Laatst las ik ergens dat als je neigt tot depri het juist averechts werkt om jezelf op te peppen tot positief denken.
Mn als het gaat om zaken als “ik ben wél leuk” “ik ben de moeite waard om te leren kennen” “tuurlijk verdien ik een mooie baan”.
Als je van je eigen al positief bent versterk je dat met dergelijke mantra’s.
Somberder mensen worden zich juist extra bewust dat het *niet* zo is.
(Rara in welke categorie val ik)
Vandaag deed ik Fanlog – maar mijn onderwerp dat was aangekondigd ging niet door.
Daarna deed ik Winkel en toen ging er iets mis dat nog moet worden opgelost (door iemand anders).
Toen was het Grey’s Anatomy en daarin zat een hoop ‘dood’ en verdriet en onbeantwoorde en ook wel beantwoorde liefde.
Het was hartstikke mooi maar het maakte ook teveel los en ik kon werkelijk niet bedenken wat ik voor mezelf moest koken (waarbij hielp dat ik alleen aardappelen in huis had gehaald, en eieren).
Zodat ik een restant huzarensalade uit zo’n bak naar binnen lepelde en nu ben ik misselijk.
Geef een reactie