Piekeraars hebben meer last van buik- en rugpijn en last van stijve nekspieren en hoofdpijn dan mensen die ontspannen in het leven staan. De klachten treden op doordat het lichaam tijdens het getob vrijwel constant onder spanning staat. Piekeraars kunnen door de spanning uiteindelijk ook hart- en vaatziekten ontwikkelen.
Dat zegt psycholoog Bart Verkuil die morgen aan de Universiteit Leiden op dit onderwerp promoveert.
Volgens de 29-jarige Leidenaar wordt er vooral getobd over de relatie, de financiële situatie, het werk en het uiterlijk. Over dingen die gebeurd zijn of nog plaats gaan vinden.
Vooral dat laatste vind ik een aardige ontdekking. Omdat mij niet snel méér te binnen schiet waarover het goed piekeren is.
Ik bedoel: ik denk ook wel eens “ik had de was al moeten opvouwen en in de kast leggen” en “ik zou de woonkamer moeten opruimen” maar daarover echt *piekeren* – neu.
O wacht, nu mis ik toch iets. Dieren, piekeren over dieren. M’n eigen dieren, verwaarloosde dieren, dieren in de bioindustrie, de vogeltjes op Malta die worden afgeknald, de ganzen, de olifanten, de dieren ih circus.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe raarder ik het vind dat dieren er niet bij staan als piekerding. Maak ik me in elk geval véél drukker over dan over mijn uiterlijk. Wat iets kan zeggen over dat mijn ziel is verdroogd: van .. ja, van wát eigenlijk. Tot dierenvrouwtje. Dat in elk geval.
Het bericht staat trouwens in De Telegraaf.
“Over dingen die gebeurd zijn of nog plaats gaan vinden.” ik geloof dat het hierbij gaat om dingen van de orde: een afgebroken studie, een baby waarvan je gaat bevallen.. Maar inderdaad een stelling waar geen speld tussen te krijgen is omdat “Over dingen die gebeurd zijn of nog plaats gaan vinden.” zo ongeveer het hele leven behelsd…
Gepieker over dieren… Dat is ook de reden dat ik er nu geen heb, angst voor dierenartsrekeningen die ik niet zou kunnen betalen of het schuldig voelen wanneer ik niet genoeg tijd voor ze zou hebben.