Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Identiek bloesje

Ik had vandaag de recensie van het boek van Max van Weezel willen schrijven.
Het gaat niet door. Ik acht me niet voldoende deskundig (had ik eerder moeten bedenken maar werd ik me dus pas echt van bewust toen ik over het artikel dacht).

Toen had ik mijn aangifte Omzetbelasting zullen doen.
Online via “leuker kunnen we het niet maken”.
Ik blokkeer en stel uit.

Een Belgische klant die serieus lijkt bestelt voor bijna 300 Euro tussen de 40 en 50 artikelen.
Als ik verstandig ben zoek ik die nú bij elkaar. Tegenzin staat in de weg.

De tafel beneden zo’n beetje opruimen dan maar zodat R. niet met het bord op schoot hoeft te eten zoals ik.

uitz-25-3.JPG 

Intussen Buitenhof aan.
Rob Trip live in de studio en twee dagen geleden in Brussel in goed Engels sprekend gesprek met Solana. Knappe Rob Trip.

rob-t-25-3-07.JPG

Wel 2x met hetzelfde bloesje.
Zou hij daar meerdere exemplaren van hebben of heeft hij het gisteren gewassen?

Het is wel een móói bloesje. En alles beter dan roze.

Forum Rondom Tien

Omdat het me echt hoog zat, die uitzending van Rondom Tien, ben ik eens naar het bijbehorende Forum gegaan. En trof daar érg veel zinnige mensen (dwz die het met me eens zijn en het vaak nog beter kunnen verwoorden – ja, kijk, ik ben natuurlijk niet objectief) en maar een paar vreemde snuiters.

Wat een verschil met het NOS Forum dat vrijwel alleen maar rare roepers lijkt aan te trekken (behalve dan Hansje en ik maar ik hang er niet zo vaak meer rond en Hansje geloof ik ook niet).

Wie zich ook bij Rondom Tien in de discussie wil storten: hier moet je zijn.

Reactie

Na gisteren (ruzie) en vannacht (malen) en dan honderden kilometers rijden om een mogelijk herstelde cavia haren te laten uitrukken voor een kweek en R. met caaf terug brengen naar Amsterdam en dan weer naar huis mail ik Hansje: ik ben gevloerd, trek jij alsjeblieft de kar voor de middaguitzending van het Radio 1 Journaal kwa Fanloggen dan beperk ik me tot Rita Verdonk en Hyves.

Aldus geschiedt. Alleen komt op mijn stukje over Hyves wel een reactie van ‘Jet’ die me wijst op Kathalijne Buitenweg op Hyves met wie ik zo al voor het einde van de uitzending vriendjes ben. Tjee.

Jet geeft me nog een naam door op wie ik kan reageren maar die zegt me niks dus ik aarzel. Dan denk ik: wie is eigenlijk Jet en vraag dat op Fanlog.
Het antwoord:

“Op internet reageer ik niet met mijn echte naam (anders kan iedereen mij zomaar googlelen). Ik ben een student van 21 jaar en lees al een tijdje mee op jouw blog, kwam er een keer toevallig via google. Ook al ben je veel ouder en schrijf je over dingen die voor mij niet altijd heel interessant zijn, toch bleef ik door je manier van schrijven hangen. Via jouw blog kom ik nu op dit fanlog.”

En zo’n tekst kan me dan opeens hartstikke vrolijk maken.

Rondom Tien Laila

De samenleving seksualiseert.
En als PvdA-kamerlid Jeroen Dijsselbloem zich beklaagt over teveel verkeerde (seksistische) seks in videoclips lachen we misschien even besmuikt maar we laten hem wel uitpraten en gaan met hem in gesprek.

Vandaag in Rondom Tien twee jonge journalistes, Larissa Pans en Myrthe Hilkens, met dezelfde klacht. En ach, wat duurt het kort voor Cees Grimbergen (die ik anders zo prima vind) zeurt over of ze niet *preuts* zijn en ze doen hem zo denken aan de jaren zeventig toen mijn generatie vrouwenbeweging ook hierover moeilijk deed.

Nee, dan die allochtone Laila Kricha die een modellenbureau heeft voor gekleurde vrouwen die ze levert aan videoclips omdat ze *zelfbewust* zijn (wat een nieuw woord blijkt voor grote tieten, lekkere kont en als het even kan lange benen).
De volle vijftig minuten tettert ze zonder ook maar een seconde door Grimbergen onderbroken te worden door de beschaafde jonge vrouwen heen en verbaast het ons dat als de uitzending is afgelopen *zij* als eerste een hand én een compliment krijgt terwijl het item aan de twee andere vrouwen was opgehangen? Nee.
Terwijl de tut niet alleen haar gelijk probeerde te halen door overal dwars doorheen te schreeuwen (zelfbewust?) maar door ook nog eens de vrouwen te verwijten dat zij klaagden omdat blanke vrouwen tegenwoordig ‘uit’ zijn en gekleurde stoten ‘in’.
Hé, Grimbergen! Had je daar ook niet iets vals tegenin kunnen brengen?

Ook aanwezig was Karina Schaapman die in een paar jaar er een fors aantal kilo’s heeft bij gegeten maar ook een behoorlijk aantal porties interessanter is geworden.
Zij mag (kort!kort!) iets zeggen over dat mannen die hitsig worden zich ook wel kunnen beheersen ipv naar de hoeren te gaan. Maar ze krijgt tegenspraak (nou…) van hoerenloper Gerrit die zegt dat de prijzen die ze noemt te laag zijn.
En als de stem van De Man heeft Rondom Tien voor deze 200e uitzending een jochie (“student”) uitgenodigd dat nergens iets vanaf weet, niet kan nadenken maar hoog van de toren blaast.
Wat een aanfluiting, deze uitzending.
En Cees Grimbergen – wat deed die me denken aan Jeroen Pauw met Naema Tahir.

Post

Post van Agis.

Ik denk wat zouden ze nu weer hebben bedacht.

Het is een lange brief over no claim en dat ik daar onder ben gebleven. Wat me verbaast aangezien ik medicijnen slik (en nee, ik ga niet vertellen waarvóór, een zeer beperkt aantal dingen houd ik voor mezelf).

Wat ik terug krijg staat op blz. 2.

Het is € 43,02.

Zomaar in de schoot geworpen.

Dat wordt dus een gift voor Bont voor Dieren (dat was de andere enveloppe) en een gift voor Heifer.

Of zal ik toch iets voor mezelf houden.

Naar de dokter

R. en ik zijn met Nina naar de dierenarts geweest.
Onderweg kon ik ze nog een stukje “dát is nou Marcel Oosten” laten horen.
Vooral Nina vond ‘m erg leuk.

Dierenarts Martin heeft vastgesteld dat Nina zo harig is als een borstelcaaf moet zijn.
Daarna heeft hij vier x haartjes uit haar getrokken voor het kweekje.
Nina vond het niet leuk maar krijste niet zo hard als destijds bij dokter Theo.

Als het goed is hoor ik vrijdag dat ze genezen is zodat ik haar zaterdag of zondag kan ophalen.

Op de terugweg van Amsterdam geen zin in Martin Ros en zo bij Sjors Fröhlich in Cappuccino beland. Wat is die man goed.

Een nieuwe dag

Ruzie is niet goed voor me.
Zeg ik na weer eens een slapeloze nacht.

Eenmaal wakker vind ik aardige mailtjes van vrouwen dat ik niet moet weg lopen.
Ik doe het toch.

Dadelijk naar Amsterdam, Nina en Roelof ophalen. Geen “Radio 1 Journaal met Marcel Oosten” – in elk geval niet om over te schrijven.

Ik ben een beetje jaloers op Guus.

24-3.JPG

Groepen

Ik gedij niet in groepen.
Ik mijd ze.
Meestal.

En soms treed ik toe.
Omdat ik, ja got – waarom.
Omdat ik veel vrouwen in zo’n groep toch wel erg aardig vind.

Tot er iemand in die groep iets zegt dat ik niet leuk vind wat ik laat merken waarop niet alleen diegene maar ook anderen over me heen vallen en plof! daar lazer ik weer uit de groep.

Een enkel iemand neemt het voor me op. Maar als ik mail in deze lijst zie binnen komen verkramp ik en denk: wie vliegt me nu weer aan.

Wat me weerhoudt van unsubben is dat ik wil weten wanneer Aafke bevalt.
Maar, bedenk ik terwijl ik dit schrijf, die kan ik natuurlijk ook gewoon mailen.

Groepen en ik – vergeet het.

Voor R. (2)

De meeste magnetendozen staan in het magazijn.
Maar niet allemaal.

magn.JPG

In de badkamer staan er ook nog vijf. Van plastic.

In de grote bruine doos zitten bubbels.
De witte doos wordt opgeruimd.
En de zwervende kledingstukken ook.

Voor R.

Ik heb R. beloofd dat ik een overzicht zal maken met vindplaatsen van artikelen waar je ze niet direct zou verwachten.

Zo zijn de stickers opgeborgen in kartonnen dozen (doorgenummerd) die op het overloopje boven staan. Maar niet allemaal.

Een deel (dat ook in de dozen zit maar deze zijn dus extra, konden er niet meer bij) ligt naast elkaar, keurig gesorteerd, in de trap op de trap.

stickers.JPG

Ter hoogte van de borst van Eeb.

Traveller’s cheques kopen (of toch maar niet)

Jaren geleden nam ik een American Express gold card omdat ik dan telefonisch traveller’s cheques kon bestellen die werden thuis gestuurd. Was makkelijk.

Ik bel het nummer van de American Express gold card, vraag om de cheques en een meisje zegt dat ik dan bij de ‘kaartservice’ moet zijn wat iets héél anders is. Daar zegt een meisje dat het niet kan. Ik houd vol. Maar sinds september kan het niet meer en waarom weet ze ook niet.

Waar kan ik ze dan kopen. Bij de ABN denkt ze. Weet ze dat niet zeker? Nee en ik moet het zelf maar uitzoeken. Ik zeg dat ik dit érg slechte service vind. Nou, das dan jammer (zegt ze nog nét niet). Ik wil haar baas spreken (tjonge – durf ik even, aan de telefoon).
Baas doet of hij mijn onvrede begrijpt en als ik nog traveller’s cheques heb kan ik die wel ergens inleveren. Maar ik wil juist méér en wil weten waar dan.
Nérgens is het antwoord. Aangezien het Nederlandse kantoor van American Express is gesloten.

Welke raadt u dan nu aan, als cheques. Dat kan hij niet. Welke zou hij zélf mee nemen naar Amerika. Geen. Want (hooghartig) hij betaalt alles met de credit card.
Maar als ik zo aanhoud (lees: zeur) kan hij me doorverbinden met de internationale helpdesk maar die spreekt Engels.

No problem, zeg ik en krijg daar helaas een man die van alles spreekt maar nauwelijks Engels en zo ver buiten de wereld staat dat ik Amsterdam als stad moet spellen waarna hij voor me uitzoekt waar ik daar AmEx cheques kan kopen.
Het Sonesta hotel is de plaats om te zijn. Maar hij raadt me wel aan eerst te bellen.
Over hoe duur het is.

Heel erg bedankt, slijm ik en geef het op.

Exp…

“In Rotterdam is ermee geëxperimenteerd.”

Niet: geëxpierementeerd. Of: expieriementeerd.

Govert van Brakel. Uiteraard.