Vannacht was een piekernacht.
Ik ging nog redelijk opgewekt naar bed, best moe. Maar kon niet slapen.
Naar mate ik vaker op de wekker zag dat de tijd verstreek en dat ik nog steeds niet sliep, werd ik wakkerder en eerst minder opgewekt en ja hoor: dat werd piekeren.
Piekeren deels over dingen waarover ik ook overdag pieker.
Deels ook over dingen die normaal aan de zijkant of achterkant van mijn ‘wat is het leven lastig’-bewustzijn zitten.
Ik meende me te herinneren dat ik laatst iets heb gehoord of gelezen over ‘wat te doen bij een piekernacht’.
Het had iets te maken met concentratie.
Geloof ik.
Deze nacht was naar de knoppen (al deed de lieve Loki zijn best me op te vrolijken met een hoop geknuffel en gespin).
Zodra ik op was dus gegoogled op ‘wat te doen bij een piekernacht’.
Het leverde vooral anecdotes.
En wartaal van een zweverig type.
Straks nog maar eens zoeken.
Geef een reactie