Log aanbieding katmagneet
Ik heb het hartstikke druk. Met – hoe-is-ut-mogelijk – véél en ook nog best substantiële bestellingen die bovendien snel betaald worden en dit nav de Nieuwsbrief die gewoonlijk vrijwel niks oplevert.
En tóch een aanbieding (ik ben te goed voor deze wereld…)
Een beeldschoon magneetje van een extreem vals kijkende woestmooie kat. En al die streepjes zijn fraaie ribbeltjes in een gewaagd perspectief.
Logprijs incl. verzendkosten € 3,00 en dan heb je ook meteen het enige exemplaar in Nederland.
‘Hebbes’ in de commentjes en binnen een week betalen.
Jarig
39.
Nachtmerrie (kaart van R.)
Grijpgrage plant die mijn tuin aan het veroveren is
Koffie
Ik hoor op de radio een onderzoek over dat koffie slecht is voor het korte termijngeheugen.
Nu had ik daar nooit over nagedacht maar ik meende dat koffie een op-pep-effect had.
En ik vraag me af of het allebei kan.
Dat het je helpt wakker en betrekkelijk fit te blijven terwijl je tegelijk vergeet wat er een half uur geleden aan informatie tot je is doorgedrongen.
En of het alternatief is dat je die info wél onthoudt terwijl je te duf bent om er iets mee te doen.
Boven Toronto
Praten
Ik ben niet zo´n babbelaar.
Gewoon praktisch niet. Ik spreek niet zoveel mensen.
De vrouw van het postkantoor ("hoi" als ik mijn pakketjes neerleg) en de caissière bij de Plus: "wat is het wel/niet druk vandaag".Verder bel ik met R. maar daarmee heb je het wel gehad.
R. was drie weken op vakantie.
Zodat ik sprak met de vrouw van het postkantoor en de caissière.
En vijf maal zei ik mijn naam tegen een telefonische hijger (zielig type) en 1x werd ik driftig tegen een trut die me de hotelbon wou verkopen en nog een keer tegen iemand die ik niet liet uitpraten om haar verkooppraatje te houden.
Vanavond eten met R. in de Grote Stad (daarna hij naar de opera en ik niet omdat die me na de recensie erg tegenstond). Twee uur gekletst.
Nu m´n stem kwijt.
Jungle (of: zoekplaatje naar Guus z’n stoel)
Eitjes
Sinds ik terug kwam uit Amerika legden Hillary & co vlijtig eitjes. Zeker 1, soms wel 2 per dag.
Een week geleden gebeurt er iets naars.
´s Avonds zie ik drie eitjes in hun leghok en om ze te stimuleren tot er nog meer bij leggen laat ik ze liggen tot de dag erna.
Die dag: wég zijn de eitjes.
Er moet een egel zijn langs geweest.
Of een rat.
Sindsdien kijken de dames wel uit.
Waarom een ei leggen als het toch bijna letterlijk onder je billen wordt weggeroofd?
De legkastjes blijven leeg.
De enige die nog wel *wil* is Hillary.
En dat moet dan in de schuur. Zgn. verstopt.
Er is alleen een nadeel. De schuurdeur moet dan nl. open staan zodat ze erin en eruit kan.
Dat ze gedrieën naar hartelust de boel onder schijten neem ik voor lief.
Maar soms moet ik echt even weg en dan sluit ik af.
Ik ben benieuwd wanneer dat voor Hillary nét een keer teveel wordt en ook zij ermee kapt.
O – wat is het warm…
Zondag
Zondag is voor uitslapen. Als enige dag in de week.
En meestal ben ik dan om zeven uur toch wel óp, maar het hóeft dus niet.
Vandaag moet ik een stapel bidprentjes in de Winkel zetten omdat dat gisteren niet kon omdat de site eruit lag. Zes uur op dus maar en direct aan het werk.
Om twaalf uur de Kadotips erop gezet en de Nieuwsbrief verzonden.
Sindsdien 1 prentje van de paus verkocht en twee magneetjes en een sticker.
Doelgroep
Triodos is een goeie bank.
(denk ik – mijn geld zit elders)
Maar idealen vind ik mooi.
Waar ik alleen niet tegen kan zijn de radiospotjes van Hanneke Groenteman die voor "mijn kleinkinderen" daar spaart. Ze doet maar, denk ik dan. En: kennelijk ben ik de doelgroep niet.
Maar dan dat irri wat bekakte kindstemmetje: "omaaa…" waarna de kleine wil weten of van zijn (ik meen dat het een jongetje is) spaargeld biologische kippen worden gehouden of windmolens of dat er wellicht mensen van worden geholpen.
Moet wel een hoop spaargeld zijn als dat er allemaal van kan.
En dan sluit Groenteman ook nog eens af met dat een betere toekomst begint bij "onze kinderen".
Ik concludeer: ik ben dus écht de doelgroep niet.
Want volgens mij begint de toekomst niet dán pas maar hier en nu bij onszelf.
Kwa verantwoordelijkheid nemen voor het verbeteren van de wereld.
En da´s moeilijker dan je geld bij een bank zetten.
Kijk trouwens even hier – als je echt iets wil bijdragen.
Yard sales in Kingman, AZ
 Â
Ode aan Menno Reemeijer
Ik heb een zwak voor een paar Radio 1 Journaal-mensen en 1 ervan is Menno Reemeijer.
Vrijdagochtend presenteert hij de uitzending. Nooit gehoord? Luisteren dan!
Door de week maakt hij reportages – altijd mooi.
Gisteren luisterde ik voor het eerst naar Langs de Lijn op vrijdag wat hij ook presenteert.
En niet alleen dacht ik: hoe krijgt die man dat voor mekaar, zoveel uren op 1 dag zo alert zijn.
Maar ook: wat doet hij dat lékker.
Swing -swing kwam uit de radio. Lekker relaxt.
Na overleg met Hansje besloten op het Fanlog een officiële ´Ode aan´- rubriek toe te voegen. En als je nóg meer superlatieven over Menno Reemeijer wil lezen moet je dus hier zijn.
Ik besta niet
Vanochtend acht uur en er is geen Weblog en er is ook geen Winkel.
Het Fanlog is er wel en daar ben ik op dat moment mee bezig maar er daar echt lekker tegenaan gaan wil niet erg.
Mail naar deHeeg waar de Winkel zit – er blijkt een router kapot te zijn.
Aha (??).
Mail naar Sohosted waar het log zit – niks (maar dat prijskaartje is ook anders).
Ik ben er dus weer.
Nu mezelf samenvatten om te bedenken wat ik allemaal vandaag had bedacht als iets dat ik absoluut wou vermelden.
Supermodel
Radio
Het is vrijdagmiddag dus is het Sjors Fröhlich in 1 op de Middag.
Zoals het op woensdag ´s ochtends Bert van Slooten (of Felix Meurders) is in de Ochtenden en dan ´s middags Marjolijn Uitzinger.
Leuk.
Maar opeens denk ik: hoe lang nog? Want je hoort er wel niets meer over, maar dat betekent natuurlijk niet dat het niet doorgaat, die nieuwe zenderindeling waarbij al mijn vertrouwde programma´s op het Radio 1 Journaal na verdwijnen.
En het klinkt wat dramatisch maar: onrust bevangt mij.
Yard sales in Kingman, AZ
Â
Jarig
Vandaag bestaat mijn Winkel vijf jaar.
En nee, dat staat niet met een grote 5 op de kalender – mijn webmistress wees me er gisteren op want die had het wél genoteerd.
Vijf jaar. Tjonge.
Moeten we iets doen, vraagt ze – mijn webmistress dus.
En we brainen over kortingen en kadootjes maar tegen alles is wel iets in te brengen.
Vandaag denk ik: het omdraaien kan natuurlijk ook.
Dat mensen iets liefs doen voor *mij*.
Een substantiële bestelling plaatsen bijvoorbeeld.