Raar.
Of misschien niet zo raar.
Maar tot een paar maanden geleden was Pioneertown met het uitzicht op de ‘boulders’ en idioot veel diertjes voor mij de mooiste plek op aarde.
Toen kreeg ik er een conflict met de vrouw die het verhuurt.
Ik dénk omdat ze het vervelend vond dat ik haar tijdens een wandeling fotografeerde wat ze niet zei maar ze ging er als een speer vandoor waardoor ik zelfs even de weg kwijt raakte.
Haar man bleef heel aardig.
Maar ik had er een paar klote dagen omdat ik geen idee had wat ik fout had gedaan (bedacht dat pas eenmaal thuis/hier).
Eerst dacht ik: ik ga in april/mei 2015 terug.
Toen was ik in Whitewater, Colorado en er waren niet veel dieren in de achtertuin maar het uitzicht was wel mooi en vooral: Linda die het verhuurde was perfect.
Liet me met rust omdat ik had gezegd dat ik dat wou.
Was behulpzaam wanneer ik hulp vroeg.
Er was een moment dat ik over haar schouder kijkend zag wat ze in haar agenda zette over haar gasten.
Bij mij stond: nice lady.
Whitewater was mijn laatste verblijf tijdens mijn laatste reis en ik wist zeker: hier wil ik snel weer naartoe.
Waarbij ‘snel’ helaas relatief is want het wordt daar wat later aangenaam kwa warmte zodat ik niet al eind maart of begin april erheen kan reizen maar pas eind april.
Toen dacht ik: in september naar Pioneertown.
En ik wil dolgraag weer in dat huis zitten en kijken naar de dieren.
Maar dat conflict zit me niet lekker.
In theorie kan ik het uitpraten/mailen.
Maar wat mij betreft is er iets helemaal mis gegaan.
Omdat *zij* zo raar deed en mij daardoor dagen onzekerheid en ellende heeft bezorgd.
Ik dénk dus dat ik wel terug ga.
Maar een deel van het plezier is me ontnomen.
Maak je het niet groter dan het was? Zoiets is geen conflict, maar een misverstandje.
Ik denk niet dat ik het groter maak.
Het ziekte door, zij bleef afstandelijk tegen me doen.