Ik was op en neer naar Berlijn.
Waar het stervenskoud was dus niks even leuk door de stad slenteren.
De opera was Faust van Gounod die ik niet kende maar die ik best leuk vond en Pavol was geweldig.
Erna had hij enkele fans including me uitgenodigd voor een pizza.
Ik ben slecht in dat soort dingen dus eerst zat ik me helemaal buitengesloten te voelen en toen was er genoeg drank in de vrouw en deed ik ‘spontaan’.
Zó spontaan dat de vrouw naast me probeerde me weg te duwen (zie hand) en Pavols agent (vrouw naast hém aan de andere kant) naar me kijkt of ik gek ben.
Leuke foto’s! Misschien hadden de vrouwen moeite, maar de mannen hadden duidelijk wel plezier met jou. Je buurvrouw wilde je volgens mij naar achteren duwen, omdat haar bril niet op de foto kwam.
Pavols agent had maar een uitdrukking in haar repertoire. meewarig kijken.
Frau Rita was boos omdat het zo laat werd (tegen 2 uur).
Want ze moest vroeg op.
En toen we dan ein-de-lijk afscheid namen (het restaurant bleef speciaal voor ons open) kwam dit simpele zieltje op het idee ‘we moeten nog foto’s nemen!’
En toen wou iedereen natuurlijk ook nog one-on-one op de foto met Pavol 🙂