Ik houd niet van planten.
Nee, dat is niet helemaal waar.
Sommige planten vind ik best mooi, zeker als ze het goed doen.
Helaas is dat laatste bij mij zelden het geval.
Eigen schuld natuurlijk: ik zorg er niet goed voor.
Ik vergeet ze water te geven en wanneer ik wél aan ze denk verzuip ik ze bijna.
Verpotten doe ik al jaren niet meer.
Geleidelijk heb ik mijn planten teruggebracht tot 1 grote niet-kapot-te-krijgen hangplant, twee vetplantjes en deze drie, waarvan er twee óók vetplantje zijn.
Of beter: waarvan er één dat is want de ander heeft het leven gelaten.
En die plant rechts is al jaren op het definitieve sterven na dood.
Vanochtend heeft de dode vetplant een lange arm laten vallen.
Ik beschouw het als teken: weg ermee!
Dan schiet me een verhaal te binnen over een vrouw die bijna-dode planten koestert en opkweekt omdat ze ze zielig vindt.
Maar die vrouw woont ergens in Amsterdam dus de mijne worden niet gereanimeerd maar gaan in de groene bak.
Nú.
Geef een reactie