Jeanne's Weblog

Surf surf langs een paar logs.
En ‘blauw is blauw’ lees ik (of een equivalent daarvan maar in elk geval een no-brainer).
En ‘diepe gedachte!’ commenten bevriende lezers.

En voor de zoveelste keer vraag ik me af wat toch die centrifuge in logwereld is die mensen brengt tot het plaatsen van stupide tekstjes waar anderen dan weer met ‘bravo! bravo!’ op reageren.

Vriendelijk verzoek: als ik ook open deuren nog ietsje wijder ga open duwen – negeren.
En in elk geval niet “briljant! wat een goeie observatie!” gaan roepen.

Gedowned, gebrand, beluisterd en ´mwah´ bevonden.

* Bonnie Tyler – Wings
* Robbie Williams – The Showman in the Mix
* Madeleine Peyroux – Careless Love
* Kelly Rowland – Simply Deep
* The Rasmus – Dead Letters

Als iemand iets wil hebben: in de commentjes graag.
Gratis toezenden kan. Maar wie beleefd is betaalt 1 Euro verzendkosten (verstevigde enveloppe plus postzegel).

De telefoon gaat.
De vrouw van de dierenarts.
Ze kunnen komen enten – wil ik nog?
En tuurlijk wil ik nog!
Want weliswaar mogen Hillary & co over een dikke twee weken naar buiten en breken ze nu ook wel eens per ongeluk uit (…) maar ik moet er niet aan denken dat ze dan op 1 augustus wéér opgehokt moeten.

Morgen twee uur zou kunnen maar ook vrijdag.
En ik leg uit dat morgen betekent: zelf vangen. En vrijdag: R. en ik leveren aan in dozen (wat ons goede voornemen is).
Het wordt vrijdag.

Vrijdag dus eerst Guus sederen en afvoeren voor deel neus verwijderen. Dan Ranzijn dierenvoer kopen.
Daarna Hillary & co (er liggen nu al drie eitjes) in dozen doen en krijsend laten enten.

Dan R. naar de bus brengen, boodschappen doen voor katten en knagers en Guus ophalen.

Vandaag over drie weken om deze (locale) tijd land ik in Phoenix, sprint naar de balie van Alamo en claim m´n SUV (die elke reis kleiner wordt).
Niks Trailblazer, een mini-SUV-je was het de vorige keer.
Wel lief (rood) dus een typies vrouwenjeepje.

Dan de warme deken hete buitenlucht in en wild wuiven als de Alamo bus nadert (anders rijdt die vol gas voorbij) en me laten afzetten bij de SUVs waaruit ik mag kiezen.
ES is kwa type net iets groter herinner ik me vaag, hoewel je het ´m niet aanziet. En wit vind ik leuker dan metallic goud of zilver (voor als er geen rood is).
Dan deurtjes openen en op de teller kijken.

Hopen dat ze nu een kompas-met-temperatuur-meter in het plafond hebben maar dat zal wel niet want ze worden steeds elementairder.

Sleep-sleep met het sleepkoffertje van auto naar auto. Knoop doorhakken.
Koffertje op de achterbank. Auto geénspecteerd op krassen (moet je zelf noteren en doorgeven voor je met ´m wegrijdt anders draai je er bij terugkeer zelf voor op).

Stoel naar voren. Start. Voelen hoe-ie voelt (als de SUV tzt ´lekker´ voelt wordt ´ie´ een ´ze´).
Naar de uitgang.
Naar Van Buuren.

Naar m´n Days Inn.
Hopend op Rm 218.

 

Een kunststof kaartje met een handleiding waar hoe te masseren tegen welke kwalen.

Afm. 8,5 x 5,5 cm. Niet nieuw.

Vraagprijs € 1,75, ‘hebbes’ in de commentjes en binnen een week betalen.

De ‘denk je echt dat ik dát geloof’-blik.

Ik bel American Express en bestel traveller cheques.
De credit card ligt voor me maar wat we vragen is: wat mijn naam is, wat mijn postbanknummer is, waar ze heen moeten (mijn huis).
Da´s alles.

En wie weet hebben ze nummerherkenning en kunnen ze zien dat vanaf mijn telefoonnummer wordt gebeld.
Maar hoe weten ze dan dat *ik* het ben en niet iemand die mijn achternaam weet en mijn postbanknummer en die zich toegang tot mijn woning heeft verschaft?

"Het blijft droog.
Het wordt een Hele Mooie Dag.
Tot Morgen."

In deze after the crush-periode waarin ik de schoonheid van mijn idool nog steeds zeer kan waarderen (pikte bij het ontbijt maken nog wat NOVA mee in de carrousel) ook weer eens goed de MD beluisterd.

Het is een weer-MD, das sowieso al mwah.
En een voorspelling is ook al minder dan een wéns.
De toon viel ook niet mee.
Maw: geen magie. Hoewel dat Tot Morgen wel leuk is.

Maar wat elke twijfel bij mij wegneemt: als hij volgende week en wellicht die erna paasvakantie houdt en wordt vervangen door Bert van Slooten en Menno Reemeijer en Marcel Oosten dan is dat wat mij betreft helemaal ok.

Yep. Tis echt over. De crush.