Over mezelf en andere dieren
“Uw poes is sinds eergisteren niet meer thuis gekomen?”
Frans Bromet met die verveelde vermoeide stem.
“Poes poes poes poes – waar zit je dan?”
Het gaat over een programma over hulp bij het zoeken van een vermist huisdier.
Terwijl iedereen die ooit een kat is kwijt geweest weet dat als die verdwaald of in nood niet op jóuw stem komt aanhollen hij dat zeker niet zal doen als een vreemde vent ‘poes-poes-poes-poezend’ door de buurt loopt.
Deze plant duikt opeens op tussen de stenen van het terrasje in de achtertuin.
Hij komt me bekend voor als een perkplant die ooit rechts naast de konijnenren groeide voordat het daar allemaal dovenetel werd.
Noem de namen van vijf konijnen die de laatste jaren in de tuin van Zuideinde 17 zijn overleden.
Prijs: erg leuk klein kadootje.
Geachte mevrouw Doomen,
Wij hebben uw verzoek om uitleg over de factuur ontvangen. U ontvangt binnen maximaal tien werkdagen, maar meestal binnen twee werkdagen, een bericht van onze klantenservice.
Dit is een automatisch gegenereerd bericht. U kunt hierop niet antwoorden.
Met vriendelijke groet,
Nuon Klantenservice
P.C. Molengraaf
Directeur Nuon CCC
P.S. 24 uur per dag, 7 dagen per week uw facturen en betalingen inzien? Of uw termijnbedrag bijstellen? Meld u dan op www.nuon.nl/registreren aan voor Mijn Nuon, een gratis service op internet.
Dat lijkt me praktisch, dat laatste. Alleen heb ik ook dáár het klantnummer voor nodig dat ik dus niet héb.
De telefoon gaat: NUON.
Ik heb ze een brief geschreven dat ik geen hoger tarief wil betalen omdat ik vaste stroom heb. Klopt. Maar ik moet toch hoger betalen.
Maar dat contract dan? Dat betekent dat ik aan het eind van het jaar terug krijg.
Wat ik nu teveel betaal? Nee, een percentage. Welk percentage? Dat moet ik in mijn contract opzoeken.
Ik: “Ik nam aan dat u voor u mij belde mij even in de computer had opgezocht.”
Nee dus.
Nog wat heen en weer gepraat en het zit zo: door me voor 3 jaar vast te leggen krijg ik een percentage van de verhoging terug. Ben ik de enige die dit niet goed had begrepen. Nee.
Ok – tariefswijziging vastleggen in de reserveringen dan maar.
Alleen kan ik het banknummer niet vinden. Niet in de brief, niet in het contract, niet in de site en ook niet via Mijn Postbank (want daar kun je alleen terugzoeken op númmer en niet op náám).
Ik stuur NUON een mail waarbij ze mijn naam, adres, klantnr (staat nergens op hun eigen papieren) willen weten én het nummer van mijn mobiel. Dat weet ik niet dus zet ik ‘nvt’ maar dan wordt het niet verzonden.
Vooruit dan maar: 0612345678.
Hillary & co zijn gek op bepaalde zaadjes die in het caviavoer zitten.
Soms geef ik een handje van dat voer. Vinden ze lekker. En leuk.
Maar leuker is het ze stiekem uit de zak te snoepen.
Zgn stiekem dan.
Maar zij dénken dat het stiekem is.
En wie ben ik dan om ze hun pleziertje niet te gunnen.
De eerste die me de namen van deze beeldschone caven kan noemen krijgt een leuk klein prijsje.
Verzonden.
Bijna 7 kilo ‘onmisbaar’ plus wat er ook wel bij kon nu ik toch een grote doos had gekozen.
Dit moest mee (en nog een ander doosje maar dat vergat ik te fotograferen).
Enige boek dat ik vooruit stuurde werd The human stain van Philip Roth.
En dit is nu op weg van De Rijp naar Yuma.
Lente is vechtende meerkoeten.
Terwijl hij hem hard in de buik trapt houdt zij háár onder water.
Een weinig verheffend schouwspel.
Lente is ook heftig zingende heggemussen en merels en spreeuwen.
Dus denk ik, is iedereen nu aan het werven en nestje bouwen.
Maar wanneer ik kleine stukjes brood (restant van mijn ontbijt, bewaar ik altijd voor de kipjes) uit het slaapkamerraam naar buiten gooi duiken daar kauwtjes bovenop die de snavel vol laden en wegvliegen.
Al een nestje? Of voor de broedende partner?
In dat laatste geval: zou die niet veel blijer zijn als ze even de pootjes en de vleugels kon strekken om zélf op voedseljacht te gaan?
Tijdje terug schreef ik dat ik Herman van der Zandt zo leuk vond.
Kwa LD hoewel niet mijn type.
Ben ik van terug gekomen.
Op tv vind ik ‘m saai en nu het nieuwtje er af is ook niet meer mooi.
Op de radio – erger nog – lijzig.
Jeroen Tjepkema zag ik al een paar weken niet op tv.
Wel hoor ik hem nu twee dagen achter elkaar op de radio.
Soepel. Vlot.
Trek ‘m op tv die das nog uit en goeie kans dat-ie zich ontpopt als dé jonge anchor.
Mark my words.
Morgen wil ik mijn pakje naar Yuma versturen.
Met wat niet in het sleepkoffertje mag (schaar) en de extra dingen die als ik ze zou meezeulen het koffertje zo zwaar zouden maken dat ik afhankelijk ben van galant toeschietende optilbereide mannen die er tegenwoordig niet meer zijn.
‘Tegenwoordig’ in de zin van nu ik mijn looks heb verloren.
Jonge blommen hoeven maar naar hun kleine tasje te kijken of de ‘heren’ springen van tien kanten toe.
Oh well.
Vandaag moet ik dat pakje dus maken.
De boekenstapel van gisteren reduceren ging wel. De cd’s straks zal ook nog wel lukken.
Maar shampoo en dagcrème en wasmiddel in kleine containertjes doen.
Niet dat ik het niet kán. Maar ik word er bloednerveus van.
Alsof ik niet over drie weken maar morgen al vertrek.
Terwijl het weer zo mooi is en de vogels zingen.
Voorpret zou dit moeten zijn.
Ik voel vooral stress. Fysiek pijnlijke stress.
Er zijn dagen dat ik wakker word en weet dat het mijn dag niet is.
Dit is zo’n dag.
Niks há, het Radio 1 Journaal begint dadelijk, zal het leuk zijn? wanneer de wekker om half zes gaat.
Maar: néé, niet nú al.
Gelukkig doet Eric mee zodat ik me kan beperken tot het Filiaal waarvan ik niet snap waarom Jeroen de Jager dat nu alweer doet.
Rituelenmens dat ik ben wil ik op maandag Joris van de Kerkhof, op donderdag Marcel Oosten. Maar alles loopt tegenwoordig door elkaar en er duiken steeds nieuwe verslaggevers op wat niet helpt voor het Filiaal-gevoel.
Tijdens de uitzending twee pakjes gemaakt en een brief geschreven waarin ik me afmeld voor een feestje wegens doodongelukkig in groepen.
Probleem ‘netwerkje’ uitgesteld tot morgen.
Vandaag staat deel twee van mijn interview met Jurgen van den Berg op Fanlog.
(ja, dat meldde ik al – ik weet het)
Dan wordt het wachten en hopen op commentjes.
Van de eigen Fanloggers reageren Brenda en Hansje.
Verder (dat is klasse!) Jos van Medialog – het meest te gekke log over de media.
Ook een onduidelijke typje dat het steeds over Jurgen z’n uiterlijk heeft en dat mogelijk een groupie is of anders misschien wel een vriendin.
Nog iemand die ‘toevallig op de site is beland’.
Dat is het.
En zoals een artiest op een podium kickt op applaus kickt een schrijfster op een weblog op commenters.
Die vandaag niet dóór komen.
Kut.
Ongeveer veertig mogelijke meeneemboeken heb ik gebladerd en op amazon gecheckt.
Wat ik zoek: twee makkelijke snel lezende boeken voor in het vliegtuig en ev een paar voor opsturen om in Yuma te lezen.
Dat laatste deed ik nooit maar het is niet handig om de eerste dag als ik ook al koffie, eieren en brood en cola en andere noodzakelijke dingen moet kopen óók nog eens de boekhandel in te moeten omdat ik anders niets te lezen heb.
Voor mij liggen nu
Keith Ablow – Murder suicide
Michael Connelly – Angels flight
Michael Connelly – The Narrows
James Grippando – The informant
Greg Iles – Blood Memory
Douglas Kennedy – The big picture
James Patterson – Lifeguard
James Patterson – The big bad wolf
James Patterson – When the wind blows
Philip Roth – The human stain
Robert W. Walker – Final edge
Een magneet die erg op deze lijkt (bijna gespiegeld, zonder de bloemetjes) waarvan onderaan een heel klein stukje is afgebroken.
Wat je ziet als je het wéét. Voor op het eigen magnetenbord dus erg leuk, maar voor de Winkel onverkoopbaar.
Wie wil ‘m hebben tegen verzendkosten (= postzegels, luchtkussenenvelopje en plastic doosje om ‘m voor breken te behoeden) van € 2,25.
Wie, kijkend naar buiten, denkt dat het lente is en dat op een bankje in de tuin in het zonnetje VN lezen zeer genoeglijk zal zijn: er staat een nare gure wind.
Althans als je in de buurt van postcode 1843 woont.
Toch was het verblijf in de kleumkou niet onaangenaam en zeker niet zinloos.
Want ik was maar 1 stap verwijderd van VN opzeggen (nadat er onlangs opeens 149 Euro van m’n rekening werd afgeschreven voor dit blad dat ik nooit lees).
Maar VN is leuk. Erg leuk.
En dan ben ik nog niet verder gekomen dan blz 25.
Goed voornemen: voortaan gewoon lézen.