Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Zaterdagochtend

Ik droom dat ik iemand opbel. Zijn vrouw neemt op, ze zal hem roepen.
Hij komt aan de telefoon en hárd dat-ie praat!
Het blijkt de wekkerradio te zijn (zodat deze droom die nog een kleine mogelijkheid van ´goed aflopen´ had dat nooit zal doen).

Ontbijt gemaakt, TT aan en de onderwerpen in het R1J vallen me niet mee.

Nora Romanesco in gesprek met een Carla (74) en ze eten hutspot en Nora zegt dat ze uit Brabant komt en ik denk: die heeft d´r accent zorgvuldig afgeleerd dan.

Marcel Oosten duikt op en belt direct Job Cohen en het ene leuke gesprek volgt op de andere boeiende reportage zodat ik tussendoor niets kan schrijven en pas om half negen (na knagers voeren) kan gaan schrijven.
Daar ben ik tot tien uur mee bezig. Dan onder de douche.

Nu is het half elf. Over anderhalf uur begint het volgende Radio 1 Journaal.
Tis dat Marcel Oosten hartstikke leuk was.
Ik ben een beetje moe.

Droom

Ik trek op met een man die ik bewonder.
Ik kleed me om en vind een strakke short en een strak wit t-shirt.
In de spiegel zie ik niet ik-nu maar ik 20 jaar geleden en dat ziet hij ook.

Volgende scène word ik belaagd door een verkrachter.
Er zijn erg veel mensen om me heen en ik roep: bel de politie!
Niemand doet iets. ´Hij´ is in een kamer ernaast, van deze ruimte afgescheiden door een gordijn.
Ik aarzel: zal ik naar hem toe vluchten. Maar ik wil hem niet storen.
Wel roep ik steeds om hulp en denk: hij moet me toch horen.

Ik word verkracht. De droom is pijnlijk duidelijk (ik hier even niet).
Erna kom ik hém tegen. Ik vertel. Hij zegt dat hij het heeft gehoord maar "ik heb toch wel een beetje geslapen".
Ik kan er niet bij. Hoe is het mogelijk.
Ik denk: ik moet hem veranderen, zodat hij béter wordt.
En dan: ik moet onder ogen zien dat dit is wat hij is.
Een lul.

Aftellen

Nog 82 dagen te gaan (en ik tél ze) en dan mag ik weer naar Amerika.

Ik ga waar ik de laatste jaren steeds ga.
Mijn hart klopt sneller bij de gedachte aan mijn kamers, mijn steden, mijn favoriete steden, mijn meest geliefde thrift stores, mijn yard sales die op niks uitlopen, lezen, lezen, lezen.
En tv kijken. Law & order marathons.
Chris Matthews, Anderson Cooper.
Nip/Tuck (alleen in Kingman – andere steden hebben FX niet).

Radiostations, cd´s mee.
Maar vooral fotograferen.
En vaak ben ik thuis nog het meest verbaasd over wat er op staat.
De keren dat ik in de bloedhitte stond te kieken: voor me, links, rechts, over mijn schouder.

Maar als ik het dan terug zie: allemachtig – wat hou ik van dat land!

Blij

"Wij zijn blij dat u naar ons luistert. Wij zijn blij met uw reacties."
Tijs van den Brink in de EO-Ochtenden.
Wat zijn ze toch altijd beleefd, die EO-jongens (de meisjes minder).

En het klinkt best leuk.
Beter dan "goedemiddag" oid.
Zoals ze bij het Radio 1 Journaal doen.
Wat een beetje obligaat is.

Niet dat ik denk dat Tijs van den Brink écht dolblij is dat ik na Gert Klück niet ben weggeschakeld naar 3FM.
Maar dat doet er niet toe.

(als ik niet oppas word ik een normen-en-waarden-meisje)

Dear Mr. President: Send Even MORE Troops (and you go, too!) …from Michael Moore

Dear Mr. President,

Thanks for your address to the nation. It’s good to know you still want to talk to us after how we behaved in November.

Listen, can I be frank? Sending in 20,000 more troops just ain’t gonna do the job. That will only bring the troop level back up to what it was last year. And we were losing the war last year! We’ve already had over a million troops serve some time in Iraq since 2003. Another few thousand is simply not enough to find those weapons of mass destruction! Er, I mean… bringing those responsible for 9/11 to justice! Um, scratch that. Try this — BRING DEMOCRACY TO THE MIDDLE EAST! YES!!!

You’ve got to show some courage, dude! You’ve got to win this one! C’mon, you got Saddam! You hung ‘im high! I loved watching the video of that — just like the old wild west! The bad guy wore black! The hangmen were as crazy as the hangee! Lynch mobs rule!!!

Look, I have to admit I feel very sorry for the predicament you’re in. As Ricky Bobby said, “If you’re not first, you’re last.” And you being humiliated in front of the whole world does NONE of us Americans any good.

Sir, listen to me. You have to send in MILLIONS of troops to Iraq, not thousands! The only way to lick this thing now is to flood Iraq with millions of us! I know that you’re out of combat-ready soldiers — so you have to look elsewhere! The only way you are going to beat a nation of 27 million — Iraq — is to send in at least 28 million! Here’s how it would work:

The first 27 million Americans go in and kill one Iraqi each. That will quickly take care of any insurgency. The other one million of us will stay and rebuild the country. Simple.

Now, I know you’re saying, where will I find 28 million Americans to go to Iraq? Here are some suggestions:

(lees hier verder)

Droom

Ik krijg een mail van een vrouw met wie ik wel eens mail.
En het contact gaat vaker uit van mij dan van haar.

Het is een woedende mail.
Dat ik haar niet meer moet mailen.
Dat haar inbox dicht slibt met mails van mij.
Die ze helemaal niet wil.
Dat ik daarmee onmiddellijk moet stoppen.

Ik schrik wakker.
En de droom is zo realistisch dat ik verwacht dat een mail met die tekst inderdaad in mijn inbox zit.
Dat is niet zo.
Maar eigenlijk was de boodschap via altijd erg laat en soms ook helemaal niet op me reageren ook al tot me doorgedrongen.

Klik

Ik had het over mot en mensen die mij mailen en die ik niet lees en iemand die ik weer mail in de illusie dat hij mij dus wél leest en overtuigd raakt dat ik toch geen trut ben.
Smurf comment dat dat zinloos is want tuurlijk klikt hij dat direct weg.

En ik had het zelf kunnen (moeten) bedenken want als ik mensen wegklik van wie ik hun mail niet wil lezen waarom zou een ander dat bij mij dan *niet* doen maar zich openstellen voor mijn steeds briljantere ´laten we het goedmaken´-teksten.

Direct erna krijg ik twee mailtjes van iemand die ik *niet* wil lezen dus wegklik.
En als het kwartje nog niet was gevallen dropt het nu met een reuze smak.

Honden

Als die honden komen moet jij maar niet luisteren – die doe ik wel, mailt Brenda me wanneer we tussen de middag samen Radio 1 Journaal doen.
Gelukkig komen ze niet.

Vanavond zit ik alleen. En ja hoor: direct na vier uur – de honden.
Ik wil niet maar vind dat ik moet en maak aantekeningen en o shit, daar is die huilbui die ik steeds wegdrukte achter van alles en nog wat.
Mail opgehaald.
Hansje. Red je het wel anders moet ik de kapper afzeggen.
Ja, wat mail je dan terug?
"Ik red het, ga maar."

Sindsdien zit ik wezenloos te luisteren naar politiek en energie en cultuur.
Over een minuut begint uur twee.
Diep ademhalen, goed slikken.
Nieuw uur, nieuwe kansen.

Maxine aanbieding

1sassy.JPG06-2199c.JPG 

 

 

 

 

 

 

Zwalkend tussen tranen en schouders eronder (=kop in de zandhoop) ben ik aan het in de Winkel invoeren geslagen.

Een bedeltje van Maxine met een glas wijn in d´r hand en een tekst.
Deze bv: Full-bodied and Sassy staat er op het plaatje dat mooi helder goudkleurig is maar zo kreeg ik het niet gefotografeerd of gescand. Maxine alleen-het-plaatje is wel echt kwa kleuren.
Ik dénk dat de bedoeling is dat je het om een flessenhals hangt, maar dat hoeft natuurlijk niet. En die flessenhals moet dan ook wel heel slank zijn.

Log aanbieding *incl* verzendkosten € 3,95.
Graag of graag.

´Hebbes´ in de commentjes.
Aanbod geldt tot ik morgen Rob Trip aanzet.

Verdringen

Wanneer de keuze is tussen ervaren en instorten of verdringen ga ik voor het laatste.
Bij verloren liefdes, bij gemiste kansen, bij een dood dier.
Als het even kan schakel ik over op manisch.
Doen doen doen.
Bij voorkeur zinloze dingen.
Met hard 3FM aan (even geen gepraat aan m´n kop).

Om elf uur Jurgen van den Berg met het nieuws (die weer helemaal gewoon klinkt, kwa stem – verder zou ik er mijn hand niet voor in het vuur durven steken).
Vertelt-ie over verwaarloosde honden, dode honden, nog amper levende honden die de dode opeten omdat ze verder geen eten krijgen.
Dat helpt niet ter afleiding.

Dus Jeroen Tjepkema gemaild waarom hij toch een das aan heeft en Rik van de Westelaken niet.
Binnen tien minuten antwoord.
Maar het is geheim dus ik kan het niet doorvertellen.

Dood

Er zijn wel eens dieren geweest waarmee ik niet direct naar de dierenarts ben gehold zodra ze wat bleek zagen.
Met Ignaz wel.

Donderdag at hij niet, vrijdagochtend zat ik bij de dierenarts.
Zaterdagochtend weer. Toen leefde hij op.
Ik gaf hem elke dag zijn druppels.

Gisteren ging het weer minder.
Maar een blad andijvie at hij wel.
Zijn keutels waren goed. Hij plaste.
Het liefst zat hij in zijn hok maar wie niet met die wind.

Vanochtend: dood.
Ik zit het Radio 1 Journaal uit.
Ik bel E. af die om tien uur zou komen helpen met het geven van de druppels.
Ik stort in.