Pet peeve

In het Amerikaans hete zoiets een ‘pet peeve’- een ergernis die je aanvliegt en die je altijd hoog zit.
Bij mij is dat zoals mensen die me eerder lazen waarsch al weten: niet even ‘dankjewel’ zeggen bij een kadootje.

Ik erger me daar gek aan! ik google en lees dat ‘dankjewel’ niet meer ‘van deze tijd is!’
Ik google nog wat verder naar het hóe kan dat nou! en vind dan geen verklaringen maar alleen andere mensen zoals ikzelf die zich eraan ergeren.

Ik neem me voor: als ik geen dankjewel krijg – gééf ik ook niet meer!
Maar ik ben een slappe trut en geef dus wél tegen beter weten in.
Om me daarna weer te verbazen over hoe mensen zo bot kunnen zijn.