Wanneer ik naar Amerika ga neem ik zo’n 100 cd’s mee.
Alle leuke sterren die me dat afgelopen half jaar zijn opgevallen.
Oudjes die sterk terugkwamen, nieuwe idooltjes (Amy McDonald, Duffy, Adele, Kate Perry).
En ook de ‘altijd goed’s zoals de Dixie Chicks en Cher en vooral Dusty Springfield.
Ook de Stones trouwens. En nog wat. Maar van Dusty gaan vier verschillende compilaties mee die ik *altijd* draai.
Misschien niet allemaal, maar altijd wel iets.
De laatste keer in Amerika dacht ik: misschien zijn de jonge meisjes (vooral meisjes nl) niet meer zo aan me besteed, heb ik geen geduld om ze te leren beminnen.
Misschien moet ik gewoon mijn eigen golden oldies meenemen.
Terwijl ik dit schrijf draai ik de allernieuwste ‘The Very Best of Dusty Springfield’ met net weer die 3 nummers extra erop die niet op de andere platen staan.
Deze gaat dus ook mee.
100 cd’s is een aardig stapeltje. Je hebt tegenwoordig memorysticks waar ze wel gemakkelijk allemaal op kunnen. Of een I-pod met zo’n geheugenkaartje met honderden gigabites -een I-pod is een fantastisch mooi apparaatje voor wie graag zelfgekozen muziek beluistert.
Hoe speel je die cdç af daarginds?
De cd’s zitten in erg dunne plastic hoesjes (niet in doosjes) en ik speel ze af in de auto.
En ik haat een koptelefoon op, of oortjes in.
Bij de I-pod zit een usb-kabeltje voor opladen van de batterij via de computer en om er langs die weg muziek op te zetten of andersom af te spelen. Veel muziekinstallaties hebben zo’n aansluiting ook, zodat je I-pod gewoon via je huis-installatie kan.
En veel autoradio’s hebben tegenwoordig een usb aansluiting zodat je ook in de auto zonder oortjes kunt luisteren.
@ Theo: ik snap het rationele verhaal maar
1) ik heb geen zin de i-pod te leren doorgronden
2) ‘veel autoradio’s’ is geen garantie, ik had een paar jaar geleden een huurauto die geen mp3’s afspeelde
3) ik geniet van het alfabetisch zetten van m’n c’d-tjes, er doorheen woelen, er een paar klaar leggen en dan bedenken welke alweer terug kunnen gestuurd naar huis
Zo lijkt een jukebox me ook geweldig!
Het is inderdaad niet zeker dat de autoradio van je huurauto zo’n aansluiting heeft.
De bediening van de I-pod is intuïtief en het is echt een feestje in je handen (wat binnenkort weer overtroffen wordt door mobiele telefoon-alleskunners met touch-screen…)
En diezelfde bediening doet trouwens best denken aan de ouderwetse jaren 60 jukeboxen, behalve dat je nu je hele platencollectie in bijna creditcardformaat bij je steekt.
Maar goed, het rommelen in stapeltjes cd’s daar moet je dan afstand van nemen. En dat zie ik mezelf met krant en boeken bijvoorbeeld niet gauw doen.
Dus Jeanne, houd het voorlopig maar lekker bij je stapeltje cd’s!