kunt bepalen of je gelukkig bent!
Catherine Keijl roept het me toe en een paar haren gaan overeind staan maar ik denk ook: je hebt gelijk.
Niet dat het nou zo diep is maar het doet me – als boodschap – denken aan Memories of East Texas van Michelle Shocked.
Met de zin:
‘What the hell did you let them break your spirit for?’
Waarin ik hoor: er zijn lapzwansen out there die proberen je kapot te maken maar het is aan jóu of je dat toelaat. Niet dus!
Zo kreeg ik ook kerstkaarten (wel 10) en op 1 stond geschreven “jij laat je niet er onder krijgen!”
Wat zoveel keer inspirerender was dan ‘fijne kerstdagen’.
Hoi ik
Ben margot en hou ontzettend veel van koken
Kunt u mij wat resepten doorsturen 3ofzo!!
Groeten margot
————
waarom kijk je niet gewoon op de site?
groeten,
Jeanne
Regina Spektor – Fidelity
Op Fanlog staat een lijstje van 17 platen van dit jaar. Een deel komt uit de top tien die het Radio 1 Journaal het meest draaide. Fanlogger Harrie voegde een paar favorieten toe en ik ook.
Dit is nog een plaat die ik voordroeg
5e aanbieding
Tien oefeningen om in een paar weken een prachtige platte buik te toveren. Uit de boot camp serie (dan weet je het wel). Ik kan niet vinden hoe lang de band is.
Het is een VHS-videoband máár voor de Amerikaanse markt en die zijn niet op alle NL videorecorders af te spelen. Nieuw in de verpakking.
Vraagprijs incl verzendkosten 3 Euro.
Boekje is uitgave van het Rijksmuseum en de Vrienden van het Gymnasium, 43 blz met verklaringen van Goden-namen. Afm 10 x 14 cm, klein vlekje op kaft.
Kaartje van Love is heeft op achterkant ‘a kiss under water’ in vier talen, ook NL. Wat smoezelig.
Vraagprijs voor het boekje € 1,75, voor het kaartje 55 cent (=verzendkosten).
‘Hebbes’ in commentjes etc.
4e aanbieding
Drie magneetjes. Licht beschadigd. Wat alleen opvalt als je er erg goed naar kijkt. Maar daarom niet geschikt voor de handel – wel voor eigen gebruik.
Vraagprijs incl verzendkosten per stuk € 1,85. Of 5 Euro voor alle drie samen.
Aanbod geldt tot het niet meer geldt omdat a) iemand ‘hebbes’ heeft gedaan of b) ik er genoeg van heb.
Te doen
Ergens in Arizona
Voor mezelf
Vanochtend toch weer vroeg opgestaan voor Fanlog en blij dat ik het deed.
Niet omdat het zo’n verpletterend mooie uitzending was.
Maar omdat het inderdaad is zoals Jaap in het commentje hieronder zette: je (ik) moet schrijven omdat ik het zélf leuk vind. En dat vind ik.
Merkwaardig eigenlijk dat ik dat hier onbekommerd kan en dat wanneer hier niemand op een stukje reageert dat geen pijn doet. Terwijl wanneer dáár niemand reageert op iets dat ik zelf behoorlijk goed geslaagd vind ik wél een ‘nou ja, zeg!’-gevoel heb.
Ook Fanlog schrijf ik voor mezelf. En het aantal lezers groeit wel dus we doen duidelijk *iets* goed.
Ziezo.
Te worden gelezen of niet te worden gelezen (dat is dus de vraag)
Vanochtend – wat viel het me weer moeilijk om op te staan.
Ik ben chronisch moe, wil alleen maar slapen en rusten en niks hoeven.
Dus druk ik de wekker om half zes uit en word een kwartier later half wakker en denk: vooruit dan maar.
“Het Radio 1 Journaal met… Rob Trip!”
Wonderbaarlijk meeslepend is het allemaal niet maar de populaire en ongetwijfeld goed betaalde presentator draait leuke plaatjes.
Dan toch nog iets moois: een gesprek met Annie Brouwer.
Ik schrijf erover op Fanlog en niemand reageert.
Niet daar. Niet privé. En voor de zoveelste keer denk ik: word ik wel gelezen?
En dan bedoel ik niet hier.
Dat zal wel en zal ook niet en dat is anders.
Maar daar probeer ik af en toe echt mooie dingen te doen, en geen sjoege.
Niet van zomaar-lezers, niet van mede-Fanloggers, van helemaal niemand.
Hier zou ik dat kunnen hebben. Dit is een lijflog.
Maar daar word ik er met enige regelmaat (steeds vaker) knap wanhopig van.
Zeker in het besef van de wekker die morgen wéér op half zes staat.
Pink Martini – Hey Eugene!
Op Fanlog staat een lijstje van 17 platen van dit jaar. Een deel komt uit de top tien die het Radio 1 Journaal het meest draaide. Fanlogger Harrie voegde een paar favorieten toe en ik ook.
Dit is nog een plaat die ik voordroeg
Erg mooi stukje uit de papieren VK
Ondergebracht
Bijna drie dagen stond de kooi-met-caaf op tafel.
Eerst zag ik helemaal geen caaf, vanochtend zag ik een neusje dat wanneer ik deed of ik er niet was snel het lekkere hapje (witlof, komkommer, andijvie) weg griste.
Gisteren mailde ik het meisje dat me helpt met het schoonmaken van de hokken.
Of zij iemand zou weten die tegen betaling zes weken een caaf kon verzorgen: spul in bekje doen en een beetje lief voor zijn.
Ze wist niemand mailde ze terug.
Vanochtend geregeld dat mijn werkster Kopan onder haar hoede neemt.
Hij komt te staan in een kamer waar ook parkieten staan. En chinchilla’s (of misschien staan die in een andere kamer, dat begreep ik niet goed).
Toen ik eind ochtend naar beneden liep was de tafel leeg. O nee, dacht ik, ze zal hem toch al niet in de auto hebben gezet. Ik heb geen afscheid kunnen nemen.
Maar hij stond nog in het halletje.
De hele kooi met inhoud. Dág Kopan dus tegen een berg hooi waar een caaf onder moet zitten.
Ik mag hem een keer komen opzoeken, zei ze.
Maar dat doe ik niet. Want ik héb niks met hem. Niets knuffeligs. Tis geen kat.
Toch is de tafel wel leeg zo ineens.
Jeroen Pauw op 3
Ik vroeg het me al af toen Rob Trip door Wim de Jong op tien werd gezet als ‘beste televisiemaker’. Of dat nou leuk was. Of dat hij ongelooflijk zou balen wanneer hij zou zien wie er in de hoogste regionen werden ingedeeld.
Vandaag nr. 3: Jeroen Pauw. En ik vermoed dat-ie baalt. Rob Trip.
Trend
2008 wordt, als we de trendwatchers mogen geloven, ook het jaar waarin steeds meer wordt gedeeld. Erwin van der Zande, hoofdredacteur van Bright: „De belofte van de digitale revolutie is waargemaakt. Eigen ervaringen kunnen mondiaal worden gedeeld op het web met youtube, hyves etcetera. Zelf je eigen boek kun je tegenwoordig digitaal uitgeven. Alles mag gedeeld en als je niet deelt doe je niet mee. Dan ben je een bezoeker in een kroeg die zijn mond niet open doet.”
Lees hier méér.
Vidal Junction
Nieuwsnomaden
Ook op Fanlog: een artikel van Afrika-correspondent Koert Lindijer over het werk dat hij doet. Vroeger en nu.
Niet ‘leuk’ om te lezen. Wel belangrijk.
Het artikel stond twee dagen geleden in NRC Handelsblad. Maar wij mochten het overnemen.
The Dixie Chicks – Not ready to make nice
Op Fanlog staat een lijstje van 17 platen van dit jaar. Een deel komt uit de top tien die het Radio 1 Journaal het meest draaide. Fanlogger Harrie voegde een paar favorieten toe en ik ook.
Dit is 1 van de platen die ik voordroeg
Strike a pose
Gisteren was een mooie Radio 1-dag.
Dus begin ik opgewekt aan de Ochtenden waar ik al snel word weggejaagd door ‘de belangrijkste reli-momenten van het jaar’.
Opgetogen vertelt het reli-meisje me dat de Dood van de Majoor…. de opening van het NOS-Journaal was!!
Een reli-handje is blijkbaar gauw gevuld.
Op naar de Top 2000 dus maar: Strike a pose…. Vogue!
Dan knagers voeren en kattenbakken verschonen.
Handen góed wassen, radio weer aan.
Help me, Rhonda.
Jarenlang mijn lijflied wanneer ik door Amerika reed. Ik zag er een teken in. Dat het leuk zou worden wanneer ik in een ‘are we having fun yet’-mood was.
En dat het leuk zou *blijven* wanneer ik me amuseerde.
Tot het te gek werd omdat ik er een slecht teken in begon te zien wanneer het nummer niet werd gedraaid.
Mijn huidige lijflied is trouwens Little old lady from Pasadena (do granny, go granny, go granny, go!)