Jeanne's Weblog

Vanochtend zal I. maar 1 uur meedoen met het fanloggen wat de verdeling lastig maakt want onvoorspelbaar is wat er tijdens dat uur (7 en 8 ) komt.
Om tien voor half 8 gaat de telefoon: I. dat haar verbinding eruit ligt.
Even na 8 uur ligt die er nog steeds uit en 1 gepland onderwerp is tussen onze vingers weggegleden en een ander zal ze later deze ochtend vanaf elders opladen en verder is ze er weer voor de lunchuitzending.

Tien voor twaalf weer I.
Opladen is niet gelukt want ze was haar wachtwoord kwijt en vertrekt pas nú weer naar huis dus ze kan niet meedoen of hooguit toch Milosevic maar pas thuis zal blijken of ze nu wél verbinding heeft.

Hoezo stress.

[o ja – en Hansje kon sowieso niet en die doet vanmiddag al de avonduitzending alleen dus daar een dringend beroep op doen was ook geen optie]

Opeens (nou ja – ook weer niet van de ene minuut op de andere) realiseer ik me dat ik een ander mens ben geworden.
Ik was een vrouw die tv keek. Véél tv. Errug veel tv.
En dan mn series.
Iemand die zich in de stress wierp als tijdens een vakanties haar series niet voor haar werden opgenomen zodat ze die in marathonsessies kon terugzien.

Niet meer.
Deze vrouw luistert radio. Radio 1. Van zes (´s ochtends) tot zeven (´s avonds). Met een onderbreking voor boodschappen en ev. middagdut.

Dan DWDD, Journaal, mogelijk stukje Charmed, stukje Friends, stukje docu – of ook niet.
Vroeg naar bed voor weer Radio 1.
En soms denk ik als de wekker gaat: ´o neeee´.
Maar vaker verheug ik me al de dag tevoren op het samen met de presentator de ´goeie morgen´ ingaan.
En wie nou denkt dat dat hangt op Rob Trip: nee.

Er is een presentator met wie ik veel meer ´lol´ heb.
Maar ik zal ´m hier niet ´outen´ en houd het er daarom maar op dat ik van alle programma´s geniet (wat ook waar is maar nou ja la maar).

Geluid.

Voor wie net zoals ik in katzwijm lag (of wil proberen te snappen waarom ik dat doe) hierbij de afkondiging van Menno Reemeijer bij het weblog-item waarin hij naar het Radio 1 Journaal Fanlog verwees.

Tijdens de lunch had ik fanlogvrij. Hansje zou loggen.
Maar toen ik hoorde dat Menno Reemeijer zou presenteren mailde ik Hansje dat ik toch mee wou doen. Aangezien hij dus 1 van de vijf presentatoren is van wie ik geen uitzending wil missen.
Een klein makkelijk onderwerpje zou ik doen (lesbische moslima´s) – en Hansje de rest.
Om exact twaalf uur gaat de telefoon. Hansje. Haar computer doet raar. En ze zal wel aantekeningen maken maar weet niet wanneer ze het kan opladen.
Geen probleem. Mocht er nog iets bijzonders komen dan doe ik het.

Even na enen: Milosevic is dood. Zeggen ze. Maar het is nog niet bevestigd.
En ´laat het niet waar zijn´ denk ik. En ´áls het waar is, laat het dan niet worden bevestigd tijdens de uitzending´ zodat ik er iets mee móet.
En het lijkt goed te gaan tot 1 minuut voor half twee: hij is echt dood. En tijdens Langs de Lijn komt het R1J mogelijk erop terug.
Dus maak ik een kort berichtje voor het fanlog en sluit gedachtenloos af met dat ik geen zin heb nu in de hoop op nieuws naar voetbal en motorsport te gaan luisteren.
Meteen een woest commentje van een redacteur van het sportprogramma.

Intussen ondergaat Hansjes PC op aanraden van mij een virusscan.
En luister ik Langs de Lijn omdat er mogelijk nieuw nieuws komt.
Dit was me dus nooit overkomen in de tijd dat ik alleen aansloeg op Rob Trip.

In het Radio 1 Journaal een item over weblogs waarin de ondervraagde uitlegt dat het soort logs als dit eigenlijk bagger is, maar ja – je kunt ze niet tegenhouden, hè.

En ik hoor beschreven wat wél leuke logs zijn en hoe populair geenstijl is etc. en net wanneer ik zachtjes begin te briesen kondigt Menno Reemeijer het af met een verwijzing naar ons Fanlog. Mét url.

Whoa!