Jeanne's Weblog

Nog steeds verliefd en daarom sprakeloos.

Ze heet misschioen wel Monica of anders wel Louise. Haar zuster is rood-bruin en mag er ook wel wezen. 

Wat zij er zelf van vindt? Niks, denk ik. En haar broer is een Woeste Stier.

 

Het kweken van grote pompoenen is een uiterst competitieve sport. Hierboven zie je bescheiden exemplaren voor de handel (eerlijk zijn, dus doe het geld in het blikje). De echte prachtexemplaren liggen te pronken in vensterbanken en op siertafels. De winnaars staan, net als karpervissers, met hun trots in de armen, in de krant. 

 

Vanmorgen zag ik haar; is ze niet mooi? Zij woonr aan de Menningweerdijk. 

 

Nu heb ik de handleiding goed gelezen, daarom is de foto nu op de juiste grootte.

Nee, nee, geen zand; de polder is van klei.

Bij Obdam maakt waterstaat de Waterberging Bensbroek. Voor als het harder regent dan het gemaal aankan, denk ik. Is dit nu heroische strijd met/tegem het water of leuk spelen met schepjes en emmertjes?

Het was een nare beslissing over leven en dood, hoe verstandig ook. Gelukkig had ik tevoren uitgebreid met J. kunnen overleggen. Konijnen zijn niet sentimenteel, dus Thelm krijgt een nieuwe vriendin, want in je eentje met elf cavia; s is ook maar alleen.

De katten zijn automatisch in de R-stand overgegaan: ze doen of ze nog nooit van rosbief-tussen-de-middag hebben gehoord, zijn van ligplaatsen veranderd en vinden mij eigenlijk niets, maar er valt mee te leven.

De kippen zijn in de rui en dan is eieren leggen zelfs voor Hillary wat teveel gevraagd. En de cavia’s? Die hollen, springen en donderjagen zonder ophouden. En fluiten naar mij als gediplomeerde bouwvakkers.

De egels, tenslotte, worden ronder en dikker en zijn dus goed voorbereid op een verkwikkende winterslaap.

 En ik geniet van ’t mooie weer – Jeanne bevindt zich in Kingman AZ en voelt zich daar opperbest. 

Vlucht DL 39 is als scheduled vertrokken en in Atlanta aangekomen. Vandaar vliegt Delta Airlines naar Phoenix, AZ. Dat is vooralsnog het nieuws uit Amerika.

Inmiddels vond het, naar te verwachten, droevige gesprek met de (aardige) dierenarts plaats. De kans op genezing van de ontsteking is zeer klein. En als dat al zou lukken, dan raakt een van de luchtweg geblokkeerd, dus een permanent gebrek aan adem. En daarmee kun je geen levenslustig konijn zijn. Levenslust, vaak wat ongeremd, was kenmerkend voor Daphne, die daarom de bijnaam ramkonijn had. Hollen, graven en springen waren de lust in haar leven.

Liefst geen rouwbeklag.

Op de site van Schiphol:

Drank, parfum, tandpasta en andere vloeistoffen weer voor iedereen te koop in het See Buy Fly Shopping Centre.
<...>
Passagiers met een aansluitende vlucht in Verenigde staten is de service ‘gate delivery’ NIET beschikbaar. Voor deze passagiers is het niet toegestaan om vloeistoffen mee te nemen aan boord van het vliegtuig.

Omdat ik dit niet begrijp bel ik voor 35 cent per minuut Schiphol. Na tien minuten een meisje aan de lijn dat afraffelt dat ik niets van huis mag meenemen. Weet ik. Maar ik snap het tweede stukje niet.
Zij ook niet. Ze zal het vragen.
Nog steeds geen idee: ik moet Delta Airlines maar bellen.
Daar blijkt dat je op binnenlandse vluchten in Amerika ook geen tandpasta enzo mag meenemen. Dat in Atlanta aanschaffen is dus zinloos.

Nog 1 vraag aan meisje-Schiphol: als ik van huis water meeneem ("mag niet", "weet ik") op welk moment moet ik dat dan weg doen? Direct bij de douane.
En dan mag ik direct daarná wel een fles kopen? Ja. Maar die moet dan weer wég bij de gate.
Strak (economisch) plan.

Ik ben bijna weg.
En ik ben nerveus en ogotogot.
En tegelijk kan ik het me niet voorstellen.

Vanavond vijf over acht de eerste egels.
(R? Lees je dit?)

Iemand mailt: ga je ze niet missen?
Nou en of.

Net als het de achtertuin in lopen en paardebloem en dovenetel en weegbree en nog zo wat blaadjes plukken voor mijn caafjes en genieten van hun opgetogen vreugde.

En mijn katten.

Maar voor de rust in mijn hoofd en mijn ziel moet ik soms weg.
Nog twee nachtjes (hopelijk) slapen.

Rob Trip heeft een bril – zo’n moderne zonder randen.

Vast mee gewacht tot het nieuwe seizoen in de hoop dat het ons niet zo zou opvallen, zoals ik als juf ook eens tot na de zomervakantie wachtte met nooit-meer-make-up.

De schat.

Martina Navratilova grabbed the 178th in the last match of her career last night at the United States Open. She teamed with Bob Bryan to defeat Kveta Peschke and Martin Damm, 6-2, 6-3, in the mixed-doubles final.

The crowd in a half-empty Arthur Ashe Stadium gave Navratilova a standing ovation on match point, watching when Bryan served an ace. Navratilova, who turns 50 next month, retires with 345 singles and doubles titles, including her 10th and final mixed-doubles title last night. Last night´s triumph was her 59th grand slam victory.

(Bron)

Terug bij af dus.

Hoewel – ik weet nu wel hoe het komt.

Gisteren voor het eerst weer mijn ‘gewone’ Calendula oogcrème van de natuurwinkel gebruikt. En daar ben ik kennelijk opeens allergisch voor geworden.