Mijn volgende huis was in Pahrump.
De rit erheen was prachtig, dwars door Death Valley.
De natuur daar is zo overweldigend dat het me niet lukt er mooie foto’s van te maken maar ik slurp ‘m op met mijn ogen.
Het huis in Pahrump is een noodwoning.
Ik hád een mooiere rental maar die zegde de verhuurder op het laatste moment op met een smoes.
Dit was wat toen nog overbleef.
De verhuurder was ‘from hell’.
Een control freak zoals je ze zelden ziet.
Alle info kreeg ik pas op het laatst en er was een slot voor het hek (met bord ‘Beware of dog’ terwijl er geen dog wás) en toen nog een key slot met 8(!) cijfers en je moest alle aanwijzingen *incl* waar de borden stonden achterlaten zodat die door de shredder konden.
Needless to say dat de communicatie stug en onhartelijk was.
Het huis zelf – tja.
Ging wel.
Uitzicht – bleh.
O ja – eenmaal de laatste aanwijzingen ontvangen stond daar ook nog in dat voor vertrek de lakens én de handdoeken moesten worden gewassen (niet in dezelfde was!) en dat voor elke load die niet was gedaan $ 20 in rekening zou worden gebracht.
Ivm wat ik in de drie dagen dat ik er was nog zou kunnen vernielen hielden ze vast $ 400 in – die ik zou terugkrijgen als bleek dat ik me had gedragen.
Zit me nu af te vragen wanneer ik daar om kan gaan vragen.
shabnam zegt
Veel hekken! Ik zou er nu om vragen. Ze hadden het eigenlijk al lang zelf moeten storten.
Jeanne zegt
Toevallig is het net gestort!
shabnam zegt
Gelukkig 🙂