Uit een reeks geplastificeerde prentjes met heiligen en Jezus en Maria enzo: de paus. De nieuwe – niet de bijna heilig verklaarde oude.
Logprijs incl. verzendkosten € 2,75. Je mag er ook gewoon iets van vinden.
Over mezelf en andere dieren
Uit een reeks geplastificeerde prentjes met heiligen en Jezus en Maria enzo: de paus. De nieuwe – niet de bijna heilig verklaarde oude.
Logprijs incl. verzendkosten € 2,75. Je mag er ook gewoon iets van vinden.
Ook vandaag probeer ik voetbal leuk te vinden.
Ach ´leuk´- laten we zeggen ´interessant´.
Dus schrijf ik voor het Fanlog iets over de wedstrijden (mijn hartje klopt niet sneller).
Ik beluister een repo uit Duitsland over Ivoorkust en een project om arme landen aan meer voetbalvelden te helpen en tis Marcel Oosten maar zelfs dat helpt niet.
Dan een repo van Menno Reemeijer over homo´s die naar voetbal kijken ("volgt u het spelletje of de mannen?") en hij vraagt nog nét niet naar lekkere kontjes maar dit is leuk.
Vanavond speelt Trinidad & Tobago. Misschien dat er dan nog iets moois tussen mij en de bal die rond is gebeurt.
Ik moet een tekst voor de Nieuwsbrief bedenken.
Mijn webmistress wil die vandaag hebben en ik maak ´m in Eudora.
Niet dat het lukt – de eerste zin herschrijf ik vijf, zes keer en nog ben ik niet tevreden en ik druk op een knop en pfieuw doet de computer en slaat af.
Hartkloppingen!
Opnieuw aan gezet. Niks.
Nog eens. Weer niks.
Paniek!
Ogotogotogotogot.
Nóg een keer dus.
En ja – hij doet het.
(maar hoe lang? Ik wantrouw ´m nu ernstig)
Gebackupt naar de laptop. Vastgesteld dat maar een fractie van wat ik nodig heb gekopieerd wordt maar ik snap Werkmap niet en kan dus niet toevoegen.
Bedacht dat ik nog helemaal *nooit* op de laptop heb gewerkt en geen idee heb of dat wel lukt als de nood aan de vrouw komt. Maar stel dat ik het nu probeer en het blijkt inderdaad niet te lukken. Ik wil het niet weten.
Bang nu om de PC uit te zetten. En nóg banger dat hij dat zelf weer doet.
Ik probeer het echt: het WK voetbal ´een beetje leuk vinden´.
Marcel Oosten voor het Fanlog interviewen hielp. Zelfs ´n voxpop-repo´s vind ik wel lollig.
En over het sparen van voetbalplaatjes schreef ik vanochtend ook al serieus.
(en gisteren over waarom Van der Sar kramp kreeg)
Toch tjoen ik uit zodra het over het spelletje zelf gaat en op tv vond ik alleen Trinidad & Tobago leuk om naar te kijken (en daarna keek ik ook niet meer).
Maar omdat het zich laat aanzien dat het nog even gaat duren als gebaar van goede wil als logaanbieding een decoratieve ansicht-, foto- of parkeerbonhouder met voetbal en klein blauw knijpertje. Hij staat ook in de Winkel (zie daar voor meer info).
Als aanbieding *incl. verzendkosten*Â € 1,25. Tel uit je winst en zet ´hebbes´ in de commentjes.
Ik geef er vijf (vrijwel) weg.
Meestal probeer ik de knagers te voeren nadat de kauwtjes naar bed zijn.
Omdat die zich anders meteen op de maaltijd van de knagers storten.
Vandaag – ik ben zo moe.
Dus maak ik om negen uur al twee bordjes klaar en ga eerst vijf minuten naast Flo en Brat staan maar wat een mini-hapjes-nemers zijn dat. En het gezonde harde voer laten ze sowieso liggen.
Naar de achtertuin.
Waar tussen de volwassen kauwtjes een jong zit. Ik deel brood uit. Het jong klampt hier en daar iemand aan maar geen enkele volwassen kauw geeft een blijk van herkenning. Oh shit. Op dit soort momenten wil ik altijd zo´n vogel in huis en in bed nemen maar ´praktische bezwaren´ enzo.
Na een kwartier vliegt hij weg. En dan valt mijn oog op een jonge merel die naast de heg ritmisch "voer mij, voer mij" zit te roepen. En ik snap het niet want merels zijn hartstikke goede ouders en allebei dood dat kán toch haast niet?
Krijs, krijs doet-ie. En ik denk: gelukkig liggen Sammie en Guus voor pampus door de hitte.
Maar ook: wat als ze niet komen. Bedenkt hij dan zelf hoe eten werkt.
En ik wou dat ik verdomme niet het leed van elk vogeltje op mijn schouders droeg.
Radiospot.
"Dag heren – ik ben Vera nog wat, seksuoloog." (zwoele stem en ik zie niet een dokter voor me maar een sekspoes in weinig verhullende lingerie achter een rood belicht raam)
"Praten over seks is goed voor je seksleven." (is dat zo? volgens mij vooral als je verliefd bent – daarna is het vooral moeizaam)
"En als je niet meteen wil praten (hoe *is* het mogelijk als deze sekspoes je uitnodigt) doe dan een enquête op een site."
En om niet flauw te zijn dacht ik: laat ik die enquête zelf even invullen. Maar dat kan dus alleen als je eerst een email-adres geeft en mogelijk kun je dat faken maar dat onderzoeken heb ik geen zin in.
Mocht iemand anders ´m wel hebben ingevuld en hier ervaringen kwijt willen – voel je vrij.
En verzin een leuke naam. Vera bv.
In het pakket zat o.a. dit doosje met vijf bloem-magneetjes (het vijfde zit onder het ´magnets´).
Doosje even opengemaakt om vast te stellen wat het materiaal is: zacht rubber. Plus namaak-edelsteen.
De magneetjes ´glitteren´ heftig: toen ik er een had opgepakt zaten mijn vingers onder het glitterspul. Dus niet zo geschikt voor kinderen van de leeftijd waarop ze alles in het mondje stoppen. En trouwens ook niet voor volwassenen die dat doen.
Doorsnee van de grootste magneet links boven 3,5 cm.
Ik heb maar 1 doosje en vraag daar als logaanbieding € 3,25 voor *incl. verzendkosten*.
´Hebbes´ in de commentjes en binnen 1 week betalen asjeblieft.
Â
Â
Â
Â
Â
Vanochtend al 2x gehoord.
Bryan Adams – The summer of ´69.
Eerst om even voor zes uur op Radio 1, net op 3 FM (ja, heel soms luister ik niet naar Radio 1 en zit ik te swingen bij de buren).
The summer of ´69, toen was ik 18.
Ik deed eindexamen, ik ging studeren. Ik ging samenwonen met mijn eerste Grote Liefde.
En het gevoel dat álles, álles nog kon gebeuren en dat deed het ook.
En hoe ik mezelf ook de mantra over de first day of my life die dit zou zijn probeer aan te praten – dat gevoel komt nooit meer terug.
Een week of twee voor ik weg ging zag ik haar voor het eerst.
De gewonde, licht aangevreten duif. Stukje uit de rechterflank, blind oogje.
"Geen blijvertje" dacht ik.
Want er is hier wel voer in overvloed maar er zijn ook twee katers die zich graag in de bossages opstellen en regelmatig de wat zwakkere broeders en zusters uit de vogelstand plukken om die op de keukenvloer neer te leggen (en heel soms op te eten).
Maar ze is er nog. En hoe ze het doet is me een raadsel.
Vanochtend in De Ochtenden praat Elsbeth Gruteke met een Belg en ik vóel de uitdrukking voor ´nou en óf´ aankomen maar wat zegt de man? Hij zegt netjes "vast en zeker".
Net alweer een Belg, nu in het Radio 1 Journaal.
"Zeker en vast". Hij zegt het en het is een treurig item (vermiste kinderen) maar wat klinkt dat toch mooi.
Dit nog los van dat schitterende Vlaamse accent.
Ik word wakker en mijn linkerpols doet pijn.
Bovenop gelegen vermoed ik.
Een paar uur later: nog meer pijn.
Ik kijk eens en zie niks behalve een schram van waar Brat me gisteren een haal gaf.
(alsjeblieft laat het niet iets zijn waarvoor ik een tetanus-prik oid moet halen)
Nóg meer uren later: pijn die uitstraalt naar mijn hand en mijn onderarm. Verminderde kracht in mijn hand. Gotver.
En aangezien 1 ding vast staat nl dat ik *niet* naar de dokter ga heb ik een probleem.
Naar de Plusmarkt met de auto. Pijn bij het dicht trekken van het portier en weer openen.
En dan opeens: hersenflits! Dit had ik eerder en het is gewoon een ontsteking en eerst wordt het nóg erger en kan ik er niet van slapen en daarna trekt het ook weer weg.
Het eigen log geraadpleegd (handig, zo´n zoekfunctie in jezelf) en ontdekt dat ik Ibuprofen moet gaan slikken. En ik heb nog vijf van die potjes waarvan 1 nog niet is verlopen.
Pil geslikt dus. En nu ´rust gaan houden´ wat ook goed schijnt te zijn.