Ik schrik van mezelf in de spiegel.
En andere mensen, merk ik, schrikken ook.
Over mezelf en andere dieren
Ik schrik van mezelf in de spiegel.
En andere mensen, merk ik, schrikken ook.
Wie regelmatig de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal beluistert heeft vast een mening over de daarin gedraaide muziek.
Op het Fanlog staat een leuke column over de betekenis van het ‘eerste nummer‘.
Ik werk sinds twee dagen als bureauredacteur bij het Radio 1 Journaal.
Leuk. Lekker vanachter (letterlijk) een bureau stukjes tikken en loeren naar de Sterren.
Dan komt iemand naar me toe: ik moet presenteren. Wat? Ik??
Ja – ik. Hup, dat hok in en ik zeg "regel iets makkelijks over beestjes en alsjeblieft geen buitenland, want dat kán ik niet".
En er komt een gesprek met een mevrouw over ananas en dan Brekend Nieuws over het Midden-Oosten zodat ik een gesprek moet voeren met twee correspondenten tegelijk en het gaat fan-tas-tisch.
Helaas maakt Eebje me nu wakker zodat ik de loftuitingen niet meer mee krijg.
(Rare droom voor iemand die zo verlegen=sociaal gestoord is dat ze telefoneren met vreemden al doodeng vindt, niet moet dénken aan het praten voor een groep en zich bij voorkeur verstopt achter haar toetsenbord)
BAGDAD – Een aanslag met een autobom heeft zondag in een overwegend sjiitische wijk van Bagdad zeker 26 mensen het leven gekost.
Volgens de politie van de Iraakse hoofdstad raakten meer dan vijftig personen gewond door de klap in het oosten van de stad.
(Bron)
Een logaanbieding maar geen fut iets nieuws te bedenken en dozen vol onduidelijke boeken tegen verzendkosten willen jullie niet.
Een magneetje dan maar. Het staat al in de Winkel en wel hier.
Winkelprijs zou incl. verzendkosten € 6,25 zijn.
Ik bied er eentje voor € 4,25 aan.
*Incl.* hoogwaardig luchtkussenenvelopje en postzegel.
Ik heb goed geslapen zie ik wanneer ik me afdroog voor de spiegel.
Muggenbulten, overal.
Ook in mijn gezicht. Acht.
Nu is mijn gezicht toch al niet in goeie doen sinds de builbuien van eerder deze week.
Onder mn mijn linkeroog is de huid uitgesleten. Hij is ontveld, rauw.
Zodat hij prikt als ik zweet (nóg meer huilen is ook af te raden).
En hij is rood.
Er zijn dagen dat het maar goed is dat ik geen plotse ontmoeting heb met de man van mijn wildste fantasieën.
"Is het lastig om al die doden te herbergen?"
Nee, hoor, Mieke – die hebben allemaal een leuke hotelkamer met uitzicht op zee gekregen.
Zucht.
Voor het Fanlog bedacht ik als artikel ´wat heeft de R1J-er die lang voor ´n/d´r werk in de auto zit in de cd-speler’.
Lukrake mailing aan onze idolen.
En sommige reageren niet (wat we ze nadragen) en anderen reageren met twee woorden (die onthouden we).
En wie wel reageert is best openhartig.
Zodat ik nu als ik de techniek beheerste een quizje in mekaar zou kunnen flansen van "met welke vrouw of man uit het Radio 1 Journaal zou jij kwa muziek hartstikke gezellig naar Marseille kunnen tuffen".
Tinie wou niet op de foto en rende meteen weg – een wazige foto dus.
Maar als je goed kijkt kun je ze zien: de vier teentjes aan de achterpoot.
Sinds het leven tegenzit (deze week dus) kijk ik Dr. Phil.
Niet élke Dr. Phil maar die om drie uur op RTL 4.
Over vrouwen die niet willen pijpen (en hun echtgenoot die ze geld geeft als ze het tóch doen). En nu over vervelende kinderen die verwend worden door hun vervelende Barbie-pop-moeder.
Allemaal ok en in elk geval zeer afleidend.
Maar wat is er gebeurd met de reclame voor de wasmiddelen en de leningen en de anti-rimpel-crème? Waarom worden ontiegelijk lange pauzes gevuld door een babe die ons wil "verwennen" (haar woordkeus) als ik een spreekwoord raad?
Foto: Maroesja Perizonius