Over mezelf en andere dieren
“Om twaalf uur zit hier Lucella Carasso.
Ik wens u een Héle Móoie Dag.”
Zonder *feeling* en zonder Tot Morgen.
Terwijl ik me zit te verbazen hoe het kan dat Joris van de Kerkhof (die een Filiaal over een asiel doet) niks met honden heeft (zegt-ie zelf) en ook niet erg leek aan te slaan bij een snoezige kitten.
Raar hoe je mensen die je aardig lijken allerlei eigenschappen/voorkeuren toedenkt die ze dan toch niet blijken te hebben.
Zap-zap.
Op de BBC beland ik in een muziekfestival met een niet meer prille en ook niet meer dunne Shirley Bassey in een felroze outfit en ze zingt o.a. dat nummer dat mij altijd tot tranen brengt: “Everybody oh.. They love a winner, so nobody loves me”.
Dan zap-zap naar George Michael op Nederland 3 dat me na een uur van de anderhalf nogal begint te vervelen.
Spotje van ‘lijst 5′ dat zich Fortuyn noemt maar ik wist niet dat er verkiezingen waren?
Zap naar het Nieuws (aha, Jeroen Overbeek presenteert).
Zap naar Profiel (Nederland 2) over Ronald Plasterk dat ik erg oppervlakkig vind.
Nu komt Edita Gruberova en de dochter van Hedy die naarmate ze dunner wordt een steeds meer buiten proportie groot hoofd krijgt vertelt me dat die op 62 nog heel mooi zingt.
Hartstikke fijn.
Maar voor Fanlog maakte ik een spaghetti met spinazie en knoflook en ui en champignon en spekjes en wat zou het niet leuk zijn als egel daar nu van at.
Niet dus.
Ik werk weer aan series voor Fanlog.
Na ‘wat luisteren ze’, ‘wat lezen ze’ en ‘waarin rijden ze’ nu meteen maar vier vragen tegelijk verzonden en afgewacht en ‘please, please’ gedaan en een beetje druk uitgeoefend.
Tot nu toe met weinig resultaat.
Wel genoeg voor een spetterende opening van de serie ‘wat is de hobby van mijn Radio 1 Journaal-idool’ – maar dan.
Zodat ik als lekkermakertje aan iemand die geen sjoege geeft én aan iemand die ‘ik doe niet mee’ mailde een kwis toestuur.
Vraag: welke hobby hoort bij welk mens
personen: Robbert Meeder, Marjon van Royen, Andy Houtkamp, Erwin Kroll, Wabe Roskam
aktiviteiten: schrijven, fotograferen, katten, creatief zijn, (zeer) aktief sporten
De geen-sjoege gever geeft nog steeds geen sjoege.
De nee-zegger raakt geïntrigeerd, komt er niet uit en zegt: vooruit – ik doe mee.
De oplossing van de kwis staat zondag op Fanlog.
Tot dan zijn deze loglipjes verzegeld.
Ik woon in een leuk huisje op het (Franse?) platteland en loop gezellig in en uit bij de buren, een populaire presentator en zijn vrouw. Met de vrouw ben ik bevriend.
Er staan nog een paar huizen, drie meen ik. En we zijn allemaal vriendjes.
Dan vertelt de vrouw me dat zij plus man de volgende dag voor zeker twee maanden met vakantie gaan. En o ja, weet ik dat de andere buren gisteren ook zijn vertrokken.
Dat weet ik niet. Waarom is me dat niet verteld.
En: nu zit ik dadelijk wel heel erg alleen.
Het was de droom van vannacht en ik zit me nu al de hele ochtend af te vragen of de boodschap echt zo banaal is als die lijkt: wanneer ik anderen toelaat in mijn wereld zullen ze me altijd weer verlaten.
Anchorman heeft polls.
Over de beste nieuwslezer (Jeroen Tjepkema) over wie Philip Freriks moet opvolgen (Jeroen Overbeek) en tussen haakjes staan niet de uitkomsten maar wat ik heb ingevuld.
Ik denk: ik wil ook polls.
Een geheel ondoordacht ‘hebbeding’.
Met Fanlog hadden we in het begin wel polls.
Wie de beste presentator van het Radio 1 Journaal was enzo.
En lo and behold!
Laat dat nou Rob Trip zijn – volgens de poll.
Als ik nu zelf een poll had zou ik niet weten wat ik zou willen pollen.
En zelfs bij ‘beste presentator’ zou ik het niet meer weten.
Rob Trip is zonder twijfel de beste, zekerste, slimste, alles onder controle hebbende presentator.
Knappe jongen – Rob Trip.
Marcel Oosten, daar voel ik me lekker bij.
Há – tis Marcel. Wanneer die “een vol en gevarieerd Radio 1 Journaal” aankondigt krijg ik een warm gevoel, een há, het wordt leuk, Marcel heeft er zin in en ik dus ook.
Menno Reemeijer, daar heb ik ook een ernstig zwak voor.
Als sportjongen (op vrijdagavond in Langs de Lijn) moet ik erg met hem lachen.
Hij geeft me dat “naar welk café ga jij dadelijk – dan kom ik ook, kunnen we lol maken”-gevoel.
In het Radio 1 Journaal kan-ie lekker ‘bijten’.
En nu wil ik niet iedereen die ik óók leuk vind afwerken maar laatstelijk was daar ook een paar keer Joris van de Kerkhof. Die we kennen als verslaggever en die sinds Tweede Kerstdag ook wel eens presenteert.
Voel ik me ook goed bij.
Aardig, slim, “ja maar vertel dan eens hoe het *zit*” met die vriendelijke toon en dat ongelooflijk charmante Brabantse accent.
Maw: ik zou het zelf even niet weten als ik zo’n poll had.
R. is dus terug.
En kom, denk ik, laat ik na 55 minuten gewoon babbelen dan ook maar vertellen wat me al een paar weken dwars zit.
Er direct aan toe voegend: “Maar daar wil ik het nu verder niet over hebben.”
R. stelt een vraag – das logisch.
Ik geef een antwoord.
En zeg weer: “Voorlopig niet.”
Hoe een vrouw greep heeft op haar wereld.
Vijf voor vijf wakker, mag uitslapen tot half zeven.
Het besef dat Agnes en Femke door de schuur ijsberen niet wetend dat het niet Rob of Menno maar Marcel is (dus een uur later) doet me opstaan en schuurdeur openen.
Terug naar bed val ik niet meer in slaap.
Zeven uur Radio 1 aan en tis niet Marcel maar Ineke.
Nog wat dingen en een uur gebeld met R. Die terug is van op reis.
Honderd meter verderop in het dorp is iets feestelijks dus roept er steeds iemand door een microfoon.
Om twaalf uur is weer Radio 1 Journaal dus heb ik alleen tijd voor Vk Magazine en niet voor de hele krant.
Magazine valt tegen.
En Sjors Fröhlich z’n stem wordt ook al niet beter.
Mijn normale gewicht is 58,5 kilo.
Bij een lengte van 1 meter 65.
Soms kom ik aan (troosteten), soms val ik af (ziek).
Als ik afval vind ik mijn dunne zelf helemaal te gek en koop meteen een nieuwe dunne spijkerbroek voor wel 2-3 dollar. (Afvallen wegens erg ziek overkomt me in Amerika)
Als ik aankom denk ik eerst: ok – het leven zuigt ook en neem nog een hap en nog een en geniet en over een maand of zo werken we het er wel weer af.
Afgelopen najaar at ik troost. En kwam drie kilo aan.
Die ik er voor mijn aprilreis naar Amerika probeerde af te diëten (zo’n beetje, gewoon wat minder eten en minder snoepen enzo).
Wat niet lukte.
In Amerika ging ik er écht voor.
Ontbijt – ok.
Lunch amper.
Dinner mocht geen naam hebben.
En bij uiterste hongersnood een paar noten.
Resultaat: niets.
Ik ben nu bijna twee maanden terug.
Ik heb ‘normaal’ gegeten.
Ik heb me ‘beheerst’.
Ik ben een kilo zwaarder dan m’n zwaarste gewicht nl 62.
Ik snap het niet en ben wanhopig en ga hier nog een keer over schrijven.
Minimaal nog 1 x.
De jonge zeearend in de Oostvaardersplassen.
Maar het zou me niks verbazen als ze binnenkort op de wieken ging.
Nu nog even loeren via de webcam.
Marcel Oosten is na een maand in het buitenland sinds een paar dagen weer terug bij het Radio 1 Journaal.
Hij werd ingezet voor 1) voxpoppen bij het voetbal in Heerenveen en 2) een Filiaal over de subsidies van het Filmfonds maar eigenlijk alleen over het in de rij staan wat ook niet echt ‘de diepte in gaan’ was.
Vanavond presenteert hij het Radio 1 Journaal. Het gaat over de gevechten bij Chora wat je, voor wie het óók niet weet, uitspreekt als Tsjoora (ongeveer).
Gora, zegt Marcel Oosten. Niet alleen de ziel gaat te paard, het koppie moet soms ook even bijbenen.
Beste, Als u gratis sex wild moet u de link hier onder kliken
(volgt link)
Ik heb niks met fietsen maar ik heb veel met Radio 1 en ook wel met Jurgen van den Berg en verder ben ik een gewoontemens dus goede kans dat ook tijdens de Tour de France die zender vaak aan staat. Met elke dag een Tourartiest waarvan (het kan ook een groep zijn, daarom ‘van’) dan een hoop gedraaid wordt.
Dit keer kunnen we zelf stemmen wie het worden. 1x per etmaal. Das best veel en o wat is het fijn om invloed te hebben.
Alleen gaat het helemaal mis met dat stemmen aangezien Wolter Kroes (who the fuck is dát?) en The Amazing Stroopwafels (jawel) al een dikke week afwisselend bovenaan staan.
Ik stem nu consequent elke dag Gilbert Bécaud en Charles Aznavour en soms Bruce Springsteen en ook wel eens ABBA.
Hier staat de lijst en kun je terecht om ook jouw stem uit te brengen. En ook al ben je zelf van plan die hele Tour aan je voorbij te laten gaan, doe het dan voor mij.
Please, please, pretty please.