Totnutoe-2
Na Totnutoe schreef ik het zondagverhaal voor Fanlog.
Waarover ik tevreden was. Zodat ik argwanend werd. Want, denk ik, dan heb ik mezelf vast niet kritisch genoeg herlezen.
(ben ik ooit wél tevreden – uiterst zelden)
Maar het móest maar en toen werd het fotootjes zoeken en juiste formaat maken en plakken.
En toen dat – we zijn nu weer drie uur verder – af was moest het ook nog eens opnieuw in een ander format omdat we binnenkort overgaan van Pivot (=script) op WordPress (=ander script).
Dat is sowieso een heel gedoe want alles tot ongeveer 5 dagen geleden is via een truc(?) overgekomen maar alles daarná moet handmatig worden overgezet en raad eens wie dát – grotendeels – gaat doen.
Nog te doen: Tjep-foto’s in z’n Hyve zetten, Jeroen O-foto’s bekijken of er iets tussen zit en dan iets mee doen, Guus-eet-muis-foto’s bewerken (die zijn van vanmiddag van ándere muis) en er is meer dat me niet te binnen schiet en ook een paar vriendschappelijke contacten waar ik iets mee wou maar nu al weken of langer niets mee doe en misschien is dat ook wel niet toevallig.
Grapjas
De grap van Jeroen Tjepkema betrof Marco van Basten. Zie hier zijn olijke blik en let op: dit is dus mijn favoriete Tjep-truitje
Het fragment kun je hier bekijken: even doorscrollen tot Van Basten en dan daarna de grap.
Muisje
Ik moet ‘m natuurlijk *niet* gaan voeren, de muis.
Maar hij kan het ook niet helpen dat Sammie hem binnenbracht en dat ik ‘m toen liet ontglippen zodat-ie nu van buitenmuis binnenmuis is geworden.
En ik vind het hartstikke stoer dat-ie nog steeds leeft.
Dus eerst een stukje kaas neergelegd – dat snel weg was. Toen een stukje brood. En een stukje gekookt eiwit. En nóg een stukje kaas.
Anderhalf uur later: alles weg. Zou hij dat nou meteen opeten of ergens hamsteren.
Totnutoe
Om half zeven word ik spontaan wakker uit een droom waarin ik in een spiegel keek en keihard werd geconfronteerd met een zeer oud, rimpelig wijf dat ook nog rare permanentkrulletjes had. Dat was *ik* dus.
Logisch dat de man waarop ik – in de droom – mijn zinnen had gezet homo bleek.
Ik beluister het Radio 1 Journaal dat voor de verandering op zaterdag hartstikke leuk is.
Ik voer knagers en kippen. En en passant ook mussen en kauwtjes en duiven en eenden.
Ik zet espresso en denk al aan het verhaal dat ik dadelijk moet schrijven.
Wanneer van onder de friteuse hét muisje op me afloopt. En *krijs* doe ik waardoor hij/zij zich kapot schrikt en weer onder de friteuse verdwijnt. Met het puntje van zijn staart nog net erbuiten.
Ik geneer me. Hoe kan ik nou zo schrikken van een muis.
En arm beest, nou is-ie bang.
Zodat ik een stukje kaas voor ‘m neerleg net naast de friteuse.
In de kamer ligt Guus in een doos. En kijkt verstoord op. Vanwege die gil.
Niet dat hij het niet kán, muizen vangen.
Maar deze blieft hij niet vermoed ik.
NOS chat
Roberta Alexander
Post
In de brievenbus twee ansichten van vriendelijke mensen die me willen feliciteren met mijn verjaardag (die is maandag). En twee enveloppen van de belastingdienst.
Ik stel me in op ‘leuker kunnen we het niet maken’ en denk: het is vast gewoon de motorrijtuigenbelasting oid.
Of een andere aanslag. En: aanslagen kan ik aan. Als het maar niet een aanmaning is dat ik per gisteren mijn aangifte 2006 had moeten doen.
Mijn wens komt uit. Het is *niet* een aanmaning.
Het zijn twee voorlopige aanslagen. Voor 2006 en 2007.
‘Naar aanleiding van de schatting die u of uw belastingconsulent heeft ingediend’.
Ik dus. Op de gok. Omdat ik geen zin had iets uit te rekenen.
Samen meer dan 7000 Euro.
Te betalen voor 17 januari.
Dit jaar mijn verjaardag maar een keertje *niet* vieren met champagne en caviaar 🙁
[En op de site van de NOS staat nu wél de tv-journaaluitzending van 10 uur maar *niet* die waarin Jeroen Tjepkema die ontzettend leuke grap maakt]
Chatten met “veel liefs, Marco (17)”
Jeroen Overbeek doet straks de chat.
Tenzij hij weer het 6-uur-Journaal moet presenteren en dan kunnen we genieten van hoe hij zich deels laat ontkleden door iemand anders (=ook leuk). Maar als je dat wil beleven moet je meteen meekijken via de PC want die pikante details plegen ze er bij de NOS weer uit te knippen wanneer ze de chat later online zetten.
De grap van Jeroen T. is me intussen verteld en ik wil die dolgraag met eigen oortjes en oogjes beleven maar de NOS heeft de tv-uitzendingen van vanochtend (ook die van 7 uur) nog steeds niet op de site gezet 🙁
En verder heb ik het ook gewoon druk.
Goed, snoezig en geestig bovendien
Tis Tjep, mail ik aan een andere fan.
In dat snoezige lichtblauwe truitje.
En wat is-ie weer góed, hè?! mailt de fan een uur later terug.
Hij maakte ook zo’n leuk grapje.
Een grapje. Tjep maakte een grapje en ik zat Radio 1 Journaal te luisteren 🙁
In welke uitzending, mail ik aan collega-fan.
Die van 7 uur, die van 8 uur? En waaróver?
Ik bedoel, als ik ‘m straks toch ga terugkijken om ‘m te kieken kan ik net zo goed voorbereid zijn op het juiste moment.
Boulder City, NV
Borstvoeding
“De Tweede Kamer vindt dat meer vrouwen borstvoeding moeten geven.”
Nieuwslezer Renate Evers draagt het voor.
Want wat de Kamer dwars zit is dat de meeste vrouwen het nu na een maand voor gezien houden en dat moet 5 tot 6 maanden worden.
En los van hoe nuttig dat mogelijk is, die borstvoeding.
Maar is het al niet genoeg dat de TK gaat over dat er niet binnen mag worden gerookt en dat er niet onder de 16-18(?) mag worden gedronken en nog zo wat.
Maar borstvoeding geven?
Waar bemoeien Tichelaar en Van Geel en Wilders en Rutte en al die andere glibberds zich hierna ook nog mee 🙁
Tjep vandaag (en sorry: geen andere Jeroen)
Even iets anders
Sorry, fans van Jeroen T. en Jeroen O.: het komt er even niet van, de Mooie Jongens kieken op de PC.
Tientallen bestellingen enzo. (haha)
Gelukkig wou kleine man wel even poseren om de tijd hier door te komen.
Nieuwe Kadotips
De nieuwe Kadotips staan in de Winkel en het zijn mooie, erg mooie boeken en Trivia games. Verder ben ik nogal moe (te kort geslapen, 2x Fanlog achter de rug en altijd dat pfoei-gevoel wanneer ze weer áf zijn, de Kadotips)
De bounces van de Nieuwsbrief komen ook al binnen trouwens.
Zegswijze
Jan Peels van Radio Kassa is op een congres.
“Zijn er veel sprekers” vraagt Felix Meurders.
“Een man of vijf, zes” is het antwoord.
“Zijn het alleen mannen” vraagt weer Felix Meurders.
Jan Peels: “Nee, ook een vrouw, maar dat is de zegswijze.”
En toen zei Felix Meurders, die ik had ingeschat op enig feministisch bewustzijn: ….
Helemaal niets dus.
Hè, wat jammer nou.
Yep!
Ook vandaag is het Tjep in opnieuw een leuk outfit.
Of zijn styliste voelt dit seizoen beter aan wat deze populaire nieuwslezer het fraaist doet uitkomen of Jeroen Tjepkema slaagt er beter in zijn eigen smaak door te duwen.
Foto volgt zodra de uitzending op de NOS-site staat. Dat fotografeert nl véél mooier dan direct van de tv – kijk maar, deze is van gisteren.
Phoenix, AZ
Groeten
Wat me nog opviel in de grote stad: mensen groeten elkaar niet.
Wij, op het dorp, groeten elkaar wel.
Niet iedereen. Maar meestal wel.
We hoeven elkaar niet per se te kennen.
Maar als we denken: da’s een vriendelijk smoel, dan zeg je hoi of dag of goedemorgen oid.
In Amsterdam (heb ik daar echt 20 jaar gewoond, ik voel me er een vreemde) zie ik mensen die me aardig lijken. Ik glimlach naar ze. Ze kijken weg.
Denken ze dat ik gek ben.
Life
Ik was naar de opera.
En het begon er al mee dat ik me aankleedde en dacht: wat valt dat rode truitje dat ik me herinner als bevallig opeens raar.
En het groene ook. En het blauwe waarvan ik zéker weet dat het zo mooi mijn taille accentueerde maakt me tot een worst.
Waarna ik onder ogen zag: ik ben een worst. Het zandloper-figuur is een stevige peer geworden.
R. prijst me om het colbertje dat ik erbij draag. Brede schouders. Lang over de billen.
En neemt me gelukkig serieus door te zeggen dat hij *niet* gaat zeggen dat het wel meevalt. Ik ben dik.
(en tuurlijk zei hij dat aardiger)
Het eten was leuk. De opera was een ramp.
Saaie dirigent, saaie zangers, saaie regie, saai decor.
Omdat er maar 1 pauze was, was dat het uur U.
En spontaan schoot mij “life is too short to sit still for incompetent singing” te binnen zodat ik R. die het ook niks vond maar toch wou blijven verliet.
Met een beleefd “het eten was wel gezellig”.
En mijn nier hoeft-ie niet.