.. voel ik me soms.
In de zin dat ik beter communiceer met dieren en als ik even mijn best doe ook met planten en bomen.
Ik bedoel maar.
Vanochtend voer ik de knagers in de achterren. En dan stórmt ze het erf op, ma Eend. Die van het gezin-Eend die ik hier laatst fotografisch neerzette.
Kwaak-kwaak-kwaak-kwaak doet ze en kijkt me indringend aan. Met nu eens het ene oog en dan weer het andere.
Shit denk ik omdat ik geen extra, goedkoop brood heb gekocht voor ‘eendjes voeren’.
Zodat ik het huis inren en het dúre brood haal voor ‘eendjes voeren’ wat een extra kostbare kwestie wordt wanneer van verderop een witte eend met vijf (!) pullen komt aanzwemmen en dan van weer een andere kant een eend met 1. Ook allemaal krijsend zodat je wel hartstikke wreed moet zijn om te zeggen: jullie zijn te laat, ga zelf maar eten zoeken.
kwaak-kwaak? kwaak!
Misschien zijn ze stiekem ingehuurd door de broodverkoper ;p
Ach ja, zo voer ik niet alleen mijn kippen, maar ook de hele gemeenschap mussen in mijn buurt:-).
@annet en als ik niet oplet eet de hele mussengemeenschap ’s middags ook gewoon mijn lunch op. In het kader van: ‘al het brood buiten is toch van ons… of niet soms…’
@ Karin Doet me denken aan een zeiluitje in Heeg een paar jaar geleden; daar stelen de terras mussen de koekjes bij de koffie.