Over mezelf en andere dieren
* Karin de Kadotips doorsturen
* boeken op mijn kamervloer opruimen (gedaan tot er geen ruimte meer was voor de dozen waar ze *in* moesten)
* artikel voor Fanlog maken over hobby’s Radio 1 Journaal-mensen (versie 1 is af)
* uitzoeken welke cd’s mee moeten naar Amerika
Ik had me voorgenomen geen egels meer te fotograferen.
Want ze lijken het wel niet erg te vinden maar je weet het nooit helemaal zeker en wat voegt het na een trits foto’s ook nog toe.
Maar vandaag ga ik om tien over half negen de knagers voeren en op dertig centimeter langs me komt egel aanlopen en inspecteert de etensbak.
Ik voer knagers, zie hem worstelen met een amper gebutst eitje, haal een nieuw eitje, sla het op 10 cm van z’n lieve gezichtje voor ‘m open, kijk ‘m eten, haal de camera en toch maar klik-klak.
Om half tien, het is bijna donker, ik ga naar beneden voor een glas wijn.
Buiten: 1 dikke egel met twee kleintjes.
Moeder met kinderen!
Ik word helemaal opgewonden, investeer nog 3 eitjes maar iedereen vlucht weg.
Bijna helemaal donker is het als ik ze allemaal van verschillende kanten zie terugkomen.
Ze eten eitjes.
Welke moeder dit is van welke bevruchting: geen idee.
Maar o – wat zijn ze lie-ief!
En wat vóelen ze als hartstikke aaibaar terwijl ze dat in feite net zo min zijn als slangen.
Minder zelfs.
Niet dat het nou zo vreselijk relevant is maar de laatste week – Rik van de Westelaken presenteerde het 8 uur Journaal – valt me op dat hij er altijd zo sjiek gekleed uitziet.
Soms (gisteren en vandaag bv) wel wat saai.
Zwart en bruin. Maar die pakken hebben een mooie snit (heet dat zo).
En de dassen passen weer bij die pakken.
De pakken en colberts (of zeg je eigenlijk kostuums en jasjes?) van Jeroen Tjepkema – op de kleding van de andere Mooie Jongens let ik niet zo – vind ik so-so.
Ik zie geen rafels en geen rare kreukels maar ik denk ook niet: wat een mooi jasje.
Zou Rik van de Westelaken echt dure kleren hebben.
Of is het – in elk geval voor een (belangrijk) deel – de manier waarop hij ze draagt.
Zoals hij daar zit.
Erg rechtop. Hoofd hoog.
Die zelfverzekerde maar niet arrogante uitstraling.
De vrouwen hebben het denk ik makkelijker. Die dragen leuke truitjes en vestjes.
(Astrid en Aldith)
Ik weet niet of je die bij C&A kunt kopen maar met ‘you wear it well’ kom je dan al een heel eind wat bij slechtzittende mannenkleren niet zo is.
Denk ik.
Herman van der Zandt heeft nu vijftig fans.
Jeroen Tjepkema nog steeds veertien.
Op de hyve van Herman staan vier fotootjes (allemaal – met toestemming – geplukt van deze site).
Op de hyve van Jeroen staan er twintig. Plus een enthousiast verhaal over hoe leuk hij gisteren de chat heeft gepresenteerd (inderdaad – een kopie van wat ik hier schreef, maar dat weten de hyve-mensen niet).
Jeroen Overbeek z’n fanclub heeft eveneens 50 leden. Ondanks een paar kleine lullige fotootjes.
Rik van de Westelaken dan. Die heeft een mini-clubje van een enthousiast meisje met vier leden. Nog een met 29 leden en 1 fotootje. En een met 23 leden en méér foto’s (ook 1 van mij – jaja) waar ik lid van ben.
(Ik moest dus opruimen maar ben weer in klooimodus geraakt.)
Ik realiseerde me opeens dat niet Geert Wilders, maar Wat Nu?! de werkelijke keerzijde van vrijheid van meningsuiting vormt. Borrelpraat op primetime – het verbaast me dat Duyvis nog geen sponsor is van de VARA. Wie legt de publieke omroep eens uit dat het ‘recht óp spreken’ niet hetzelfde is als ‘recht ván spreken’?
Af en toe word ik zo moe van dat semi-intellectuele geneuzel over ‘actuele kwesties’ door BN’ers van C-garnituur, die alleen maar in programma’s worden uitgenodigd omdat de rest van Hilversum op vakantie is.
Zou het programma zo aan zijn naam zijn gekomen? Katja Schuurman is backpacken in Spanje en Giel Beelen zit al in Korte Lontjes. Wat nu?!
Vraag Murth Mossel maar, die kan altijd.
Lees hier het hele artikel.
Ik lees die kranten bijna altijd in dezelfde volgorde, zeker ’s ochtends. Een beetje slaperig nog dus beginnen met de makkelijkste, de Telegraaf en als we Den Haag binnen rijden ben ik dan meestal wel toe aan De Volkskrant.
Zo ook vanochtend. Met meteen, bhaf! Wakker!, een groot verhaal over Ehsan Jami op de voorpagina van de Telegraaf. Met verwijten aan mij en de PvdA. Beetje merkwaardig want toen hij gisteren bij mij op de kamer zat, was de toon heel anders. Maar goed, dat hoort bij het vak, mijn vak bedoel ik.
Lees hier de rest.
In ‘Judging Amy’ zegt dochter Lauren (10) tegen haar moeder dat die een boyfriend verdient aangezien ze ‘pretty, smart and fun to hang out with’ is.
En daarom ‘shouldn’t you be alone’.
Ik voel me aangesproken omdat ik vanochtend om kwart over vijf (toen stond ik op) heb besloten dat ik het bij deze officieel opgeef: de illusie van ooit nog een man.
Wat grappig was of misschien ook niet omdat ik juist had gedroomd van een nacht in de armen van een veel jongere erg aantrekkelijke man die me bevestigde in dat hij me prachtig vond ondanks-alles.
Leuke droom. Back to reality.
Maar ik keek dus naar mijn lijf en ik had dankzij de pasfoto eerder deze week al gekeken naar mijn gezicht en de conclusie was: dat-dat-het-dus-wás.
Deze vrouw gaat niet meer in de race voor een man.
Omdat de tijd dat een man aangenaam verrast was bij het uitpakken van de merchandise achter me ligt.
En wie wil ‘o got, néé!’ zien in de ogen van iemand met wie je op iets leuks had gehoopt.
Resteert of ik smart ben en fun to hang out with.
Smart – ja. Zonder twijfel.
Fun? Dat is in the eye of the beholder maar die plegen niet door verpakkingen heen te kijken dus jammer maar helaas.
(en dit stukje is vrolijker bedoeld dan het wellicht weg leest – ik zet het er voor alle zekerheid maar even bij)
Jeroen Tjepkema deed z’n eerste chat en ik was aangenaam verrast.
De laatste weken vond ik hem wel eens wat houterig en stroef in het nieuwslezen.
Maar bij de chat (b)leek hij helemaal op zijn plaats ook al drukte hij in de zenuwen af en toe op de verkeerde knop van de laptop zodat het scherm op zwart ging.
Het gesprek liep vlot, de vragen gaf hij soepeltjes door.
Even oplezen, blik in de camera, blik naar de gast.
Een enkele eigen vervolgvraag.
Wat me wel opviel: er was geen enkele vraag voor Jeroen Tjepkema zélf.
Die er dus altijd wél zijn voor de andere nieuwslezers-chatleiders.
Zodat er drie mogelijkheden zijn (die me te binnen schieten):
* er wáren geen vragen voor deze aantrekkelijke nieuwslezer
* de vragen díe er waren, waren ‘raar’ of te pikant of anderszins niet uitzendbaar
* Jeroen Tjepkema heeft vantevoren gezegd: wat je ook modereert, *niets* gesteld aan *mij*
Btw: ik vroeg ‘m niks.
Ik ben uit-gevraagd en geheel teruggevallen in watch-modus.
Maar voor de liefhebsters (m/v) toch een paar foto’s.
De kadotips zijn klaar.
Meer dan 100 thrillers en detectives zijn het geworden.
Engelse en Amerikaanse.
Ze staan in de Winkel (deels achter een gordijn) en volgende week gaan ze online en stuur ik de Nieuwsbrief uit.
Vanaf nu hoef ik alleen nog
* Fanloggen
* Vier zondagverhalen voor Fanlog schrijven (zodat er ook wat ligt wanneer ik weg ben)
* Me voorbereiden op de reis
* De chaos om me heen opruimen
– dit is een sample, niet álles –
en over de chaos in mezelf heb ik het nog niet eens.
Yep – twordt chatten met Tjep.
Aldith Hunkar kondigt hem stralend aan voor de uitzending van twaalf uur en tenzij iemand bedenkt dat hij nog niet aan een heuse chat ‘toe’ is kunnen we ons vanaf *nu* toeleggen op het bedenken van vragen.
Wie de gesprekspartner van de charmante beau garçon zal zijn is nog niet bekend.
[Update: het gaat over jongeren en (teveel) drank
]
Drie nachten achter elkaar droom ik van mannen.
In droom 1 zit ik op een festival tussen het publiek en fotografeer iemand die artiesten aankondigt.
Is het Jeroen Tjepkema? Hij lijkt er wel op.
Hij draagt een spijkerbroek en een overhemd dat openvalt boven zijn navel.
Wat me pas opvalt bij het terugkijken van de foto’s.
In droom 2 woon ik in Amsterdam-Zuid en maak fietstochtjes door de buurt in de avond.
Zo kom ik ook langs een aardige Turkse winkelier alleen vertelt die me dat hij een aap houdt als huisdier om die bij een wedstrijd te gaan doodschieten.
Zodat ik hem niet meer aardig vind.
Maar de droom eindigt met een thuis komen bij een aantrekkelijke man van mijn leeftijd die me hartstochtelijk kust waar ik me veel van had voorgesteld – alleen vóel ik niets.
Droom 3.
Ik trek op met een veel jongere, erg mooie homo man.
Ik beland met hem in bed. We knuffel-vrijen.
(zou dit geïnspireerd zijn door SATC van gisteren vraag ik me af)
Het is volstrekt duidelijk dat hij niets seksueels wil en dat ik dat ook niet moet willen.
Maar omygot wat is-ie lekker.
Wat ik onderdruk.
En dan is het maar makkelijk dat vrouwen geen erecties krijgen die ze verraden.
Vanochtend was R. hier om eten voor de dieren te halen. Daarna was ik uitgeteld.
Heb nog wel wat gewerkt maar creatief loggen – ho maar.
Daarom een prijsvraag. Dit zijn alle cavia’s. Wie is wie.
Klein prijsje voor wie ze het eerst allemaal goed heeft.
Een serieuze Jeroen Tjepkema presenteert het 12 uur-Journaal.
Waarin behalve over Elvis ook niet veel viel te lachen.
Gisteren had hij een felrode das aan die mooi kleurde bij de tafel en zijn papieren. Vandaag is de keus gevallen op hard donkergroen.
Ik vind het vloeken bij het tafelblad, maar daarin sta ik waarschijnlijk alleen want anders had het meisje van de grime vast wel gezegd: sorry, Jeroen, maar dit kan dus écht niet.
Maar wat ik zeggen wou: als hij gisteren én vandaag de middaguitzendingen presenteert is er een goede kans dat hij morgen de chat doet.
Zodat we hem alles kunnen vragen wat we altijd al van hem wilden weten.
Een 17-jarige “veel liefs-Marco” zal de NOS wel niet een tweede keer doorlaten, helaas.
At 14:43 15-08-2007, you wrote:
iK HEB ENKELE WEKEN GELEDEN een stempel besteld van een kikker maar ik heb nog steeds niets ontvangen.
U hebt nl niet betaald.
Jeanne Doomen