Langs de Lijn staat aan in afwachting van het Radio 1 Journaal. Twee mannen praten over voetbal.
Dat is op zondag ook vaak zo.
Alleen is een van de mannen dan Govert van Brakel.
Wat een ‘stem’ verschil kan maken in overigens oninteressant behang.
Over mezelf en andere dieren
Langs de Lijn staat aan in afwachting van het Radio 1 Journaal. Twee mannen praten over voetbal.
Dat is op zondag ook vaak zo.
Alleen is een van de mannen dan Govert van Brakel.
Wat een ‘stem’ verschil kan maken in overigens oninteressant behang.
Magneet waarvan het hoofd op een veertje staat zodat het zo gezellig kan Parkinsonnen.
Leuk, hè?
Ondertussen hield onze koningin een speech in Argentinië en jokte glashard dat de mensenrechtenzaak in de tijd van Videla in ons land diepe indruk heeft gemaakt. Viel wel mee toch? We gingen in die tijd in datzelfde Argentinië vrolijk voetballen zonder ook maar een schaamhaartje wroeging. Je was een geitenwollen zak als je er iets van zei en Bram en Freek moesten niet zo zeuren. Ik hoopte nog even dat onze vorstin uit solidariteit met de Dwaze Moeders tijdens haar speech zo´n wit hoofddoekje zou dragen. Maar dat zou de moslims in ons land waarschijnlijk weer te veel verwarren.
Daarbij was het voor Trix al moeilijk genoeg met haar onschuldige schoondochter Máxima onder haar gehoor. Het gaat toch over haar vader. Dezelfde vader die deze dagen op de kleinkinderen past. Het schijnt dat Willem-Alexander tegen zijn schoonvader heeft gezegd dat hij wel verstoppertje met ze mag spelen, maar dat hij ze tegen zijn gewoonte in ook weer tevoorschijn moet toveren. Gevoel voor humor kan je onze kroonprins niet ontzeggen.
Lees hier verder.
Dear Jeanne,
Here is your horoscope
for Saturday, April 1:
You might intimidate someone with your revelations, but that’s an important test, so don’t edit yourself.
There’s a lot to be gained by honesty right now, even if it’s scary at first.
Ik woon in een groot landhuis (tot zover is de droom leuk).
De buren van het landhuis verderop komen langs om me te vertellen dat ze gaan verhuizen.
Om de een of andere reden bedenk ik dat ik nu misschien wel van werkkamer wil ruilen met mijn man.
Dus loop ik van mijn eigen werkkamer aan de voorkant van het landhuis naar die van mijn man aan de áchterkant en wanneer ik daarvan de deur open doe slaat de koude wind me tegemoet. De ramen staan open, de gordijnen wapperen.
Er is ingebroken en zie ik boven: de tv is weg.
Politie gebeld, die komt niet.
Een week later: ik overloop de inbrekers. Het blijkt de bloemenman met een maat te zijn.
Ze vertellen me dat dit hun sideline is sinds de bloemenhandel is ingestort.
Ik bied aan ze 100 Euro per maand te betalen als ze dan niet meer bij me inbreken.
Ze overwegen het. Maar het probleem blijkt dat er zoveel bloemenman-inbrekersgroepen opereren dat ze niet kunnen garanderen dat ze iedereen kunnen bereiken om ze te vertellen het niet meer bij mij thuis te doen.
Ik ben de laatste tijd niet erg leuk geloof ik.
Niet zoveel berichtjes.
Weinig prikkelends ook.
Beleef ik niks.
Oh jawel.
Maar sommig beleven is zo verweven met anderen dat zelfs ik het niet ruw cyberspace in gooi.
Een virtuele vriendin van me bestaat (kwa log) vandaag twee jaar.
Zij viert dat door 24 uur non stop te loggen. Elk half uur een interessante observatie.
Leuk voor de fans.
En ik wens haar succes en daarom ook dit stukje.
Maar never nooit niet zou ik voor m´n lezers een etmaal elk half uur stukjes afscheiden.
Zoveel heb ik niet met jullie en zoveel hebben jullie vast niet met mij.
Maar vooral: ik schrijf alleen als ik iets kwijt wil. En dat is niet elk half uur.
(de godin beware mij en jullie en ons allen)
Het is wonderbaarlijk maar ik heb dus nog steeds een paar van die unieke, Amerikaanse kalenders voor 2006. Ook al zijn ze inmiddels afgeprijsd tot onder de inkoopprijs.
Een paar mensen die ik om welke reden dan ook aardig vind heb ik gevraagd: wil je er 1 hebben? Kies maar uit en ik stuur je ´m gratis toe.
Enkelen reageerden blij. Eentje (een man) denkt sindsdien dat ik een enge stalker-in-spe ben en heeft een gezellig email-babbelcontact ruw verbroken.
(soms zit het niet mee)
Daarom, nee, niet dáárom, maar *gewoon* hier een dol dwaas gebaar aan een willekeurige loglezer(es).
Hier staan de kalenders die ik nog over heb. Er staan ook beeldschone stempels en notitieblokjes en nou ja, van alles.
Maar ter zake met het aanbod dus.
De eerste reageerder mag een kalender uitkiezen en krijgt die gratis (ja: gratis) toegestuurd.
En mogelijk ben ik gek geworden maar dat is dan niet jouw probleem.
Koud is het buiten. Het stormt.
Zodat alleen wie net de liefde van z’n leven zover heeft gekregen dat ze met hem onder een dakpan een gezinnetje gaat stichten trots op z’n balkonnetje zit.
Zingen deed-ie ook (maar ik stond te erg te kleumen om te wachten tot ik daar een goeie foto van had).
Een cd die een paar maanden geleden bij de VARA-gids zat van Novib Make Trade fair – Nederlandse muziek maar niet van de ergste soort. De voorkant is wel behoorlijk erg dus die laat ik hier niet zien.
In het kader van het Grote Opruimen voor verzendkosten: stevige envelop plus postzegeltje € 1,50.
Voor wie het eerst komt.
Gisteren spraken R. en ik af dat we vandaag de kippenophokren weer zouden opzetten.
Maar het regent en stormt dus mailen we vanochtend: zullen we maar uitstellen tot morgen.
Om negen uur komt mijn werkster en samen doen we ach en wee over hoe alles weer is ingestort.
Dan biedt ze aan om zaterdag met haar man een poging te doen.
En ze beschrijft iets over latjes aan de zijkant van het witte plastic en dan aan bomen binden.
En ´graag´ zeg ik.
Al was het maar omdat alles beter is dan dat het plat ligt en ik wat begin te twijfelen aan het vermogen van R. en mij om iets te bedenken dat hóudt – laat staan dat uit te voeren.
Dus werkster geld in de hand geduwd voor drie uur nu-niet-werken en "tot zaterdag tien uur" gezegd.
De telefoon gaat en ik denk: dat zal de dierenarts zijn dat hij morgen komt enten.
Maar het is de belastingman die opent met "ik heb een brief van u gehad" en ik stap niet in de stilte met een toelichting of een verweer maar laat het initiatief aan hem.
Hij begrijpt niet hoe in "zo korte tijd" ik al genoeg van hem kan hebben (hij zei het anders) en of het kwam om dat ene stuk dat hij moest nazenden en sociale angsthaas ik heeft eindelijk eens iets aan haar ijzeren geheugen mbt dingen die haar zijn aangedaan.
Zodat ik hem met alle data en aantal emails en de juffrouwen van het call center en wanneer hij niet terugbelde of dagen te laat en hoe hij steeds niet op de hoogte bleek van mijn vragen en dan dat laatste gesprek waarin hij de ´mevrouwtje-mevrouwtje´-toon aansloeg.
En (nu nog meer zeer ingehouden verontwaardiging) dat we ook een keer een heel leuk gesprek hadden gehad en dat we toen hadden afgesproken elkaar te tutoyeren en dat hij dat in dat vorige gesprek ook opeens vergeten bleek.
Hij probeert nog wat in de zin van ´als u dat zo ervaart´ maar ik houd vol dat het om zijn *fouten* gaat en dat ik geen zin meer heb in doormodderen en dat ik niet alleen mijn eigen stukken terug wil (zoals hij voorstelt) maar zijn berekeningen voor mijn aangifte IB.
Ik krijg ze.
En ik denk: had 1x gezegd "je hebt helemaal gelijk en belastingman zegt sorry" dan was ik dolgraag weer aan boord gesprongen.
Maar hij zegt het niet wat maar weer bewijst dat dit een verstandige beslissing was.
Denk ik.
Alleen vandaag voor de eerste ‘hebbes’-commenter: deze vrolijke sleutelhanger (beide kanten hetzelfde) voor – je leest het goed – 2 Euro *incl* verzendkosten.
In de Winkel kost-ie meer, véél meer.
5 jaar alweer.
En wanneer hij straks wakker wordt mag hij tracteren.
“I think Hillary Clinton is fantastic. But I think it is too soon for her to run. This may sound odd, but a woman should be past her sexuality when she runs. Hillary still has sexual power and I don’t think people will accept that. It’s too threatening.”
Sharon Stone speaking of Hillary Clinton.
Quote taken from “Hollywood Life” magazine.
(Bron)
Vier velletjes paashaas-stickers, nieuw in de cellofaan-verpakking.
Log-prijs incl. verzendkosten € 3,00.
‘Hebbes’ zetten in de commentjes en binnen een week betalen en… plakken maar!
Morgen voor méér in de Winkel.
"Nou, mevrouw Mulder – dit kan even koud aanvoelen, hoor.
Arm omhoog, omhóóg! Zooooo.
En meneer De Bruin, heeft u zich al afgeveegd?"
Stukjes uit de radiocampagne om 55-plussers te wijzen op het valgevaar: mócht je gevallen zijn dan word je daarna nl. infantiel bejegend door verzorgend personeel met een onmiskenbare sadistische inslag.
55-plussers willen ze zo waarschuwen voor losse stoeptegels, verdwaalde snoeren en een loszittende loper.
55-plussers.
Dat zijn mensen zoals Paul Witteman en Sonja Barend. En ik.
Héél voorzichtig zijn dus maar. Anders wil dat nare mens straks ook *mijn* "haartjes kammen".
Momentopname een uur nadat het (zo’n beetje) hersteld was en R. is vertrokken.