Ik ben er nog, zowat twee weken. En, wat belangrijker is, J. heeft het erg naar haar zin in Arizona.
Ik ben geen groot autoliefhebber, laat staan kenner en van autorijden – hoe handig ook – hou ik al helemaal niet. Om naar Amsterdam te gaan rijd ik dan ook naar de dichstbijzijnde bushalte over en laat het dan verder graag aan Arriva over.
Maar toch. In het weekeinde gaan hier overal de staldeuren open en komen de oldtimers tevoorschijn. Wil je met een gezelschap op stap gaan, dan kun je ook dozijnen 2 CV’s huren en andere auto’s, waarvan me de naam ontschoten is. En mijn jongentjesziel ziet dat graag en droomt daarbij over zijn Dinky Toy’s, die ik, op een 2 CV (een echte grijze met die smalle ribbeltjes) en een Traction Avant (waarin je met gestrekte benen kon zitten) na, in een heilige lade bewaard heb.
Zaterdag was er een optocht van tientallen MG’s – gezien in De Rijp – eertijds de droom van iedere jongeman, want geluk voor jongedames die mee mochten rijden. Die autotjes zijn intussen oud, de heren en dames die erin zaten, ook. Ontroerend, hoewel ik qua Dinkies toch meer van vrachtauto’s hield.
Autoliefhebber ben ik ook niet, maar de Traction Avant was een zo oogstrelend ding – bij mijn weten daarna nooit benaderd, laat staan geëvenaard.
MG maakt nog steeds auto’s. Ook aardige roadsters -wie weet kom ik nog es in de verleiding om zo’n ding te kopen: het blijft leuk cabrio-en.
Heerlijk dat Jeanne het zo naar haar zin heeft!
Enne…. mijn ouwe liefdes staan nog altijd te glunderen en glanzen (nou ja, het voormalige speelgenot is goed aan ze af te zien) in de vitrine kast.