Ik ga vrouwenboeken (=feminisme) invoeren.
Wat nu voor me ligt: een ouderwets gestencilde uitgave van de Vara over Joke Smit.
In elkaar gezet toen ze net dood was (1981). Met de tekst van een film die vlak voor haar dood is gemaakt.
En fragmenten uit haar werk. En stukken interviews (uitgetikt) die Hanneke Groenteman voor Hoor haar (=radioprogramma)Â maakte met Hedy d´Ancona en Anja Meulenbelt. Over Joke Smit.
Zomaar in de Winkel zetten, het lukt me niet.
Helemaal gelezen dus. Met steeds meer vochtige ogen.
Om Joke die ik altijd heel erg heb bewonderd.
En om het meisje van begin 20 dat ik was toen ik mijn eerste interview met haar maakte.
Voor het universiteitsblad waar ze feminisme een grote grap vonden maar ik er die keer toch twee bladzijden mee mocht vullen. (en later toen feminisme ´in´ werd nog veel meer)