Om acht uur belt hij aan, de man van Steun Polderplan Eilandspolder.
Het is een giga LD en ook nog eens helemaal nat geregend dat als ik zeg dat ik niet een ‘ja, ik wil’-formulier inlever omdat ik nl tegen ben heel lief me een prettige avond wenst.
Zodat ik hém weer zeg dat we het weliswaar niet eens zijn maar dat ik hem dit slechte weer ook niet had toegewenst.
(waarna ik denk: te slijmerig tegen de vijand die er weliswaar whoa uitziet maar nog steeds de vijand is)
Een paar uur later komt een comment binnen: “Waarom moeilijk doen.
Bij u achter komen toch geen stallen te staan !”
Afz is (hoe verrassend) iemand zonder achternaam met een hotmail-adres.
Ik ben dus ‘gevonden’. Als import-trut die staat aan in hun ogen de verkeerde kant.
En ik dacht er al over maar doe nu wat ik al van plan was: een mail naar de góede kant – of ik iets kan betekenen.
Niet als jurist (want mijn specialisme is strafrecht) en ook niet als journalist (want ben geen PR-persoon) maar wie weet moeten er soms nieuwsbrieven gevouwen en in envelopjes gedaan waarop dan weer postzegels moeten.
De tijd van de lieve vrede is voorbij.
Hallo Jeanne,
Bij mij kwamen ze ook net na achten. Ik heb ook gezegd dat ik niet ga/wil ondertekenen. Dan weten we genoeg, was het enige antwoord. Als een soort reactie ben ik wel een tijdje bezig geweest om site van de “andere kant” te vinden, maar jawel, na enige moeite gevonden en maar gelijk donateur geworden.
Hartelijke groet,
Kitty
oei, strijd.
Ik hoop dat jouw kant wint, alleen al omdat jij daarvoor kiest.
Het zijn toch wel heel kortzichtige mensen, die denken dat het alleen om het uitzicht van een paar mensen aan het Noordeinde gaat. Er wordt hier en prachtig natuurgebied aangetast, één van de eerste ontginningen in Nederland, meer dan duizend jaar geleden. Zouden we daar niet wat zuiniger op kunnen zijn? En voortaan wat respectvoller omgaan met ‘de andere kant’, van wie ik nog geen onvertogen woord heb gehoord?
In mijn eerste jaar aan de Landbouw Universiteit Wageningen kregen we bij sociologie een film te zien over Eilandspolder. De beelden waren prachtig, hele mooie opnamen, zowel vanaf het land als vanuit de lucht. Die beelden zijn me altijd bij gebleven. Ik vond het zo’n mooi en bijzonder gebied. De eerste keer dat ik zelf het gebied inreed en om me heen keek, realiseerde ik mij opeens dat ik midden in dát gebied reed en ik heb genoten van de uitzichten. Je kunt vooruitgang niet altijd tegenhouden, maar je moet ook niet de schoonheid en wijdsheid van sommige delen van ons land op offeren aan deze vooruitgang. Die trouwens in sommig opzicht niet altijd een vooruitgang is. Ik hoop dat iedereen zijn verstand gebruikt en realiseert dat er voor sommige dingen geen weg terug meer is. Succes ind e strijd daar!
Zet ‘m op!!!
Eh, NIET die stal dus, voor alle duidelijkheid 🙂