Gratis
Tja. In het kader van het opruimen dus.
Afm. 11 x 9 cm.
Roep maar en ik stuur het toe.
Uit de column van André Manuel
En vooral heb ik deze week Rita gezien en ik beloof u, na vandaag hou ik er mee op. Rita. Generaal. Verdonk. Op de BouwRAI. Ze deed Pim Fortuyn uit het hoofd. Met het acteertalent van een soapie en de politieke overtuiging van een alcoholist die water ziet branden. Ze deed me denken aan een geestelijk gehandicapt nichtje uit Rijssen en daarbij de aantekening dat er ook onder de geestelijk gehandicapten ontzettend veel gigantische zeikers te vinden zijn. We gaan hier niet discrimineren.
Rita Verdonk is een typisch voorbeeld van iemand die dit land weer veel te veel tijd gaat kosten. Ze zou een voorbeeld aan Pim moeten nemen. En nu al naar Italië verhuizen. Lekker in een hangmat op Elba de Libelle lezend wijl Sylvio Berlusconi haar koelte toewuift met een opgerolde televisiegids. Maar ja. Die grenzeloze ambitie.
(Bron)
Drie mwah stempeltjes
Drie matige stempels. Wil iemand ze hebben tegen verzendkosten (=Â 95 cent)?
Te doen
* back-uppen
* ingevoerde boeken opbergen in dozen
* stapeltje boeken op overloop opruimen
* boeken uitkiezen voor de reis
* te-doen-lijstje maken met wat nog te doen voor ik afreis
Droom
Ik doe de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal en de nieuwslezer wordt onderbroken door de presentator met een soort ´breaking news´.
De presentator leest de nieuwe tekst en komt er niet uit en ik snap het ook niet (het gaat over economie) en dan breekt hij abrupt weer af.
Ik denk: hier moeten we over schrijven maar mijn mede-logster gaat over hem dus die mag het doen – ik zal haar even mailen.
En terwijl ik wacht tot de computer is opgestart zie ik de presentator opeens in mijn kamer. Alsof dat de studio is. Of alsof ik in de studio ben.
Ik zie hem op anderhalve meter. Ik kan hem bijna aanraken. Maar hij ziet mij niet.
Alsof we in twee verschillende dimensies zijn.
Opkomende plant
Bad girls go everywhere
Vaak heb ik me erover verbaasd: hoe ongelooflijk *braaf* Hillary & co zijn.
Al die keren dat de ren was ingestort en ze gewoon naar buiten hadden kunnen lopen, al die keren dat ik bij het eten geven het deurtje open liet staan – binnen bleven ze.
Tot vandaag.
Ik doe wat ik altijd doe.
Ik zet een overheerlijke maaltijd neer. Loop dan met deur op een kier weg om hun water te verversen, keer terug en halverwege het pad: een & co. Die weigert terug te gaan.
Die langzaam, voorzichtig, het terras op loopt. En dan de schuur in. Zachte geluidjes van opwinding makend.
Daar is ook Hillary. Gevolgd door de andere twee & co´s.
En ik denk: snel nu, meisjes. Wég uit het zicht van de straat. Gelukkig: ook zij gaan de schuur in.
Ik ga naar binnen en naar boven. Ik heb niets gezien. En als iemand anders wel iets heeft gezien: o jee – ze moeten zijn uitgebroken (wat feitelijk ook zo is).
Rond zes uur gaan ze op stok. Dan gaat de ren weer dicht. En morgen zal ik beter oppassen.
Maar voor nu: heel even vrijheid.
Geniet ervan, meisjes. En dan drie weekjes slapen en dan mag het weer écht.
Log aanbieding grote sticker
Grote sticker, 10 x 20 cm.
Logprijs incl. verzendkosten € 1,95.
‘Hebbes’ in de commentjes en binnen een week betalen (en o ja, ik heb maar 1 exemplaar).
Tis weer zo’n dag
Nieuw
Er staan nieuwe boeken in de Winkel.
Als ´weer eens iets anders´ worden nu de Bestsellers vermeld.
De Nieuwsbrief aan de klanten is verzonden.
So far so good.
En dan krijg ik foutmelding op foutmelding en wil ik de adressen uit de verzendlijst halen.
Waarbij ik er gaandeweg achter kom dat de Nieuwsbrief verstuurd moet zijn aan de oude lijst omdat de gebouncete adressen helemaal niet (meer) in de nieuwe staan.
Wat niet zo´n ramp is ware het niet dat veel nieuwe klanten die wel in de nieuwe lijst staan de Nieuwsbrief dus niet gehad hebben.
En nogmaals versturen – en nu goed – kan niet omdat de meeste klanten hem dan dubbel krijgen.
Kan het nou helemaal nóóit een keer helemaal goed gaan?
Astrid Kersseboom
Hansje en ik zitten om 5 uur klaar voor het Radio 1 Journaal met Govert van Brakel.
En Hansje was gisteren in de studio en meende iets te hebben opgevangen over dat die vandaag vrij zou hebben maar ja, vrouwen blijven hopen.
Het is Astrid Kersseboom.
Van de tv.
Dus diep slikken en gotverdegotver mailen (ietsje beschaafder natuurlijk) en dan tot mijn stomme verbazing wordt het een hartstikke leuke uitzending.
Tjonge, wat is die vrouw goed.
En ´to top it off´ reageert Astrid ook nog eens binnen het uur op een mailtje van mij over wat ze daar doet en het is een heel aardige reactie.
Details hier waar ze horen.
Met dank aan Kay
Verzonden met “please hold for guest arriving May 3rd”
Buiten
Op 1 mei, een dag voor ik wegvlieg, mogen de kippen weer naar buiten.
Ik hoor het in het nieuws en ik geloof het bijna niet.
Nog drie weken.
En intussen?
Gisteren nog de dierenarts gebeld: ja, het entspul is er maar de ringen nog niet.
Hoe nu.
Laten enten – omdat het anders eind augustus weer ophokken wordt.
Ik neig ertoe.
Maar wat als de dierenarts pas over twee weken komt.
Voor prik 1.
En – als 1 mei mág, waarom dan 23 april nog niet.
Hillary en ik worden hier zo doodziek van (en de & Co´s natuurlijk ook).
Petje
Gratis stickers
Gratis gekregen bij de Plusmarkt om gratis door te geven.
Meld je even via de commentjes.
Uit het weblog van Toof Brader (NOS)
Woensdag, 6 april – In het heetst van de verkiezingscampagne van 2002 liet de zwaar beproefde PvdA-lijsttrekker Ad Melkert zich een keer bijna moedeloos ontvallen, dat hij toch potverdriedubbeltje niet bezig was met een beauty-contest. Die verzuchting moet Rita Verdonk toen volledig zijn ontgaan. De minister van Vreemdelingenzaken en Integratie was woensdag op de BouwRAI in Amsterdam geknipt en geschoren voor een Oscar-uitreiking.
Het betrof de presentatie van een politiek leider. Kandidaat-lijsttrekker voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Op de wijs van “We´ve got him” maakte ze aan alle twijfels een eind: “Ik doe het!!” Geen bezoeker van de BouwRAI die er nog van opkeek.
De parlementaire pers werd vanaf een verhoging toegesproken alsof zij niet met enkele tientallen maar met honderden naar het verre Amsterdam waren gekomen. Verdonks spreekvaardigheid roept vaak herinneringen op aan van die strijdbare actiebijeenkomsten uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Met altijd wel een paar CPN- of PSP-activisten die streden om het hoogste woord.
Lees hier verder.
Gene Pitney
Ik ben een vrouw met twee logs.
En soms denk ik: dáár al gemeld dus lamaar hier.
Maar Gene Pitney is dood.
En als tiener voelde ik ´n songs al doordringen in mijn hart. En een paar jaar terug kocht ik nog ´n ´Ultimate´ 2 cd´s collection.
Dood dus. 65. Sjee.
En Govert van Brakel belt met Edwin Rutten die met "Het spijt me" de vertaling van "24 Hours from Tulsa" tot een NL-hit heeft gemaakt.
Wonderbaarlijk mooi interview. Waarbij je als luisteraarster helemaal blij wordt dat de presentator geen kek 40-jarig jonkie is maar iemand van mijn generatie.
Something´s gotten hold of my heart.
Precies.
Vrouwenmantel en speenkruid
