J’s lijf heeft voor een extreme vorm van ontspanning-na-de-spanning gezorgd: zij is ziek – ’t gaat iets beter nu – slaapt en kijkt tv. Ze is er overigens betrekkelijk opgewekt bij en wil nog niet terug naar de polder.
Reizen is toch recreeren?
Over mezelf en andere dieren
J’s lijf heeft voor een extreme vorm van ontspanning-na-de-spanning gezorgd: zij is ziek – ’t gaat iets beter nu – slaapt en kijkt tv. Ze is er overigens betrekkelijk opgewekt bij en wil nog niet terug naar de polder.
Reizen is toch recreeren?
 Op 10 mei berichtte ik over de Grafterkermis, met het katknuppelen. De kermis is begonnen, heel Graft vlagt uitbundig met het stadswapen (ja, dat is het) met een melkkoe onder een boom die erg veel op een palm lijkt. Terzijde: Graft was oudtijds beroemd om z’n koene walvisvaarders.
Het katknuppelen heb ik niet kunnen bijwonen omdat ik liever in Amsterdam in het Concertgebouw wilde zijn (dat krijg je nou van je stedelijke fijngevoelogheid)
 8 mei: veel koeien en rode tulpen.
Intussen zijn de koeien verdwenen en de tulpen zijn gekopt. De koeien zijn hopelijk naar een andere malse wei verhuisd en de bollenkunnen binnenkort gepeld worden; daar worden scholieren al voor geworven.Â
Â
Als J. op reis is, dan doen we lekker alles anders. Op schoot zitten, laat staan in bed slapen, is te kinderachtig, of te eng; moet hij maar meer tegen ons praten.
Om rosbief zeuren of luisteren of hij de ijskast open doet? Veel te veel werk. Onze ranke lijven zijn ons lief, zelfs muizen eten wij niet op.
Ontbijten? Graag; Sammie let op of hij al wakker is en geeft hem, als het te lang duurt, een kopstoot.
Â
Het na-ontbijt slaapje, nodig want hij gaat wel erg laat naar bed, doen we zo: Guus slaapt op R’s koffer; Sammie kruipt bij Eeb op J’s stoel.
Deze routine doen we al jaren als de R in de maand is. Niet verder vertellen svp.
Groeten van J. uit Yuma, AZ.
Het is haar weer gelukt om de hand te leggen op een aantal exemplaren van het spannende Sex and the City Trivia Game. En nu ook nog van het nieuwe Desperate Housewives Trivia Game.
Liefhebbers kunnen tzt terecht in www.dewinkelvanjeanne.nl. Nog even geduld want de dozen en vooral ook Jeanne moeten eerst (weer) Grootschermer bereikt hebben.
Vandaag begint de kermis in Graft (niet te verwarren met het aangrenzende De Rijp, daar is de kermis, net als in Grootschermer, pas in september).
Het programma is zeer gevarieerd, voor jong en oud. Van de bijna hedendaagse play-back show tot het het oud noordhollandse katknuppelen, ook wel katmeppen genoemd.
Kom en geniet.
Â
ps voor gevoelige zielen:
Al meer dan een eeuw doen er geen katten meer mee; zelfs geen look-alikes. ’t is nu een “kolfbal of een turfje” in een vat dat wordt beknuppeld.
Â
De meeste tulpen worden in de kop van Noord-Holland gekweekt, niet in Lisse en Hillegom bij de Keukenhof. Daarom wordt hier het sappige groene gras door felle kleurstrepen onderbroken. De tulpen zijn voor de mens, het gras voor de koeien. Om dat duidelijk te maken is er schrikdraad, gevoed door de zonnecollector.
Gisteren kwam de dierenarts voor de tweede en definitieve anti-vogelpest inenting – lang geleden, lieve kinderen, heerste er een grote dreiging, en moest al het pluimvee worden opgehokt. Ook niet ingeente kippen mogen intussen weer rondlopen, voor zolang als dat duurt, maar de Algemene Inspectiedienst blijft waakzaam. Dus hadden ze de dierenarts geinspecteerd en vast gesteld dat hij een formulier in zijn eigen archief had opgeborgen in plaats van dat aan ons te geven. Ook had hij nog geen ringen aangebracht (want de vorige keer bleek het ministerie verkeerde te hebben opgestuurd). Schande dus, en vrijwel bekeurenswaardig. Dus moest ook op de plaats delict worden onderzocht.  Men streek de hand over het hart, want eigenlijk mogen halfgeente kippen niet vrij rondlopen, maar ja, alle andere kippen wel. Toen heeft men de kippen geteld. omdat men had vernomen dat die eigenste middag de ringen zouden worden aangebracht, werd nogmaals gesteld hoe coulant ze waren. Wel werd de plicht benadrukt van het drie jaar bewaren van alle – inmiddels vijf – ondertekende en gestempelde formulieren.
Met veel hartkloppingen hebben de kippen inenting nummer twee ondergaan en zijn nu tot nader order koninklijk goedgekeurd gezond en mogen blijven rondstappen bij de volgende ophokperiode.
Wat een lelijke blikken ringen. Vanwege de hartkloppingen heb ik ze niet van dichtbij gefotograveerd.
Het waren heel vriendelijke mensen van de AID en ze vonden de verliefde konijnen ook erg zoet. Maar of ze zich de absurditeit van hun optreden realiseerden?
Wij rusten nu uit van al die rimram. Als de zon blijft schijnen worden ook onze vleugels mooi bruin.
Drie simultane bezigheden:
1. wandeling over een dijkje (zeer aangenaam)
2. speuren naar hapjes voor konijnen (zeer noodzakelijk)
3. foto maken voor het log (status nog onbekend)
Â
dinsdag 2 mei 2006, 6 uur 26
Half zes opstaan lijkt vroeg, kwart over vier is vroeger.
Ontbijt als altijd. Douche. Vaste reis-outfit aan.
Radio mee? Nee. Mini-flesje wijn? Ja.
Voor dolle avond straks in de Days Inn in Phoenix.
Om mij heen katten die vroeg ontbijt wel leuk vonden maar nu hartstikke moe weer in slaap zijn gesukkeld en geef ze eens ongelijk.
Mocht er dadelijk toch iemand wakker zijn dan lijm ik met extra brokjes.
Heb ik zin.
Ja. Best wel.
En verder lijkt drieëneenhalve week me prima te overzien.
Hoe ongelukkig kan een vrouw daar nou in zijn.
Dit betekent: doorkomen met graan en pinda’s.
Over een paar uur naar bed, weer een paar uur later op en dan up, up and away!
Vanochtend bij Rob Trip eigenlijk geen zin. In hem dus.
De lunchuitzending had ik al afgezegd.
Geaarzeld over Govert van Brakel. Toch besloten ´m wel ´te doen´.
Warm bad.
En kwee nie waarom.
De stem is belangrijk. Erg belangrijk.
Maar dan dat enkele item dat ik versla en waarin hij op zgn onschuldig een heel gemene vraag stelt.
En later, hoe hij reageert wanneer een verbinding niet tot stand komt.
Conclusie: G-day heeft me gesloopt en het was ut misschien niet waard in de zin dat de Ster me daarna onder warme teksten is gaan bedelven.
Maar hij *is* leuk en goed en ik kan niet ontkennen dat ik ernstig aan ´m verslaafd ben geraakt.
(en nee – hij leest m´n log niet dus dit is een vrijblijvende ontboezeming)
Op bed: drie slapende volgevreten katten.
Naar beneden geslopen met een doosje vol kleren, fototoestel en zonnebrandspul: ik.
Beneden razendsnel koffertje gepakt en bij de voordeur gezet voor morgen mee weg sluipen: ik.
Schuldgevoel wegens stiekemheid: wie anders dan ik.
Gelukkig: Sjors Fröhlich is terug.
Weten jullie trouwens dat hij volgend jaar 25 jaar op de radio zit? Dit voor wie een felicitatie-actie wil organiseren…
Slecht geslapen, vroeg op.
Door Guus verrast met een nog net niet dode muis op de vloer van mijn werkkamer ("ga nou niet weg, Jeanne, ik zorg toch goed voor je").
Met Inger R1J beluisterd maar de repo waarop ik had ingezet was een herhaling en de rest kon me ook niet inspireren. Intussen gezellig zitten mailen over grote ego´s in omroepland en mijn reisspullen bij elkaar gezocht.
Vanmiddag onopvallend inpakken zo rond een uur of half vier.
Dan koffer vast bij de voordeur. En morgen ook weer onopvallend om 5.20 uur de deur uit sluipen.
(er is meer maar dat ontschiet me nu even)
Dear Jeanne,
Here is your horoscope
for Tuesday, May 2:
Make a move.
If there’s nobody around worth moving on, then venture out into the world until you find someone who looks cool.
You’re energetic and ready to make something positive happen.
“Vandaag mogen de kippen weer naar buiten.
Voor zover ze dat al niet mochten bij u – stiekem.”
(oei – betrapt)
Laatst noemde ik Maroesja Perizonius al als nieuwe BN-er die ik toevallig ken via het Fanlog.
Vanavond treedt Inger Stokkink (andere Fanlogger) als ´kritische luisteraar´ op in de Geitenwollensokkenshow van Francisco van Jole.
En wanneer zij in het begin het Fanlog noemt doet Francisco wat badinerend over dat we alleen maar fans zijn. Maar Inger houdt vol.
En aan het eind noemt ze het Fanlog nog eens als een serieus log en dan – tjee – noemt ze zelfs *mij* als degene met wie ze morgenochtend zal loggen.
En Francisco walst er overheen maar toch.
Mijn drie seconden bijna-*fame* in een slecht beluisterd radioprogramma.
Whoa!
Ik zit klaar voor het R1J om zes uur.
Ik noteer m´n eerste onderwerp en krijg dan slaande virtuele ruzie met iemand.
En uiteraard heb ik gelijk (wie heeft er ooit *niet* gelijk in een ruzie?) maar de idioot aan de andere kant van de mail denkt ten onrechte dat zij gelijk heeft dus sla ik met de deuren en mept zij keihard virtueel terug.
Geen zin meer in die uitzending, weg met de aantekeningen.
Dit bedoelde ik oa vanochtend toen ik nog stond te zwijmelen bij de knaagjes en tripte op de grutto´s in de verte en dacht wat moet ik in de woestijn.
Ik moet weg.