Bloggen. Het schijnt onontkoombaar te zijn. Journalist, presentator; je moet mee in de nieuwe, wondere wereld van de multimedialiteit.
Tim Overdiek, onze cross-mediale correspondent te Londen, de man van de prachtige cursiefjes, zoals we dat vroeger noemden, kwam speciaal over naar de redactie om het ons uit te leggen. Hij keek me voortdurend streng aan. Kennelijk moest ik me aangesproken voelen.
Zonder weblog geen toekomst als journalist, zo hield hij me voor. De blog als levenselixer. Je blog, donc je suis, vrij naar René Descartes en nu moet Descartes dus een kleurtje krijgen om door te linken naar Wikipedia of daaromtrent.
Met afbeelding het liefst ook. Hoe dat moet, weet ik niet. En daar heb je het, de ellende van de techniek. ‘Met één knop en klaar is Kees’, roepen de blogblagen dan. Maar op de een of andere manier laten die knoppen het bij me altijd afweten.
Lees hier verder.
Geef een reactie