Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Gezocht: SUV-je

Kom, denk ik (geen zin in lezen).
Laat ik de auto die ik in april wil besturen eens uitzoeken.
En meestal huur ik bij Target travel = Alamo.
Maar mijn aardige contact daar is weg zodat ik om me heen kijk.

Ik zoek een simpele SUV.
Target heeft daarvoor nog niet de tarieven maar als ik ´m in maart zou huren zou dat 1822 Euro kosten = te duur.
Een paar dagen geleden keek ik bij Avis en dat zag er toen beter uit maar daar kan ik nu opeens de juiste modellen niet meer vinden.

Bij google levert ´autohuur Phoenix´ onduidelijke bedrijven als EasyTerra en Autoverhuursite en CarRental op en dat is veel goedkoper maar daar moet je dus eerst dokken en wellicht onthullen ze je dan aan het eind bij welke maatschappij je in ut echt hebt gehuurd.
Dat lijkt me niks.

Lezen

Ik wil weer lezen.
De krant, VN (die meestal alleen uit het bandje komt om aan het oud papier te worden toegevoegd), boeken. Voor m´n plezier. Niet als verplichting.
Zoals ik het doe op reis.
Ik vraag me af hoe anderen het doen. Waar die hun lees-momenten vinden.
Of ze vanzelf komen. Of ze ze plannen.

Vanzélf komen ze bij mij in elk geval niet.
Inplannen dus.
Het enige nog vrije moment (dat ik nu besteed aan mailen, surfen, loggen, aanklooien) is ´s avonds tussen half negen en half tien.

Dan zou ik dus moeten gaan zitten met een boek in de hand. Of VN.
Om daardoor te worden meegesleept.

Als ik het zo opschrijf denk ik: dat wordt niks.

Opgeven

Ik geef het op.
Ik kán het niet, het zelf doen van de electronische aangifte.

Het is de schuld van de belastingdienst die het bést leuker kan maken en zéker makkelijker.
Want wat is er het nut van om alle vaste termen te vervangen door onbegrijpelijke andere behalve zelfstandig ondernemertje dat zelf wil invullen pesten.
Om ons in de hebberige klauwen van geldbeluste belastingmannen (v/m) te drijven.
Maar dat moet dus maar.

Zodat ik woensdag (of donderdag) de man (m) ga bellen van wie R. denkt dat-ie wel geschikt is maar van wie we niet weten of hij dit soort aangiftes doet.

Kerst

Om tien uur naar bed, om twee uur wakker, om vijf uur pas weer in slaap.

Droom: dat mijn katten achterin de tuin hoog in een boom in gevecht zijn met andere katten.
Dat ik vanmiddag alleen moet Fanloggen (dat is waar) en dat de presentator een invaller zal zijn en wie weet een onbekende en ik moet opletten dat ik zijn naam niet mis.
Het is zover, de transistor beneden staat aan en gaat dan magisch uit terwijl die verdomde DVD-speler weer eens spontaan aanslaat. Ik mis de aankondiging.

Ik word weer wakker en ga liggen denken over wie de ochtend zal presenteren.
Niet Rob Trip, die heeft vakantie. Niet Marcel Oosten, niet Menno Reemeijer. Niet Bert van Slooten (family man).
Max van Weezel vertikt het vast, invallen voor de ochtend. Jeroen Overbeek idem, das een ster.
Ineke Moerman heeft ook vakantie. Astrid Kersseboom al lang niet meer gehoord.

Tis Lucella Carasso. En ze is of verkouden of ze heeft gisteravond behoorlijk doorgehaald.

[update: verkouden en haar stem kwijt]

Cher

Ik zap en zap en zie het begin van DWDD wat ook weer een herhaling is wanneer de DVD-speler zichzelf spontaan inschakelt.
Dat doe-ie vaker en meestal zet ik ´m dan woest uit maar nu denk ik – nou vooruit.
De Farewell Tour van Cher gaat erin en mooi, mooi en leuk, leuk.
Wat een helemaal te gek wijf is die Cher toch.
En dan bevangt me: ze zal toch niet Republikein zijn?
Even gegoogled en al snel naar Wikipedia geleid.
Nee dus. Cher is een Democrat en altijd geweest.

Wat me doet denken aan een R1J-er van wie ik laatst ook een portretje aan Wikipedia toevoegde, dat kort meldde waarna hij reageerde: dank je, maar waarom sta jij er niet op.
Die jongen sluit ik in mijn hart.

Niet-blij

Hansje, die ik overigens hoog heb, schrijft op haar log: "Ik snap het wel – een beetje… Van mensen die het moeilijk vinden om kerst alléén te vieren." Waarna ze uitpakt over in háár eentje vol voorpret lekkere hapjes eten met kaarsjes en d´r katten.
En verzwijgt dat ze kerst wel degelijk met anderen viert nl morgen met haar familie.

Dat mag.
Maar wat ik bij haar (en ook elders) lees is een ´wees positief en blij-blij-blij´.

Nou, lieve lezers, ik snap het verdomd goed.
Dat mensen kerst en oud-en-nieuw alléén ´vieren´ kut vinden.
Mn door al die zonnige "ik ben wél gelukkig typjes" die ons omringen.
Nou *fijn* dan, denk ik voor de positivo´s. Maar waarom het impliciete afzetten tegen wie niet blij-blij-blij in het leven staat.

Mbt mezelf: het gaat best ok deze kut-kerst.
Ik sla me er, vind ik zelf, kranig doorheen.
(behalve die aangifte dan maar dat is toch van een andere orde)

Ik – wil – clips!

Eerst had je drie zenders met muziek-videoclips.

Nu heb je drie zenders met onduidelijke programma’s voor jongeren.

Waarom??

En kan ik ze terug krijgen, de clips? Please??

Ontluikende liefde

Dinsdag kwam Potter hier en zijn a.s. geliefde Tjibbe sloeg hem in elkaar.
Waarna Potter introk bij de caven.
En soms kwam Tjib naar hem kijken en stampte Potter: onraad!!

Gisteren.
Ik zet zoals altijd twee etensbakjes neer, een stukje uit elkaar.
De eerste dagen at Potter pas na alle anderen.
Toen: uit het bakje ver van Tjib.
Nu: uit hetzelfde bakje, mooie hoofdjes op 10 cm afstand.

Vandaag.
Potter bekijkt het konijnenhok. Van buiten, van binnen.
Hij trekt sprintjes langs Tjibbe incl. kontje-omhoog.
Hij hopst naar Tjibbe, ze ruiken elkaars neusje, ze gaan uit elkaar, ze blijven in elkaars buurt, Potter inspecteert nógmaals de (bijna) echtelijke woning.

En dan is het vijf uur en te donker om nog vanuit het slaapkamerraam met de verrekijker naar ze te loeren.
Ik neurie zachtjes "All I want for Christmas, is you…"

Aangifte IB 2005, deel …. (terugkeerreserve)

Als u een naamloze of besloten vennootschap wilt omzetten in een eenmanszaak, maatschap of firma, dan bestaat er een regeling om dit te doen zonder fiscale gevolgen.

De bestaande belastingclaims van de vennootschap worden met deze regeling doorgeschoven naar de nieuwe onderneming. Een eventueel verschil tussen de claims wordt verrekend op het moment dat (een gedeelte van) de nieuwe onderneming wordt gestaakt.

Vul hier het bedrag in van de berekende terugkeerreserve.

Die vraag snap ik niet, dus vul ik een nul in waarna ik beland in een scherm met de vraag
Investeringen De Winkel van Jeanne en dan een open vak waarin ik kennelijk iets moet schrijven dat niet een cijfer is.
Ook die vraag snap ik niet. 4_2_3.gif

Aangifte IB 2005, deel …

Inkoopkosten, uitbesteed werk en dergelijke:

Onder deze kosten vallen onder andere:
– de inkoopprijs van de verkopen;
– de kosten van grond- en hulpstoffen;
– de kosten van uitbesteed werk en andere externe kosten, zoals bijvoorbeeld winstaandelen die kunnen worden beschouwd als tegenprestaties voor een licentie of een octrooi.

O got 🙁

Dat laatste, dat heb ik niet.
Maar bedoelen ze nou met het eerste: wat ik betaalde voor de boekenleggers en de magneetjes en de boeken enzo?
En de ´grond- en hulpstoffen´- wat zijn dát in vredesnaam?

(waar ben ik aan begonnen)

Aangifte IB 2005, deel ..

Vandaag op het menu: de Winst-en-Verliesrekening van De Winkel van Jeanne.
En begrijp ik het nou goed dat ik niet meer van alles tot op het briefpapier en de postzegels hoef uit te splitsen?
Of moet ik dat wél doen en dan achter de hand houden voor het geval van controle?

Als positief punt: ik heb de aangifte Omzetbelasting 2005 terug gevonden.
(dankzij hersenflits na drie dagen vruchteloos zoeken en me al bijna neergelegd bij "dat moet dus nog een keer" – de omzet dus)

Discussie

Wie ´Het zijn net mensen´ van Joris Luyendijk leest denkt dat de correspondent in het buitenland er niets van bakt en dat we continu worden belazerd.

Voor Fanlog schreef Koert Lindijer (sinds 1983 correspondent in Nairobi voor NRC Handelsblad en Radio 1) een zeer kritische beschouwing over het boek van Luyendijk.
Ook zwengelt hij een fundamentele discussie aan over wat het correspondentschap in het buitenland zou móeten zijn.

Lees het hier en discussieer ev mee.

Fucken

Vanochtend Radio 1 Journaal.
Honderdvijftigduizend(?) mensen en ik luisteren naar Marcel Oosten.
Het begint suf en het wordt leuker en dan leuk.

Dan belt Marcel Oosten naar Giel Beelen: hoe het gaat.
En Giel, die zijn eigen luisteraars kort daarvoor heeft vertelt dat-ie Marcel gaat ´fucken´, gaat zeuren en klagen en doen of-ie er helemaal doorheen zit.
Waar Marcel Oosten serieus op ingaat tot Giel hem uit de droom helpt en vraagt wat hij voor "dit kansloze gesprek" wil lappen.

Vijftig Euro zegt mijn favoriete Radio 1 Journaal-presentator die meteen een plaat aanvraagt waarvan Giel Beelen belooft dat hij die binnen een half uur gaat draaien en anderhalf uur later is dat nog niet gebeurd.