Over mezelf en andere dieren
Alweer een doldwaas idee.
Koop 1 artikel (wat dan ook!) in De Winkel van Jeanne en ik doe er gratis een kalender naar keuze bij en neem ook de verzendkosten voor mijn rekening.
Dit aanbod geldt voor maar liefst drie (!) loglezers.
[Update: de actie is beëindigd]
Mooie uitzending van het Radio 1 Journaal vanochtend.
De uitslapers ´hadden ongelijk´ tenzij ze in de armen van een erg lief iemand lagen natuurlijk.
Rob Trip was leuk en draaide leuke plaatjes.
Prettig samengewerkt met haar.
Alleen op het laatst gaat het fout zodat we het laatste gesprekje van Rob Trip missen.
Niet erg, zeg ik (ik heb er zin in): ik luister het dadelijk wel even terug.
"Dadelijk wel even."
Tja.
Dan moet de NOS wel meewerken door de uitzending ook online te zetten.
Want anders dan de voortreffelijke redactie en de charmante presentator en de altijd leuke Lieselot Meelker lijkt de technische afdeling dus wél het paasontbijt boven ´gewoon ff werken´ te hebben verkozen.
Intussen dus maar weer Radio 10 Gold aan (want de EO is vandaag niet te harden).
Dear Jeanne,
Here is your horoscope
for Monday, April 17:
Make a point of enjoying yourself first and foremost. Usually, as one of the hardest-working signs of the zodiac, you believe in accomplishing first, finding gratification later.
It’s time to mix it up and indulge a little.
Drukke nacht gehad (veel gedaan dat ik vandaag over precies een week moet doen).
Wekker om half zes voor – hoop ik – Menno Reemeijer die vaak de onplezierige invalfeestdagdiensten draait wanneer de Ster vrij heeft.
Tegelijk houd ik ernstig rekening met een paar andere namen die ik maar niet zal noemen maar daar zou ik dus *niet* blij mee zijn geweest.
Zes uur de radio aan: Het Radio 1 Journaal met … Rob Trip.
Die het programma opent met "het is tweede paasdag en u slaapt uit vandaag en daar hebt u groot gelijk in".
Ik niet, Rob! roep ik tegen de radio, ik niet!
Maar daar heeft die jongen natuurlijk niks aan.
Gevonden bij het opruimen: vier nummers van de Consumentengids van resp. dec. 2005, januari, maart en april 2006.
Hier staat iets over de inhoud.
Tegen verzendkosten = 2 Euro per stuk en alles samen 3,50 Euro. Ze kosten los € 4,95 (excl. verzendkosten). In de winkel en bij de Consumentenbond bedoel ik.
[update: het februari-nummer is nu ook opgedoken]
Ik mocht van Hansje Buitenhof kijken en het was Peter van Ingen = tafel opruimen.
Voor deze uitdaging stond ik.
Dit is volbracht.
Op een klein stapeltje na waar Guus op is gaan liggen.
Ik heb geen zin in het geschiedenisprogramma van de VPRO (gaat over Rembrandt).
En braaf als ik ben besluit ik het online R1J-programma over Europa te beluisteren.
Daarin zit een ernstige montagefout al direct in het begin – twee items dwars door elkaar.
Ik meld het aan de maker (plicht gedaan) en zoek voor het eerst in tijden Startradio weer eens op.
Tjonge, wat is dat uitgebreid!
Radio 10 Gold zal het worden.
Albert Verlinde is het.
En hij draait The lion sleeps tonight en Lola en Satisfaction voor me.
Wat is het soms heerlijk om even helemaal niets intellectueels te hoeven.
(zou ik misschien vaker moeten doen)
De situatie is weer normaal.
Alleen is Guus nog heel erg moe.
Beste,
De bestelling die door mijn zoon geplaatst is zou ik willen annuleren. Deze is geplaatst buiten mijn weten om.
Het verbaast me trouwens dat een jongen van 10 jaar zo makkelijk een bestelling kan plaatsen.
Alsof ik een jochie dat ik in de ogen kan zien vijf flessen whiskey heb aangesmeerd ipv dat ik zakelijk een online bestelling van 1(!) boek van 8 Euro heb verwerkt.
Vierendertig – en net aangekondigd dat ze gaat stoppen met tenissen.
Ook jarig: Sharon Dijksma (35), Charles Groenhuijsen (52), Hummie vd Tonnekreek (61).
En jarig geweest als ze nog geleefd had: Dusty Springfield.
Viereneenhalf jaar heb ik les gegeven aan de School voor de Journalistiek.
Recht.
Honderden leerlingen gingen voorbij.
Sommige herinner ik me.
Tom Egbers. Lieselot Meelker. Jellie Brouwer.
Wat erg is: de meeste van mijn leerlingen herinner ik me niet.
Zo zit ik vanavond te luisteren naar het Radio 1 Journaal en denk: wie is die presentator nou?
Ik bedoel: ik hoor ´n naam wel, maar ik kan hem niet plaatsen als presentator omdat hij dat nooit eerder deed.
Dus beoordeel ik hem (zuinig) en mail tegelijk: wie is je vader wie is je moeder wat doe jij achter de microfoon.
Hij antwoordt en vraagt me of ik de Jeanne Doomen ben van wie hij op de School voor de Journalistiek les heeft gehad.
Eh… ja.
En hem herinner ik me totaal niet.
(genante duik onder de tafel)
Sinds gisteren na de dood van de & Co zijn Hillary & Co vrij.
"Niet op je log zetten," zegt R. – want de buren lezen mee.
En: als ze je erop aanspreken zeg je dat ze zijn ontsnapt.
Ik heb het overwogen.
Maar ik kies voor eerlijkheid.
Zodat het verhaal is: over twee weken mogen de kippen sowieso vrij.
Hillary & co zijn ingeënt.
Er is geen vogelgriep in Nederland.
Bij het enten heb ik 1 kip verloren – de rest wil ik nu alleen maar gelukkig zien.
Gaat er toch iemand de inspectie bellen en word ik bekeurd dan treedt fase 2 in.
Kunststof.
Afm. 7,5 x 7 cm.
Achterkant oogt identiek maar heeft minuscule krasjes zoals je zelf ook binnen een dag zou hebben als je hem gebruikte.
Logprijs incl. verzendkosten € 1.95.
“Hebbes” in de commentjes en binnen een week betalen – ik heb er twee.
Guus heeft vannacht veel moeten huilen.
Zo interpreteer ik althans het geluid dat hij maakt: lijkt op krols.
Zo diep vanuit de keel en dan loeien.
Ook vandaag maakt hij dat geluid. Mn als hij mij even kwijt is.
Want na de aanvankelijke woede en angst die zich uitte in groggy en wel het huis ontvluchten, wil hij nu maar 1 ding: bij mij zijn.
Dus ligt hij op het bureau en neem ik het toetsenbord dan maar op schoot. Waar ook twee poten van Guus liggen (de hele kat op schoot doet hij alleen een paar keer na mijn vakanties).
Aaien wil hij veel en dan gaat hij zachtjes spinnen.
Rosbief is ook zeer welkom maar ik kocht in op 2 ons per dag dus dat wordt lastig.
Einde week en morgen hoef ik pas om kwart voor zeven/Marcel Oosten op.
Luieren dus bij De leugen regeert en omdat ik het ook weer niet zó´n geweldig programma vind mis ik het begin wegens knagers voeren.
Maar dan: Rob Trip.
Als 1 van de beoordelaars.
Leuk. Mooi. Niet zo opgemaakt als in Buitenhof.
Meer ´n leeftijd. 46 maar hartstikke mooi – dat wel.
Ergens deze zomer bestaat ons Fanlog een jaar.
Mede-loggers en lezers oefenen druk uit: als eerste lustrum een interview van mij met hem.
En toen ik nog de crush had dacht ik dat het niet kon.
Wegens alleen maar nerveus blozen en stotteren.
Nu denk ik erover.
Wat iets anders is dan ´hey, Rob, ff agenda´s trekken – kun jij op 3 juli om 2 uur´.
Om kwart voor twee stoppen R. en ik Hillary & co in dozen in afwachting van de dierenarts die om twee uur zal komen om te enten.
(´stoppen in dozen´ = joegen op, grepen, hielden stevig vast en bezorgden stress)
Wanneer ik om kwart over twee weg ga om Guus te halen: nog geen dierenarts.
Wanneer ik om drie uur terug kom staat R. in de tuin en kijkt somber en ik denk: is die verdomde dierenarts nou nóg niet geweest.
Maar dat is hij wel. En 1 van de kippen is in de stress gebleven.
Nog voordat er was geprikt – ze was alleen opgepakt.
Heb je de andere toen nog laten prikken, vraag ik R.
Toch wel. Ok. Verstandig. Had ik niet gedaan.
De volgende prik is op 4 mei. Dan ben ik weg.
Gelukkig.
Het slachtoffer was trouwens 1 van de & co´s.
Guus opgehaald.
Totaal versufte kat in mandje meegekregen.
"Wanneer wordt hij wakker?" "Over twee, drie uur."
En pas voeren om acht uur en vooral vannacht binnen houden. Ok.
R. naar de bus gebracht en terug gesjeesd. Twintig minuten later Guus die net een beetje het kopje optilt uit het mandje gehaald.
Guus die wankel en waggelend en zwalkend maar erg doelgericht zich via drie luikjes een uitweg baant naar de tuin. En eenmaal daar heeft hij maar een gedachte: weg van de heks ik.
Houd ik afstand dan gaat hij zitten en suffen.
Na drie kwartier op hem passen (hij lijkt te slapen) ga ik even naar boven. Nog geen halve minuut later zie ik hoe Guus zich opmaakt over een smal stukje vijver te springen. Ik sprint naar beneden en mijn dappere man haalt net ´n achterkant uit het water en wankelt dan langzaam naar me toe.
Hij besluit mij toch maar weer te vertrouwen en samen gaan we naar binnen.
Half zes op voor Menno Reemeijer.
Katten uitgelegd dat we het ontbijt uitstelden (zij althans). Half acht het verdovingspilletje in Guus gekregen (yes!) waarna op weg naar de schuur (ik) om een kattenbak te pakken en het luikje dicht te doen Guus langs me de tuin in glipt.
Anderhalf uur later – wanneer de diazepam moet werken – geen Guus. Dierenarts gebeld.
Afhankelijk van de kat is er nu niks aan de hand of ligt hij gevloerd onder een struik tot hij over zes uur zijn roes heeft uitgeslapen.
Om half tien (pil zit er dan twee uur in) R. opgehaald.
Thuis: nog steeds geen Guus. Afgesproken dat ik thuis blijf wachten en R. naar Ranzijn gaat. Dan in de tuin, zwalkend en wel: Guus. R. verstopt achter een kast in het voorhalletje, ik mijn kater in de armen gesloten en samen het halletje in gestapt. Kort gevecht, Guus in mandje, Guus naar dierenarts. Ik mag hem om half drie halen.
Ik ben uitgeput.
(en sorry Menno dat ik zelfs niet eens 1 fatsoenlijk stukje heb geschreven – mijn hoofd was er niet bij)