Konijn Sally, dat R. vorige week bij de Opvang haalde na een succesvolle speed date met konijn Thomas, heeft psychische problemen.
Waarmee ik niet bedoel dat het een rotkonijn is.
Ik bedoel dat het een ontzettend leuk en lief konijn is, maar er zit een knoopje in waar het vooral zelf last van heeft.
Haar probleem uit zich bij het eten.
Eerst dacht ik: ze wil wanneer ik iedereen kom voeren een paar lekkere hapjes alleen voor zichzelf omdat ze zich een soort prinsesje waant.
Grappig. En dat ze daarbij gromt – alla.
Intussen denk ik: ze heeft een probleem mbt eten.
Ik herken dit van konijn Bob. Die gromde ook wanneer ik de bakjes neerzette en deed soms een uitval naar mijn hand (Sally heeft me ook al een keer gebeten).
Mijn conclusie was toen (en is ook nu): het konijn heeft slechte ervaringen. Bv dat een mens eten aanreikte en het weer wegtrok.
Toen Bob wist dat na neerzetten het eten ook bleef staan tot hij zijn buikje had rondgegeten, stopte het gegrom.
Sally gedraagt zich wanneer ik voer breng volstrekt neurotisch. Ze wil niet alleen aparte hapjes, ze slokt die naar binnen en wil een volgend en een volgend. Ook wanneer het algemene aanbod in haar ogen veel lekkerder is dan de hapjes. Vb verse boerenkool vs in deze tijd van het jaar vrij smakeloos paardebloemblad. Ook wanneer aan haar voeten zich een berg eten opstapelt. Die berg eet ze pas op wanneer ik weg ben. Zolang ik er sta, wil ze méér – uit mijn hand.
Ik was bang dat ze de caafjes zou aanvallen. Omdat die de neiging hebben eten weg te grissen en ermee op de loop te gaan. Maar tegen de caafjes gromt ze niet en tegen Thomas evenmin en ze geeft ze ook geen meppen. Haar nerveuze agressie richt zich alleen op mij. Concl: ze heeft mbt eten krijgen/houden slechte ervaringen met mensen.
Nu de oplossing.
Wat ik probeer: regelmatig hapjes geven. Zorgen dat Sally genoeg krijgt. Zowel rechtstreeks aangereikt als voor haar neergelegd.
Wat ik ook probeer: bij de echte maaltijden haar 1 apart hapje (“jij bent een bijzonder konijn”) geven, dan de bakjes neerzetten en snel weglopen resp. op afstand gaam staan. Zodat ze mij niet als verwarrende factor ziet maar gewoon meedoet met de anderen.
Wat ik niet begrijp is waarom ze dit gedrag hier vertoont en niet in de Opvang (tenminste: niets over gehoord).
Tegen R. deed ze het ook, dat grommen. Tegen mij doet ze het erger. Terwijl ik haar meer aandacht geef.
Maar misschien is dat juist het probleem??
Ik denk niet dat er echt iets mis met haar is. Dit is gewoon een vorm van voernijd. Het hoeft ook echt niet te betekenen dat ze ‘gepest’ is met voeren.
Door haar steeds meer aan te bieden beloon je haar gedrag dus zal het er niet beter van worden.
Het beste negeer je dit gedrag voor zover dat mogelijk is, dus gewoon het eten neerleggen en verder niets doen.
Je moet wel voorkomen dat ze je bijt. Ik heb ook zo’n nijdas, het is m bij nog niet gelukt, maar in de opvang waar ik hem vandaan heb (niet het KC), heeft hij diverse verzorgers lelijk te grazen genomen. Een pittbull is er niets bij want hij bijt zich vast en laat niet meer los.
Mijn manieren van voeren; grote voermaat met voer in de ene hand, en in de andere klein bakje met voer om te storten. Eerst laat ik hem de voermaat zien, waar hij dan meteen induikt (hij is heel klein). Dan kan ik ongestoord met de andere hand het voer in het bakje doen. De andere methode; mijn vrije hand op hem planten en hem met zachte druk op de plaats houden, zodat ik het eventuele groenvoer zonder schade op te lopen kan neerleggen.
Voernijd is normaal konijns gedrag, meestal zonder echte oorzaak. Het liefste konijn kan hier last van hebben.
Overigens vertonen paarden hetzelfde verschijnsel.
@Inge: intussen zijn we weer een paar dagen verder.
Regelmatig voeren blijf ik doen, dat zijn de caafjes ook gewend.
Wat echt lijkt te helpen is de truc: 1 hapje als eerste geven en dan snel de rest neerleggen voor de hele groep en zelf afstand nemen.