Opeens (nou ja – ook weer niet van de ene minuut op de andere) realiseer ik me dat ik een ander mens ben geworden.
Ik was een vrouw die tv keek. Véél tv. Errug veel tv.
En dan mn series.
Iemand die zich in de stress wierp als tijdens een vakanties haar series niet voor haar werden opgenomen zodat ze die in marathonsessies kon terugzien.
Niet meer.
Deze vrouw luistert radio. Radio 1. Van zes (´s ochtends) tot zeven (´s avonds). Met een onderbreking voor boodschappen en ev. middagdut.
Dan DWDD, Journaal, mogelijk stukje Charmed, stukje Friends, stukje docu – of ook niet.
Vroeg naar bed voor weer Radio 1.
En soms denk ik als de wekker gaat: ´o neeee´.
Maar vaker verheug ik me al de dag tevoren op het samen met de presentator de ´goeie morgen´ ingaan.
En wie nou denkt dat dat hangt op Rob Trip: nee.
Er is een presentator met wie ik veel meer ´lol´ heb.
Maar ik zal ´m hier niet ´outen´ en houd het er daarom maar op dat ik van alle programma´s geniet (wat ook waar is maar nou ja la maar).